Άρχισαν οι προσφυγές κατά του νέου φόρου

Η πρώτη προσφυγή κατά του έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών που θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και είναι από το σωματείο "Έλληνες Φορολογούμενοι" και την Ανώνυμη Εταιρεία "Eurocapital".

Στην προσφυγή τους υποστηρίζουν ότι η επιβολή του νέου τέλους, που στην ουσία πρόκειται για νέο φόρο, αντίκειται σε μία πλειάδα διατάξεων του Συντάγματος, αλλά και σε διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Ειδικότερα, επισημαίνουν ότι η επιβολή του νέου φόρου είναι αντισυνταγματική (αντίθετη στα άρθρα 1 και 26 του Συντάγματος), αλλά και αντίθετη στη νομολογία (παλαιότερες αποφάσεις) του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Είναι, κατά την άποψή τους, αντισυνταγματική, διότι, μεταξύ των άλλων, η είσπραξη του επίμαχου φόρου ανατίθεται στη ΔΕΗ (υπολογισμός και είσπραξη τέλους ακινήτων, βεβαίωση παράβασης για μη πληρωμή και επιβολή διοικητικών κυρώσεων σε ιδιώτες), ενώ αυτό μπορεί να γίνει μόνο από όργανα της εκτελεστικής εξουσίας.

Παράλληλα, όμως η άσκηση δημόσιας εξουσίας από ιδιώτες, όπως είναι η ΔΕΗ στην προκειμένη περίπτωση, "νοθεύει και τη γενική αρχή του δημοκρατικού μας πολιτεύματος", προσθέτουν στην προσφυγή.

Επίσης, παραβιάζεται η αρχή της νομιμότητας του φόρου (άρθρο 78 του Συντάγματος), καθώς η χρήση της μεθόδου υπολογισμού που ακολουθεί η ΔΕΗ, συνιστά σιωπηρή αλλά ξεκάθαρη εξουσιοδότηση προς νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (δηλαδή την ΔΕΗ) να καθορίσει το αντικείμενο του φόρου, το οποίο παρέλειψε να προσδιορίσει με επάρκεια ο ίδιος ο νόμος.

Κατά συνέπεια, το ειδικό τέλος ακινήτου αποτελεί φόρο περιουσίας, κατά το άρθρο 78 παράγραφος 1 του Συντάγματος, όπως άλλωστε ρητώς αποδέχεται και η αιτιολογική έκθεση του σχετικού τότε νομοσχεδίου και σήμερα νόμου 4021/2011, αναφέρεται στην προσφυγή.

Ακόμη, παραβιάζεται η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας του κάθε φορολογούμενου πολίτη (άρθρα 4 και 25 του Συντάγματος), καθώς η φορολογική υποχρέωση πρέπει να είναι ανάλογη της φοροδοτικής ικανότητας του κάθε πολίτη. Κι αυτό διότι "επιβάλει αδιακρίτως τον ίδιο φόρο (τέλος ακινήτων) σε όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων (δομημένων επιφανειών), με μόνα κριτήρια την τιμή ζώνης και την παλαιότητα του ηλεκτροδοτούμενου ακινήτου, χωρίς να συνυπολογίσει και το πραγματικό ετήσιο εισόδημα του καθενός ιδιοκτήτη ακινήτου, το οποίο κατά κοινή πείρα είναι ουσιωδώς διαφορετικό".

    Το γεγονός, συνεχίζει το προσφεύγον σωματείο, ότι "δύο φορολογούμενοι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν ένα ακίνητο της ίδιας αντικειμενικής αξίας και παλαιότητας με το ίδιο εμβαδόν τετραγωνικών μέτρων δεν σημαίνει, άνευ ετέρου, ότι έχουν και την ίδια οικονομική δυνατότητα να καταβάλλουν και τον ίδιο ετήσιο φόρο, λαμβανομένου υπ' όψιν ότι το ακίνητο δεν τους αποφέρει εισόδημα".

    Σύμφωνα τους προσφεύγοντες στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο παραβιάζεται και η αρχή της απαγόρευσης της δι