Χτυπούν το «σαμάρι» αντί του Σαμαρά

Του Βασίλη Πάϊκου

Ότι«μονάχα το προπατορικό αμάρτημα δεντου έχουν ακόμη φορτώσει», παραπονέθηκεπροσφάτως ο Γκίκας Χαρδούβελης. Καιέχει δίκιο, έτσι είναι ακριβώς. Καθώςπολλοί συμπολιτευόμενοι βουλευτές(νεοδημοκράτες κατά το πλείστον), τουεπιτίθενται καθημερινά με κάθε ευκαιρία,ή και χωρίς αυτήν. Είναι, βλέπετε, οεύκολος στόχος. Όπως ακριβώς συνέβαινεκαι με τον Γιάννη Στουρνάρα, τα ξεχάσαμεκόλας;

Και,εντάξει, πρόκειται για τους διαχειριστέςτης οικονομικής πολιτικής, οπότεβρίσκονται έτσι κι αλλιώς

στο κέντροτου κάδρου. Εντάξει, κάνουν και γκάφες,με άμεσο αντίκτυπο μάλιστα στις τσέπεςμας. Όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Ήδεν πρόκειται μόνο (και τόσο) περί αυτού.Είναι προπάντων ότι τόσο τον Χαρδούβεληόσο και τον Στουρνάρα οι δεξιοί τουςθεωρούν ξένα σώματα. Μεταγραφέντα εκείεκ του βαθέως σημιτισμού. Και είναιεπίσης ότι, ως τεχνοκράτες, θεωρούνταιπολιτικά αναλώσιμοι. Οπότε οι νεοδημοκράτεςπορεύονται με την ψευδαίσθηση ότι ηαποκαθήλωσή τους δεν χρεώνεται στηνπαράταξη.

Όμωςο Χαρδούβελης, όπως κι ο Στουρνάραςάλλωστε, δεν ήρθαν και κατσικώθηκανέτσι από μόνοι τους στην κεφαλή τουΥπουργείου Οικονομικών. Ούτε κάνουνό,τι τους κατέβει. Ο Σαμαράς τους έβαλεεκεί που είναι, με τη σύμφωνη γνώμη τουΒενιζέλου, εννοείται. Και εφαρμόζουνπιστά την πολιτική που εκείνοι χαράσσουν.Και όχι μόνο την κεντρική πολιτική αλλάκαι τις επί μέρους επιλογές. Όσο για τιςπαλινωδίες, τις ανακολουθίες, τις γκάφες,πολλές απ' αυτές (οι περισσότερες) έχουννα κάνουν με αλλαγές που τους επιβάλλονταιάνωθεν. Απολύτως χαρακτηριστική ηπερίπτωση των ανακολουθιών, των σχετικώνμε τους δικαιούχους των 72-100 δόσεων γιατα χρέη. Αυτών που προκάλεσαν πανικόστην κοινωνία, και επικοινωνιακό βατερλώστην Κυβέρνηση. Το γεγονός ότι οΠρωθυπουργός δεν δίστασε να μιλήσει,σχεδόν δημόσια, για «λαθάρα» (όχι δικήτου ασφαλώς), φανερώνει απλώς έλλειψηπολιτικής γενναιότητας. Φανερώνειπολιτική δειλία. Τουλάχιστον. Όπωςέλλειψη πολιτικής γενναιότητας (τολιγότερο), χαρακτηρίζει και τουςσυμπολιτευόμενους βουλευτές που, αντίνα εγκαλούν τους -κατεξοχήν υπευθύνους-ηγέτες τους, ξεσπούν στον Χαρδούβελη ήπαλιότερα στον Στουρνάρα, ως τουςεύκολους και «ανέξοδους» στόχους. Τζάμπαμαγκιές, στην κυριολεξία...

Διαφορετικήςφύσης, πλην συναφής ως προς την επίδειξη«τζάμπα μαγκιάς», είναι αυτή η περίεργηκαι μάλλον κακόγουστη κόντρα βιτρίναςπου έχει επ' εσχάτων ξεσπάσει ανάμεσαστους συμπολιτευόμενους εταίρους. Καιη οποία έχει επικίνδυνα παροξυνθεί τιςτελευταίες μέρες. Για το ποιος από τουςδυο πολιτεύεται φιλολαϊκότερα, για τοποιος θέτει πιο διακριτές κόκκινεςγραμμές στην διαπραγμάτευση, ή για τοποιος τορπιλίζει την επίτευξη συμφωνίας.Έτσι ώστε να κινδυνεύει η Χώρα να βρεθείστα βράχια.

Είναιπροφανές (πιο προφανές δεν γίνεται) πωςτα σχετικά απαντούν σε προεκλογικήςφύσης ζητούμενα. Πρόκειται για τηνεναγώνια προσπάθεια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ(του καθενός για λογαριασμό του, φυσικά,και εναντίον του άλλου), να κερδίσουνπόντους στην προεκλογική κούρσα. Ή ναδιαμοιράσουν, προς όφελός του ο καθένας,τα κυβερνητικά εκλογικά ιμάτια. Δίχωςίσως ν' αντιλαμβάνονται ότι το σπορζημιώνει εξίσου και τους δύο. Αλλά κιότι πυροδοτεί το προεκλογικό κλίμαπερισσότερο απ' οτιδήποτε. Περισσότεροαπό το αμέσως απαιτητό αίτημα του ΖΥΡΙΖΑγια εκλογές εδώ και τώρα. Περισσότεροκι από την προεδρική αβεβαιότητα. Άσεπου φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο ενός«τυχαίου ατυχήματος», που θα διέλυε τηνκυβερνητική συμμαχία, και θα οδηγούσεσε καταστροφικές, και για τους δυο,πρόωρες εκλογές. Δεν το καταλαβαίνουν;Τους τυφλώνουν ίσως τα εκλογικά τουςάγχη; Ή μήπως το καταλαβαίνουν αλλάαδιαφορούν, επιλέγοντας άλλα ως μείζοναπροτάγματα; Όπως και νάναι, ό,τι από ταδύο κι αν ισχύει, το μόνο που ταιριάζειστην περίπτωση, είναι ότι ...μωραίνειΚύριος ον βούλεται απωλέσαι.