Σας πήραν είδηση!

Του Μανώλη Κοττάκη

Υπάρχει, νομίζω, μία μεταβλητή των προσεχών ευρωεκλογών την οποία δεν έχουν μελετήσει εις βάθος τα κόμματα, παρά μόνο επιφανειακά: η μεταβλητή της οικονομίας.

Η κυβέρνηση έχει απίστευτο άγχος και το δείχνει για τη διαχείριση του θέματος των Τεμπών και άλλων σκελετών που φέρει στην ντουλάπα της και φοβάται ότι μπορεί να πέσουν επάνω της και να την καταπλακώσουν.

Η κυβέρνηση έχει επίσης απίστευτο άγχος για τις επιπτώσεις που θα έχει στην εκλογική της επιρροή ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών,

γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός έπραξε αυτό το Πάσχα κάτι που δεν είχε κάνει σε κανένα άλλο προηγούμενο, γιατί κατά βάση είναι άθεος: Αποφάσισε να πάει στην εκκλησία τη Μεγάλη Εβδομάδα και να παρακολουθήσει την Ακολουθία των Παθών για να πείσει ότι δεν έχει απομακρυνθεί από τις παραδοσιακές αξίες της Νέας Δημοκρατίας.

Η κυβέρνηση φοβάται κάθε δημοσίευμα επικριτικό που έρχεται από το εξωτερικό, και κάνει καθετί για να το πνίξει, αξιοποιώντας τον γνωστό και διαμορφωμένο συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει στα μέσα επικοινωνίας.

Σωστά είναι όλα αυτά, και σωστά τα φοβάται. Αυτό που δεν μπορείς να νικήσεις όμως σε μία δημοκρατία όπου όλες οι βαλβίδες αποσυμπίεσης είναι εξουδετερωμένες όπως τα μέσα ενημέρωσης είναι ο ψίθυρος. Ο ψίθυρος δεν συλλαμβάνεται. Ο ψίθυρος διακινείται από στόμα σε στόμα χωρίς λογοκρισία. Ο ψίθυρος δεν είναι ορατός, είναι αόρατος.

Κι αυτό που πιάνουν τα δικά μας ραντάρ, τουλάχιστον αυτή την εποχή, είναι ο ψίθυρος που γίνεται βοή σταδιακά. Είμαστε στην αρχή του ακόμη. Σε σημείο που ο έλεγχος των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, τα οποία θεωρούνται από μεγάλες ομάδες πληθυσμού αναξιόπιστα, να θεωρείται πλέον άχρηστος.

Η κοινωνία έχει επιστρέψει σε άλλες μορφές ενημέρωσης, οι οποίες ανατρέχουν στα πρώτα βήματα οργάνωσης της ανθρωπότητας, καθώς δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στις κανονικές και διακινεί τον προβληματισμό της από στόμα σε στόμα χωρίς να κινδυνεύει ούτε καν από αυτό το φακέλωμα του facebook. Εδώ λοιπόν η οικονομία κάνει θραύση.

Η Ελλάδα ως φυλακή

Άκουσα προχθές από ένα νέο παιδί μια φράση που με εντυπωσίασε: «Είμαστε πιο φτωχοί και από το 2019». Και όταν ρώτησα γιατί είμαστε πιο φτωχοί από το 2019, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω, ήταν χείμαρρος.

Μου απάντησε ότι, με εξαίρεση το 10% έως 15% της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο ζει με μισθό άνω των 2000 ευρώ και μπορεί και έχει μία κανονική ζωή, όλοι οι υπόλοιποι αισθάνονται ότι στην Ελλάδα ζουν σε γαλέρα. Ότι έχουν αυξηθεί οι τιμές στα πάντα. Διαβάστε τι μου εξομολογήθηκε:

«Να σου πω πώς αισθανόμαστε; Ότι δεν μπορείς να πιεις μια μπίρα με τον φίλο σου στα Εξάρχεια γιατί έχει αυξηθεί και η τιμή της μπίρας. Ότι δεν μπορείς να κεράσεις δεύτερο ποτό την κοπέλα σου γιατί ζητούν τον ουρανό με τ’ άστρα από τα μπαρ. Ότι δεν μπορεί ο εργαζόμενος με μισθό 700, 750, 800 ευρώ να ζήσει στο νοίκι των 500 ευρώ.

