Εσπερινά Σχολεία στον ΑΘΗΝΑ984

O εκπαιδευτικός αναλυτής και καθηγητής στο 9ο Εσπερινό Γυμνάσιο Καλλιθέας, Χρήστος Κάτσικας, μίλησε στις 9/5 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84», στις Νίκη Λυμπεράκη και Αγγελική Πανταλέων. Σχετικά με τη λειτουργία των εσπερινών σχολείων

μεταξύ άλλων, είπε:

Αγ. Πανταλέων: Μπορείτε να μας περιγράψετε το προφίλ των μαθητών που φοιτούν στα εσπερινά σχολεία;

Χρ. Κάτσικας: «Τα παιδιά αυτά είναι από τα πιο φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Ένα μεγάλο μέρος τους είναι παλιννοστούντα και αλλοδαπά παιδιά, τα οποία ήρθαν από άλλες χώρες στο ελληνικό σχολείο, το οποίο -επειδή λειτουργεί σαν βιομηχανία παραγκωνισμένων- τα κράτησε ορισμένες τάξεις και μετά, βεβαίως, αφού δεν τους πρόσφερε αυτό στο οποίο μετά τους εξέταζε, τους ζητούσε, τα έσπρωξε προς τα έξω. Το νυχτερινό έγινε ένα καταφύγιο γι' αυτά τα παιδιά, γιατί πραγματικά τα μαθήματα είναι κάπως ευκολότερα εκεί και τους έδινε και τη δυνατότητα να εργαστούν το πρωί και να πηγαίνουν στο σχολείο το απόγευμα».

Ν. Λυμπεράκη: Η παρεχόμενη εκπαίδευση στα εσπερινά σχολεία είναι αντίστοιχου επιπέδου με εκείνη που γνωρίζουμε όλοι από τα ημερήσια σχολεία;

Χρ. Κάτσικας: «Τυπικά γίνονται τα ίδια πράγματα. Διδάσκονται τα ίδια βιβλία, βγαίνει η ίδια ύλη. Αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας, ότι τα παιδιά αυτά, επειδή ακριβώς κουβαλάνε -χωρίς να έχουν την ευθύνη τα ίδια- αρκετά μορφωτικά μειονεκτήματα, λόγω της εκμετάλλευσης που έχουν υποστεί οι οικογένειές τους και λόγω του γεγονότος ότι αναγκάζονται, στις πιο τρυφερές ηλικίες των δέκα - δώδεκα - δεκατεσσάρων ετών, να δουλεύουν στις πιο μουτζούρικες και κακοπληρωμένες δουλειές, καταλαβαίνετε, ότι εκεί προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τα μαθήματα και στο μαθητή μας. Δηλαδή, δεν μας ενδιαφέρει τόσο πολύ να "τρέξει" η ύλη. Μας ενδιαφέρει περισσότερο, αυτά τα οποία θα κάνουμε, να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να τα καταλάβουν».

Και πρόσθεσε: «Για τα περισσότερα παιδιά είναι μια ευκαιρία να τελειώσουν, να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο γυμνάσιο, αν μπορούν, λιγότερα συνεχίζουν στο Λύκειο, έτσι ώστε με το απολυτήριο να βελτιώσουν λιγάκι τις δυνατότητες εργασίας τους, από την τυπική πλευρά... Ένα κομμάτι παιδιών, ελάχιστο -φανταστείτε περίπου από αυτά που μπαίνουν στην πρώτη γυμνασίου-, οι δύο στους εκατό διεκδικούν μια θέση στο πανεπιστήμιο».

* Για το ίδιο θέμα και στην ίδια εκπομπή, μίλησε και ο μαθητής της Γ' Γυμνασίου στο 9ο Εσπερινό Σχολείο Καλλιθέας, ΛΑΜΠΡΟΣ ΝΤΟΥΛΗΣ:

«Δεν ήταν ότι δεν θέλαμε τα γράμματα, απλά χρειαζόταν να βοηθήσουμε την οικογένεια περισσότερο και αναγκάστηκα να σταματήσω το σχολείο, για να μπορέσω να τη βοηθήσω. Οι γονείς μου δεν είχαν τη δυνατότητα, τέσσερα παιδιά να μπορούν να πηγαίνουν όλα σχολείο και να σπουδάσουν κάτι... Είχα κάνει προσπάθειες να πάω σε ημερήσιο σχολείο, αλλά έμεινα από κάποιες απουσίες, γιατί συγχρόνως δούλευα. Αλλά ήταν το πείσμα μου, η θέλησή μου, να μάθω κάποια πράγματα, γιατί η γνώση είναι μεγάλο εφόδιο και χωρίς τα απαραίτητα χαρτιά, δεν κάνεις τίποτα. Στην κ