Η κρίση μέσα από τα μάτια των παιδιών μας


Επιμέλεια: Δημήτρης Μάρδας, Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ
Ένας ομογενής, διαβάζοντας τις απόψεις 31 μαθητών και μαθητριών για την κρίση, όπως αυτές δημοσιεύθηκαν στον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης, έστειλε ως επιβράβευση μια επιταγή… ενός δις δολαρίων στη Διεύθυνση του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς στη Θες/νίκη. Δεν έχει σημασία αν η επιταγή είναι (μάλλον) ακάλυπτη. Σημασία έχει η σκέψη και η πράξη της επιβράβευσης! Ας δούμε από αυτήν την οπτική γωνιά την πρωτοβουλία του ομογενούς.
Οι δικοί μας χαρισματικοί
υπουργοί , υφυπουργοί και βουλευτές και ιδίως η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν είχαν μια σελίδα χαρτί για να στείλουν τη δική τους επιβράβευση; Τα μικρά πράγματα στη ζωή δείχνουν το πολιτικό ύψος των αιρετών αρχόντων αυτής της χώρας.
“Τι είναι οικονομική κρίση, πώς τη βλέπω, και τι προτείνω για να αντιμετωπιστεί”. Αυτό το θέμα δόθηκε σε μαθητές της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας του Συλλόγου των Γονέων και Κηδεμόνων, λίγο πριν το κλείσιμο των σχολείων το καλοκαίρι που μας πέρασε.
Τα παιδιά, είτε με ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό, είτε με ένα περιγραφικό ή «τεχνικό» τρόπο κατέγραψαν τις σκέψεις τους, δίνοντας –άλλοτε με μια εντυπωσιακή αυστηρότητα, τόλμη και φαντασία και άλλοτε με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο– θέσεις που προκαλούν τουλάχιστον το ενδιαφέρον.
Στην άσκηση αυτή έλαβαν μέρος, όσα παιδιά και γονείς το επιθυμούσαν. Ακολουθούν οι θέσεις-προτάσεις με το πιο δυνατό νόημα σε κάθε έκθεση, όλων των παιδιών που συμμετείχαν.
Εύα Τ. «Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια χώρα που είχε όλα τα καλά του κόσμου… Οι άνθρωποι ήταν γενναίοι, φιλόδοξοι και ευγενικοί… Ήταν εργατικοί. Σιγά-σιγά όμως άρχισαν να κλέβουν, να μην δουλεύουν και έγιναν άπληστοι. Οι πολιτικοί με τα δικά τους “κόλπα” ανάγκαζαν τους πολίτες να τους ψηφίζουν… Οι άλλες χώρες βλέποντας το χαμό που επικρατούσε άρχισαν να τους εκμεταλλεύονται γιατί τους ζήλευαν… Το χειρότερο όμως ήταν ότι μέσα τους ένιωθαν απαίσια εξαιτίας της αρρώστιας των πολιτικών για το χρήμα». Με αυτήν τη μικρή ιστορία, περιγράφω ακριβώς πως κατέληξε η Ελλάδα…
Δέσποινα Γ. Κρίση, μια τόσο δα μικρή λεξούλα, μόλις δυο συλλαβών! Τη βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση… την παρατηρούμε στα πρόσωπα των γονιών των δασκάλων, των ανθρώπων γύρω μας. Προσπαθούμε να καταλάβουμε την αξία της, το μέγεθος της δύναμής της και πώς μπορεί να επηρεάσει τόσο, μα τόσο πολύ την καθημερινότητά μας… Η οικονομική κρίση δημιουργεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια που επηρεάζει όχι μόνο τους ενήλικες αλλά και τα παιδιά… Πρέπει να γυρίσουμε στις παλιές αξίες μας. Να γεμίσουμε την ψυχή μας με αγάπη, το μυαλό μας με αισιοδοξία, και την καρδία μας με ελπίδα. Να στηρίξουμε έστω και με μια μικρή αγκαλιά τους δικούς μας ανθρώπους. Να μην αφήσουμε κανένα να τσακίζει το αύριό μας…
Δημήτρης Χ. Σήμερα για την κρίση φταίνε οι ανεξέλεγκτές δαπάνες, τα υπερβολικά δάνεια και ιδίως οι πολιτικοί, που τα προκάλεσαν… Η οικονομική κρίση μου προκαλε
Keywords
Τυχαία Θέματα