Το νοίκι που εκτίναξαν οι επενδύσεις σε μαύρο χρήμα των αλλοδαπών όλου του κόσμου που παίρνουν χρυσή βίζα στην Ελλάδα, βρίσκουν σπίτια για τον εαυτό τους και πετούν στον δρόμο τους Έλληνες που αναζητούν υποχρεωτικά συγκατοίκηση. Ότι τα αεροπορικά εισιτήρια τα οποία ήταν κάποτε φθηνά και μπορούσαμε να αποδράσουμε σε κάποια χώρα του εξωτερικού έστω για δύο μέρες για να ξεφύγουμε από αυτό που ζούμε εδώ έχουν πάει κι αυτά στον Θεό. Ότι η βενζίνη για το αυτοκίνητά μας κοντά στα 2 ευρώ είναι περίπου απαγορευτική και μας αναγκάζει να περιορίσουμε δραματικά τις μετακινήσεις μας. Ότι τα διόδια εκτοξεύτηκαν, θες 4 ευρώ στην εθνική οδό σε κάθε στάση μέχρι να πας στο χωριό σου.

Στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε να ζήσουμε με καμία στοιχειώδη άνεση, μετράμε τη ζωή μας μέχρι το τελευταίο ευρώ. Στην πραγματικότητα, επιλέξαμε την Ελλάδα να μείνουμε για να ζήσουμε τα όνειρά μας και νιώθουμε την Ελλάδα σαν μια φυλακή για τα όνειρά μας.

Πώς λοιπόν να μη νιώθουμε ότι ζούμε σε μία φυλακή; Η ακρίβεια συρρικνώνει την ελευθερία. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι δεν έχουμε από κάπου να πιαστούμε. Παρατηρούμε πώς λειτουργούν τα κόμματα και μας κυριεύει η απογοήτευση. Λείπει στο εσωτερικό τους η δημοκρατία και πλεονάζουν ο φασισμός και ο συγκεντρωτισμός. Ακόμα και σε αυτόν τον δήθεν προοδευτικό ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη. Για τη Νέα Δημοκρατία δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το ζούμε καιρό. Και όσο η απογοήτευση απλώνεται τόσο η προπαγάνδα του συστήματος δεν θα βρίσκει ευήκοα ώτα όπως στο παρελθόν, όταν μας πρόσφερε ένα pass.

Να μην ξεχάσω να σου πω ότι από την παρέα μου φέτος στον κοινωνικό τουρισμό από τους πέντε που είχαμε εισοδήματα έως 7.000 ευρώ κληρώθηκε να πάρει εισιτήρια για διακοπές μόλις ο ένας, οι άλλοι τέσσερις απορρίφθηκαν! Πάει και το κοινωνικό κράτος το υποτιθέμενο. Χρειάζεται, νομίζεις, να σου πω περισσότερα;»

Μια φράση μόνο: Αν νομίζουν τα κόμματα και οι πολιτικοί αρχηγοί ότι μπορούν να νικήσουν αυτό το βουνό της αμφισβήτησης με δυο τρεις συγκεντρώσεις με νέους μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες, στις οποίες συγκαταβατικά θα υποστηρίζουν ότι καταλαβαίνουν τα προβλήματά τους μέχρι να πάρουν την ψήφο τους και μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν κάνουν πολύ μεγάλο λάθος. Τους έχουν πάρει είδηση. Όλους. Η κολακεία και το χτύπημα στην πλάτη δεν αρκούν πια. Ξεπερασμένη συνταγή.

The post Σας πήραν είδηση! appeared first on antinews.gr.