«Να τους τα πάρουν όλα»

«Εγώ δεν θέλω να τους βάλουν φυλακή. Να τους τα πάρουν όλα,όμως. Και να τους αφήσουν να κυκλοφορούν, για να έχει ο κόσμος να φτύνει», δήλωνεο Δημήτρης Μητροπάνος στις 21 Ιουνίου 2011 στον Αθήνα 9.84.

Μιλώντας στην εκπομπή «Radio GaGa» με τον Βαγγέλη Καργούδη και τον Θοδωρή Σαραντή είχε πει,μεταξύ άλλων: «Δημιουργός,

δεν είμαι. Είμαι εκτελεστής. Δεν γράφω τραγούδια,δεν ξέρω μουσική, είμαι απλά εκτελεστικό όργανο, ερμηνευτής...

Ο καθένας έχει έναν τρόπο, το δικό του, που προσεγγίζει τοτραγούδι. Αν βάλουμε το ίδιο τραγούδι με πέντε τραγουδιστές, είναι πέντε άλλατραγούδια, δεν είναι τα ίδια. Το τραγούδι, τι είναι; Οι καταβολές σου είναι, τοπώς μεγάλωσες και το εάν σε αφορά και σε ενδιαφέρει, το τραγουδάς με την ψυχήσου ή τραγουδάς με τη φωνή σου...

Το τραγούδι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να προσφέρει και ναφέρει χρήμα στην Ελλάδα. Και μας έτυχαν εποχές. Έτυχε να έχουμε τον Θεοδωράκη,τον Χατζιδάκι, τον Ξαρχάκο, όλους αυτούς. Είναι μία εποχή που θα μπορούσαμε νατην εκμεταλλευτούμε, η οποία έμεινε ανεκμετάλλευτη. Πέρασε ο Ζορμπάς, πέρασεαυτό, δεν έδωσαν συνέχεια πάνω σε αυτό το πράγμα. Να δώσουν, γιατί, εγώ πήγαιναέξω και έβλεπα στα δισκοπωλεία, τότε, μια σειρά γεμάτη από Θεοδωράκη, απόΧατζιδάκι, από Ξαρχάκο, από όλους τους νέους, τότε, που είχαν βγει. Κανένας δενενδιαφέρθηκε, κανένας δεν νοιάστηκε».

Σε άλλο σημείο είχε πει: «Η Θεσσαλονίκη και τα Χανιά είναι οιδύο αγαπημένες μου πόλεις, που άνετα θα μπορούσα να πάω να ζήσω... Μου αρέσειπου έχει γειτονιά ακόμα. Είναι πολύ μεγάλη υπόθεση. Εγώ μεγάλωσα σε γειτονιά.Οι φίλοι μου είναι ακόμα αυτοί που πηγαίναμε στο Δημοτικό, Γυμνάσιο μετά μαζί.Αυτοί είναι οι φίλοι μου, οι άλλοι είναι γνωστοί. Αυτοί που γνώρισα στη δουλειάείναι γνωστοί, δεν είναι φίλοι...

Όταν μπήκα στη δουλειά, δεν μπήκα ποτέ με την προϋπόθεση ότιθα γίνω τραγουδιστής. Είπα, "άντε να κάνω μια δουλειά". Τότε, πιοεύκολο ήταν να κάνω αυτό, μέχρι να δω πώς θα ταυτοποιηθώ. Γιατί υπήρχεοικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια. Η μάνα μου μας μεγάλωσε. Μέχρι πότε θαδούλευε αυτή η μάνα; Κάποτε έπρεπε να δουλέψουμε και εμείς. Να σπουδάσω, δενυπήρχε περίπτωση, λόγω των πολιτικών, κοινωνικών φρονημάτων. Έβγαλα το 1974δίπλωμα, γιατί δεν είχα χαρτί κοινωνικών φρονημάτων... Μου το είχαν ξεκαθαρίσει- εννέα χρονών με φώναξαν στην Ασφάλεια και μου είπαν, ότι "εσύ μην τοψάχνεις, μάθε καμιά τέχνη, γιατί δεν γίνεται". Έτσι έγινα αριστερός. Ηαστυνομία με έκανε».

* Για κρίση στη δισκογραφία:

«Κρίση υπάρχει. Αυτό είναι δεδομένο... Κατ' αρχήν,ξεπούλησαν όλο το υλικό τους οι εταιρίες οι ίδιες. Ένα το κρατούμενο. Μετά,έκαναν το άλλο μεγάλο κακό: κλείσανε όλα τα δισκάδικα της γειτονιάς, που ήταναναφορά για το δίσκο... Ξαφνικά, έρχονται τα μεγαθήρια... Και τους είπα"τι κάνετε, παιδιά; Είναι έγκλημα". Εγώ το είπα στην εταιρία. Έστησανπέντε μαγαζιά -τα οποία αυτά τροφοδοτούν μετά την αγορά-, το βρήκαν βολικό ναμην έχει τους πωλητές η εταιρία και έγιναν πωλητές αυτοί. Και μετά, για να μπειη ίδια η εταιρία να βάλει μια αφίσα στο μαγαζ