Έναρξη διαλόγου μεταξύ ποιητών

Με αναδρομή στην ιστορία της ποίησης στη χώρα τους, αναφορές σε σημαντικούς σταθμούς και εκπροσώπους του συγκεκριμένου λογοτεχνικού είδους, περιγραφή της σημερινής κατάστασης και παρουσίαση του έργου τους, ποιητές από επτά βαλκανικές χώρες, αντάλλαξαν απόψεις και εμπειρίες με Έλληνες ομότεχνούς τους στο 1ο Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Ποίησης, που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της 9ης Διεθνούς Έκθεση Βιβλίου.

Η πρωτοβουλία για την έναρξη διαλόγου μεταξύ των ποιητών, την ανάδειξη

κοινών πολιτισμικών στοιχείων, τη γεφύρωση των διαφορών και την προώθηση των σχέσεων των βαλκανικών χωρών μέσω της ποίησης ανήκει στην Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων και υλοποιήθηκε με την αρωγή –υλική και ηθική- του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, καθώς και του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Διοργανωτές και συμμετέχοντες εξέφρασαν την προσδοκία το Φεστιβάλ να αναδειχθεί σε στέρεο πολιτιστικό θεσμό της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης με πρωταγωνιστική παρουσία στα Βαλκάνια, τόπο συνάντησης Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών.

Στο Ναζίμ Χικμέτ με τον οποίο ξεκίνησε η σύγχρονη ποίηση στην Τουρκία, στη νέα γενιά ποιητών που προσπαθούν να βρουν το δικό τους ύφος αναφέρθηκε ο Τοζάν Αλκάν υπογραμμίζοντας ότι οι ποιητές στη χώρα του πρέπει να ασκούν και κάποιο άλλο επάγγελμα, καθώς ο απλός λαός δεν ενδιαφέρεται για τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.

Σε αντίθεση ο Ζόραν Αντσέφσκι από την ΠΓΔΜ αναφερόμενος στη λογοτεχνία και στην ποίηση ειδικότερα μίλησε για ανθούσα δύναμη και για τη σημαντική υποστήριξή της από την κυβέρνηση, από το υπουργείο Πολιτισμού και από ιδρύματα της χώρας. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέφερε το γεγονός ότι έως το τέλος της χρονιάς θα δημοσιευθούν συνολικά 130 λογοτεχνικά έργα, μεταξύ των οποίων έργα 60 ποιητών και θα μεταφραστούν σε ξένες γλώσσες με τη στήριξη του αρμόδιου υπουργείου.

Η Σύλβια Τσόλεβα, ποιήτρια και δημοσιογράφος από τη Βουλγαρία τόνισε ότι σήμερα η ποίηση στη χώρα της διέρχεται μία περίοδο ομαλοποίησης, μετά από μία έντονη γραφομανία τη δεκαετία του 1990, ότι οι γυναίκες αποτελούν ισχυρές ποιητικές φωνές, αλλά δυστυχώς τα ποιητικά έργα τυπώνονται σε 300-500 αντίτυπα. Η κ. Τσόλεβα σημείωσε ότι η βουλγαρική ποίηση απουσιάζει από τον ευρωπαϊκό λογοτεχνικό χάρτη, λόγω της δυσκολίας στη μετάφρασή της σε άλλη γλώσσα.

Ο Νταν Κόμαν από τη Ρουμανία, τόνισε ότι στη χώρα του κάθε δέκα χρόνια αναδύεται μία νέα γενιά ποιητών και ότι η νέα ρουμανική ποίηση έχει πολύ στενή σχέση με τη μουσική.

Για την ποίηση και την πεζογραφία στη χώρα του από τα χρόνια του Γουτεμβέργιου μέχρι σήμερα μίλησε ο Βλάντιμιρ Ντούρισιτς, από το Μαυροβούνιο τονίζοντας ότι η γενιά του 2000 αποκαλείται γενιά της ασυνέχειας και εκπροσωπεί κυρίως την πρόζα.

Η Τάνια Κραγκούγεβιτς, ποιήτρια από τη Σερβία, έργα της οποίας συμπεριλαμβάνονται και σε ξένες ανθολογίες αναφέρθηκε στα γραπτά του Αγίου Σάβα, πρίγκιπα που έγινε μοναχός και άφησε πίσω του μία τεράστια συγγραφική διαθήκη, στο λογοτέχνη Μίλος Τσρνιάσκι, κύριο εκπρόσωπο της σερβικής λυρικής ποίησης, στον Μίοντραγκ