Ο «Φάουστ» στο Φεστιβάλ Βενετίας

«Ο "Φάουστ" μου είναι το τελευταίο μέρος της τετραλογίας μου για τη φύση της εξουσίας», ανέφερε ο Ρώσος σκηνοθέτης Αλεξάντερ Σοκούροφ, μιλώντας την Πέμπτη, στη συνέντευξη Τύπου, για τη νέα του ταινία που προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα της φετινής Μόστρας του κινηματογράφου της Βενετίας. «Τα τρία πρώτα πρόσωπα της τετραλογίας, ο Χίτλερ, ο Λένιν και ο αυτοκράτορας Χιροχίτο, ήταν πραγματικά πρόσωπα, ενώ, αντίθετα, ο Φάουστ είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, από τη φαντασία του Γκαίτε».Το ταξίδι που αναλαμβάνει ο Φάουστ του, μαζί με έναν τοκογλύφο (που πήρε τη θέση του Μεφιστοφελή), είναι ένα ταξίδι στον κόσμο του χρήματος και της απληστίας, έναν κόσμο που δεν απέχει και πολύ από αυτό της σύγχρονης κοινωνίας μας. Ο Φάουστ του Σοκούροφ δεν ενδιαφέρεται για την ψυχή, σε κάποια στιγμή την πουλάει χωρίς καν να το σκεφτεί. Στα πρώτα πλάνα της ταινίας, όταν ακόμη βρίσκεται στο στάδιο της αναζήτησης της ψυχής, τον βλέπουμε να ανατέμνει το ανθρώπινο σώμα για να βγάλει απ' αυτό μόνο σάρκες, έντερα, καρδιά και σπλήνα. Η ταινία του Σοκούροφ, μία από τις καλύτερες που μας έχει δώσει, είναι ένα έργο πλούσιο, με ένα δικό του ρυθμό, γεμάτο ιδέες, σχόλια, προτάσεις για τη ζωή, με εικόνες εικαστικά συναρπαστικές, εμπνευσμένες από τη ζωγραφική του 19ου αιώνα, με ένα Φάουστ να περνάει από διάφορα στάδια πριν φτάσει σ' αυτό του σύγχρονου ανθρώπου, και να πάρει τη θέση του πλάι στα τρία άλλα πρόσωπα της τετραλογίας (ίσως και να γίνει παρόμοιος με τον Χίτλερ, τον Λένιν και τον Χιροχίτο).Στο σημερινό διαγωνιστικό πρόγραμμα προβλήθηκε και η αμερικανική ταινία «Killer Joe» του Γουίλιαμ Φρίντκιν, δημιουργού ταινιών όπως «Ο εξορκιστής» και το «Ψωνιστήρι». Η ιστορία μιας παράξενης οικογένειας (του πατέρα, του γιου και της έφηβης κόρης) που αναθέτουν σ' έναν αστυνομικό ντετέκτιβ, που είναι ταυτόχρονα και επαγγελματίας δολοφόνος, να σκοτώσει τη μητέρα για να μπορέσουν να εισπράξουν την ασφάλεια ζωής της. Πρόκειται για ένα θρίλερ με ανατροπές και μια ατμόσφαιρα νέο-νουάρ, με τον Φρίντκιν να φτιάχνει μια -με έξοχο ρυθμό- και πολύ καλές ερμηνείες (ιδιαίτερα από τον Μάθιου Μακ Κόνοχι, στο ρόλο του Joe και τον Εμίλ Χιρς, γνωστό μας από το «Ταξίδι στην άγρια Δύση») περιπέτεια που μας λέει πολλά και για τη σύγχρονη αμερικανική οικογένεια.    Στις καλές ταινίες και η ταινία επιστημονικής φαντασίας, «4:44, η τελευταία μέρα στη γη», του Εϊμπελ Φεράρα (που είδαμε εκτός συναγωνισμού). Με ένα λιτό στιλ, ο γνωστός Αμερικανός σκηνοθέτης («Bad Leutenant»), έφτιαξε μια, βουτηγμένη σε μαύρη ατμόσφαιρα, ταινία πάνω στο τέλος του πλανήτη μας, ένα τέλος που στηρίζεται στην οικολογική καταστροφή (σε κάποια στιγμή παρακολουθούμε στην τηλεόραση τον Αλ Γκορ και αργότερα τον Δαλάι Λάμα να μιλούν για την καταστροφή του περιβάλλοντος και τις άλλες ανθρώπινες καταστροφές που οδήγησαν τον πλανήτη μας σ' αυτό το σημείο). Βασικά, η ταινία είναι μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δυο πρόσωπα που αποφασίζουν να περάσουν τις τελευταίες τους ώρες μαζί. Ώρες που δίνουν την ευκαιρία στον Φεράρα να φτιάξει, χωρίς κανένα ειδ