Ελλάς- Ολλανδία, Ακροδεξιά Συμμαχία;

του Βαγγέλη Καργούδη

Η Ακροδεξιά, συμμετέχει ενεργά σε κυβερνήσεις, κοινοβούλια και ευρωκοινοβούλια, κερδίζοντας διαρκώς έδαφος με μία λαϊκίστικη ρητορική και (με μια) απλουστευμένη ερμηνεία γεγονότων και καταστάσεων που αποδέχεται άνετα (έως και ευχάριστα) ο μέσος πολίτης που αποφεύγει (ή βαριέται) να διεισδύσει στην καρδιά του προβλήματος. 

Πέρσι το Φλεβάρη, σε ένα σημείωμά μου στο μπλογκ που διατηρούσα σ' αυτήν εδώ την ιστοσελίδα του ΑΘΗΝΑ 984,

διαπίστωνα για τα φαινόμενα που εξελίσσονταν στις περισσότερες Ευρωπαϊκές κοινωνίες, και τον τρόπο που τα προσλάμβανε, τα αντιλαμβανόταν, τα ερμήνευε, αλλά κυρίως τα εκμεταλλεύονταν για λογαριασμό της η Μεγάλη Ευρωπαϊκή ακρο-Δεξιά:

«...(ΣΣ: Στις μέρες μας πλέον) Η Ακροδεξιά, συμμετέχει ενεργά σε κυβερνήσεις, κοινοβούλια και ευρωκοινοβούλια, κερδίζοντας διαρκώς έδαφος με μία λαϊκίστικη ρητορική και (με μια) απλουστευμένη ερμηνεία γεγονότων και καταστάσεων που αποδέχεται άνετα (έως και ευχάριστα) ο μέσος πολίτης που αποφεύγει (ή βαριέται) να διεισδύσει στην καρδιά τουπροβλήματος....».

Και, (ομολογώ) εντυπωσιασμένος από τις επιτυχίες εκείνου του καιρού του Ολλανδού ακροΔεξιού ηγέτη, πρόσθετα:«...Ο ζητούμενος χαρισματικός ηγέτης της Ευρωπαϊκής εθνικιστικής Δεξιάς και Ακροδεξιάς ανευρέθη τελικά στην Ολλανδία και ταξιδεύει τώρα ανά την Εσπερία και τις ΗΠΑ ως «πρεσβευτής καλής θελήσεως» της ισλαμοφοβικής Ευρώπης.».

Και συνέχιζα, κάνοντας τις απαραίτητες συστάσεις: «....»Ονομάζεται Γερτ Βίλντερς, και είναι ο 47χρονος πρόεδρος του «Κόμματος της Ελευθερίας» (PVV) που φιλοδοξεί να συνενώσει όλους τους «εθνικά» σκεπτόμενους Ευρωπαίους σε μεγάλη σταυροφορία προστασίας των Ιουδαιο-χριστιανικών αξιών για να αντιμετωπισθεί η «απειλή του Ισλάμ» με μία «Διεθνή Συμμαχία για την Ελευθερία». Αυτοχαρακτηρίζεται «εικονοκλάστης», και αντικομφορμιστής. Αλλά η ρατσιστική Δεξιά και η Ακροδεξιά, διά αυτού αρθρώνει έναν λαϊκο-εθνικιστικό λόγο, γνωστό ως «η Λεπενοποίηση του πνεύματος», κατά το Γάλλο ακαδημαϊκό Raimundo Viejo και ορίζεται ως μία ικανότητα διείσδυσης και συνάρθρωσης με το λόγο της Κεντροδεξιάς...»

Στο σημείο μάλιστα αυτό, βλέπω ότι πρόσθετα:«... ενίοτε μάλιστα και με αυτόν της Κεντροαριστεράς!...» Ενώ προφανώς δεν ήξερα ακόμα το παραμικρό από τις επί μέρους εντυπωσιακές συμπτώσεις που συναντά πλέον κανείς (στη χώρα μας τουλάχιστο) στα προτάγμα, τα συνθήματα, την πολιτική ατζέντα φορέων της ελληνικής Αριστεράς(;) με ακραία Εθνικιστικά έως και ημι-φασιστικά πολιτικά μορφώματα...

Και για όποιον αναρωτιέται τί με έπιασε και θυμάμαι τώρα παλιά-ξινά  σταφύλια, θα του έλεγα να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στις Ολλανδικές εξελίξεις των ημερών, και ποιός, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο κερδισμένος από την κατάρρευση της Ολλανδικής κυβέρνησης. Γιατί, δεν μπορεί, για τις γαλλικές εκλογές και τον θρίαμβο της κας Λεπέν, όλο και κάτι θα έχει ακούσει.

Λίγα περισσότερα, -κατά πάσα πιθανότητα- ή λίγα λιγότερα απ' αυτά που τον τελευταίο καιρό ακούει κάθε μέρα γ