«Με διαλύει η ταπείνωση της χώρας»

Η Nτίνα Κώνστα μιλά στον Αθήνα 9.84 και στη Νικολέτα Μακρή για το ρόλο της ως Σωτηρία Μπέλλου στη θεατρική παράσταση «Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας» και για την Ελλάδα του 2012.

Υποδύεστε τη Σωτηρία Μπέλου στην παράσταση που υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου με  τίτλο «Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας» . Μέχρι να σας γίνει η πρόταση για τη συμμετοχή σας, ποια

Την είχα δει τη Σωτηρία Μπέλλου να τραγουδάει, την ήξερα δηλαδή. Δεν ήξερα λεπτομέρειες, δεν είχα διαβάσει κάποια  βιογραφία της. Ήξερα ότι είχε μια ενδιαφέρουσα ζωή, αλλά όταν διάβασα τη βιογραφία της άρχισε να με ενδιαφέρει πάρα πολύ γιατί για μια ηθοποιό αυτό είναι δέλεαρ. Και αποφασίσαμε να το κάνουμε.

Η παράσταση αποτελεί μια διαδρομή στη ζωή και το έργο της Μπέλλου. Υπάρχουν πτυχές που ο θεατής θα μάθει για πρώτη φορά;

Βεβαίως. Όλα γίνονται καθαρά, δεν λέγονται, γιατί δεν είναι αφήγηση το έργο. Τη τελευταία νύχτα που μπορεί ακόμα και μιλάει, ξαναζεί της ζωή της από τα παιδικά της χρόνια...Δεν τα διηγείται , τα ξαναζεί. Και υπάρχουν πάρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Δεν κρύβουμε τίποτα γιατί η Μπέλλου έζησε στα άκρα. Η ζωή της ήταν ακραία, δεν κρυβόταν η ίδια - όλα ήταν στο φως. Και αποφασίσαμε όλα να είναι πεντακάθαρα: η ζωή της, οι έρωτές της οι ανορθόδοξοι, το πάθος της με το τζόγο, ο χαρακτήρας της, οι σχέσεις της. Μέσα από τη ζωή της περνάνε και όλοι αυτοί που αγάπησε ή μίσησε. Όλοι οι μεγάλοι...Ο Τσιτσάνης, ο Παπαϊωάννου...Επίσης περνάνε και τα θεία τραγούδια της τα οποία είναι στο μυαλό της και τα ακούει και ο θεατής. Δηλαδή συνομιλεί το τραγούδι με τη Μπέλλου.

Διάβασα ότι κάνατε έρευνα για να μπείτε πιο πολύ στο πετσί του ρόλου. Τι ήταν αυτό που μάθατε και σας εντυπωσίασε;

Υπήρχανε στη βιογραφία πράγματα που δεν υπήρχαν στο θεατρικό κείμενο και τα βάλαμε. Πάρα πολύ σημαντικά πράγματα. Δεν ήξερα καταρχάς ότι ήταν παντρεμένη, ότι έκανε φυλακές, ότι μπήκε σε ψυχιατρεία. Ήξερα για τους έρωτες της με γυναίκες, αλλά είχε σχέσεις και με άνδρες, για το πάθος της για τα ζάρια ...Μάλιστα απ' ότι έμαθα - γιατί κουβέντιαζα με ανθρώπους που συνεργαστήκανε μαζί της - η τελευταία της επιθυμία ήταν να βάλουν μέσα στο φέρετρο της ένα δεματάκι με ζάρια που είχε φτιάξει η ίδια. Και την τελευταία νύχτα θέλει να πάει να  παίξει ,γιατί όπως λέει «Δεν ξέρω αν θα τη βγάλω καθαρή στο χειρουργείο».  Είχε πάθος! Ήταν μια γυναίκα που ζούσε τελείως στα άκρα. Με πάρα πολύ χιούμορ, ήταν μια γυναίκα που είχε δικούς της κώδικες, μ' ένα στόμα που όταν το άνοιγε δεν ήξερες από πού να φύγεις. Φανταστείτε ότι εκείνη ξεκίνησε να τραγουδά αμέσως μετά τον εμφύλιο και στα μαγαζιά που δούλευε ήταν υπόκοσμος. Και ήτανε γυναίκα που έπρεπε να τα βγάλει πέρα με τους άντρες τους μάγκες, τους νταήδες όχι μόνο με αυτούς που συνεργαζόταν, τους ρεμπέτηδες, αλλά και με αυτούς που ερχόντουσαν στα μαγαζιά που τραγούδαγε. Μαχαιρώματα και όπλα δηλαδή, αλλά τα έβγαζε πέρα. Ήταν άνθρωπος που ήθελε να έχε