Η ελληνική «δίαιτα»

Μία σύγκριση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα με την προσωπική του δίαιτα επιχειρεί, με άρθρο του στην εφμημερίδα Telegraph, ο Δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον.

Μέχρι εδώ ήταν. Δεν αντέχω άλλες ειρωνείες για τα κιλά μου. Είμαι στη διαδικασία να εφεύρω μια νέα δίαιτα. Λέγεται «Eλληνική Δίαιτα Λιτότητας» και την αρχίζω αμέσως, γράφει στο άρθρο του ο δήμαρχος της βρετανικής πρωτεύουσας και αναφέρει «Το στομάχι μου θα γουργουρίζει σε ένδειξη διαμαρτυρίας, όπως τα πλήθη στην πλατεία Συντάγματος. Τα μέσα μου θα λιγουρεύονται τηγανητές πατάτες, σαν μια στρατιά Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων που διεκδικούν το προγονικό δικαίωμά τους να συνταξιοδοτούνται στα 50. Καθώς θα περνάω με το ποδήλατο μπροστά από τον σταθμό του μετρό στο London Bridge, τα ρουθούνια μου θα είναι γεμάτα από το βασανιστικό άρωμα της κρεατόπιτας - ίδιο με το μαρτύριο του Έλληνα τελωνειακού υπαλλήλου όταν σκέφτεται την Πόρσε που αναγκάστηκε να πουλήσει, τη γκόμενα που της κανόνισε να βγει με μειωμένη σύνταξη, τη βίλα που αναγκάστηκε να πουλήσει άρον άρον σ' έναν τύπο φινετσάτο από το Ντίσελντορφ».

Και συνεχίζει «Στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δίαιτα μου κάνει καλό. Αλλά υπάρχει, φυσικά, τεράστια διαφορά μεταξύ μιας προσωπικής απόφασης να κάνει κάποιος δίαιτα, και της οικονομικής ατζέντας που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή με το ζόρι στα περιφερειακά μέλη της Ευρωζώνης. Η πρώτη και πιο προφανής διαφορά είναι ότι η Ελληνική Δίαιτα Λιτότητάς μου είναι σχέδιο που εγώ σκαρφίστηκα. Εγώ την ψήφισα. Δεν έχω καμιά Angela Merkel να με παρακολουθεί και να βαράει το μαστίγιο της, γαβγίζοντάς μου: "Αργείς! Αργείς"! Ούτε έχω τον Herman Van Rompuy, Πρόεδρο της ΕΕ, απέναντί μου να μου λέει: "Δεν είναι ώρα για εκλογές, αλλά για αποφάσεις! Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ της δίαιτάς μου και του ελληνικού προγράμματος λιτότητας είναι ότι στους Έλληνες έχει γίνει κατάφωρη στέρηση του δικαιώματος να αποφασίζουν οι ίδιοι τι θα κάνουν με το πρόβλημά τους. Ανεξάρτητα από το πόσο αυστηρή δίαιτα θα κάνω εγώ, αποκλείεται να μοιάσω σε πρωταθλητή».

«Έτσι και οι Έλληνες δεν μπορούν να γίνουν Γερμανοί στο άψε σβήσε. Και είναι βάναυσο να τους αναγκάζουν κάποιοι να το επιχειρήσουν» καταλήγει ο Μπόρις Τζόνσον.