Ελληνική Παλιγγενεσία 1821

Άρθρο του Μανώλη Κομπολάκη

« Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θάναι.. »

Μας προκαλεί στα αλήθεια συγκίνηση και δέος το παραπάνω, πρωτότυπο σε λογική σύνθεση, θρηνητικό τραγούδι με το οποίο ένας λαός αφανισμένος, τσακισμένος, υποδουλωμένος στον πιο φοβερό δυνάστη που γνώρισε ποτέ, προσπαθεί από την μια να παρηγορήσει την Παναγιά, και από την....
άλλη να δώσει ελπίδα και αισιοδοξία.

Με το αισιόδοξο μήνυμα «πάλι με χρόνους με καιρούς ……» πέρασαν 368 ολόκληρα χρόνια μαύρης δουλείας που «όλα τ΄ άσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» μέχρι τη μέρα εκείνη της 25ης Μαρτίου 1821.

Με την ελπιδοφόρα βεβαιότητα «πάλι δικά μας θάναι….» πέρασαν 190 ακόμη χρόνια μέχρι σήμερα από τη μέρα του μεγάλου ξεσηκωμού και για μια ακόμη φορά ο απανταχού της γης Ελληνισμός, θα ψάλλει μαζί με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ το θείο μήνυμα «χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία», δοξαστικό επίλογο στο ίδιο πρόσωπο. που 558 χρόνια νωρίτερα παρακαλούσε ο δημοτικός ποιητής να μην πολυδακρύζει. Η μέρα αυτή αποτελεί την πνευματική συνισταμένη του αρχαγγελικού Μηνύματος της Ναζαρέτ, με το ηθικό κίνητρο των πρωτεργατών της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου έγινε το ιερό σύμβολο που οδήγησε τους αγωνιστές του 21 στον Ευαγγελισμό του γένους.

Με δικαιολογημένη λοιπόν συγκίνηση και υπερηφάνεια, το έθνος μας σήμερα βυθίζει το βλέμμα του στο παρελθόν και αυτοδιδάσκεται, θυμάται και αναβαπτίζεται, ευχαριστεί και προτρέπει, δεν ξεχνά. Παιδαγωγός, η ιστορική μνήμη.

Σήμερα οι Πανέλληνες αποδίδουν τον επιβαλλόμενο φόρο τιμής σ΄αυτους που δημιούργησαν το θρυλικό και ανεπανάληπτο 21. Σ’ όλους αυτούς που βρήκαν τη δύναμη να κάνουν τη μεγαλόστομη επιλογή «Ελευθερία ή Θάνατος». Μια επιλογή που εξισώνει τα πάντα ή τίποτα και δίδει νεοελληνική τραγική απάντηση στην αρχαία προτροπή «ή καλώς ζειν ή καλώς τεθνηκέναι…»

Από το φρικτό «εάλω η πόλις», την κραυγή οδύνης και πόνου που έσπειρε ένα ολέθριο πανικό στην Βασιλεύουσα, μέχρι την έναρξη της επανάστασης στην Αγία Λαύρα πέρασαν χρόνοι πολλοί, που δεν χαρακτηρίζονται μόνο από τα δεινά της καταδυνάστευσης, τους εξευτελισμούς του ραγιά και την πικρία της δουλείας, αλλά και ταράσσονται από αλλεπάλληλα απελευθερωτικά κινήματα και αιματηρούς αγώνες για την αποτίναξη του αφόρητου ζυγού. Το κλέφτικο τουφέκι λίγο μετά την άλωση της πόλης άρχισε να βροντά και να δηλώνει κατά τρόπο δυναμικό το αδάμαστο φρόνημα για ελευθερία του λαού μας.

Η Ελληνική επανάσταση, ένας επικός απελευθερωτικός αγώνας του ελληνικού λαού, ένας εννιάχρονος αδυσώπητος πόλεμος σε πολλά μέτωπα, με πλήθος συγκλονιστικών επεισοδίων, αποτελεί ανυπολόγιστης αξίας ιστορικό γεγονός και ένα ιδιαίτερο σταθμό του νεότερου ελληνισμού γιατί προπάντων πέτυχε την επανίδρυση του Ελληνικού Κράτους και έτσι την παρουσία της χώρας μας, ξανά στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη.

Η ιδέα της επανάστασης σπάρθηκε αμέσως μετά την άλωση και κα