Ο Ν. Μπρόκαρης στον ΑΘΗΝΑ984

                                                                     
Μεγάλες διαστάσεις έχει λάβει τον τελευταίο καιρό η ανεξέλεγκτη και παράνομη υλοτόμηση στα ελληνικά δάση. Το φαινόμενο εμφάνισε φέτος έξαρση στον Όλυμπο και στα Πιέρια Όρη και αποδίδεται, κυρίως, στη δύσκολη οικονομική συγκυρία, καθώς ο κόσμος δε διστάζει πλέον να προβεί σε τέτοιες κινήσεις για να... ζεσταθεί με τις ξυλόσομπες και το τζάκι, αφού το πετρέλαιο

έχει φτάσει σε κόστος απαγορευτικό για πολλά νοικοκυριά. Ο πρόεδρος της Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, Νίκος Μπόκαρης, μίλησε στις 19/1 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τους Δώρα Σαρρή και Γιάννη Παπαγεωργίου. 

Μεταξύ άλλων, είπε:

«Οι παράνομες υλοτομίες υπήρχαν και στο παρελθόν, αλλά βεβαίως το φαινόμενο αυτό έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις τελευταία λόγω της οικονομικής κρίσης... Οργανωμένες ομάδες λαθροϋλοτόμων ασκούν αυτή τη δραστηριότητα, αποσκοπώντας να βγάλουν κέρδος σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος και σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος καθώς κόβουν παράνομα ξύλα και τα πωλούν στη "μαύρη αγορά". Οι μηνύσεις που έχουν γίνει από τη δασική υπηρεσία έχουν αυξηθεί κατά 100%, δηλαδή είναι περίπου 1.500 μηνύσεις που έχουν υποβληθεί και αυτό είναι η "κορυφή του παγόβουνου". Καθώς οι δασικές υπηρεσίες δουλεύουν μόνο τις πρωινές ώρες και τα απογεύματα και τις μη εργάσιμες ημέρες, είναι βέβαιο ότι το φαινόμενο αυτό συνεχίζει να εξελίσσεται. Κάποιοι κόβουν παράνομα δέντρα, χωρίς να ελέγχονται από κανέναν. Η έκταση του προβλήματος έχει να κάνει από τα δάση που είναι δίπλα στα αστικά κέντρα, μέχρι και τις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Σε όσο πιο απομακρυσμένη περιοχή πάμε τόσο λιγότερος έλεγχος ασκείται. Και σας είπα ότι οι υπηρεσίες δεν δουλεύουν τις απογευματινές ώρες, που σημαίνει ότι οποιοσδήποτε λαθροϋλοτόμος θέλει να κάνει αυτή την παράνομη δραστηριότητα, θα πάει σε κάποια απομονωμένη περιοχή σε ώρες που δεν μπορεί να ελεγχθεί».

Και πρόσθεσε: «Η ανέχεια του κόσμου είναι τόσο μεγάλη πια σε σχέση με τις τιμές του πετρελαίου που αναγκάζονται πολίτες να πάνε σε πάρκα δίπλα στον αστικό ιστό, να παίρνουν ξύλα που έχουν πέσει για να τα κάψουν στο τζάκι».

Σε άλλο σημείο είπε: «Τα ελληνικά δάση  είναι δημόσια συνεπώς η διαχείριση τους πρέπει να γίνεται από το κράτος και θα πρέπει το κράτος να αυξήσει την παραγωγή καυσόξυλων που είναι κατά κάποιο τρόπο δωρεάν για κατοίκους των λεγόμενων "μειονεκτικών" περιοχών. Πρέπει οι δασικές υπηρεσίες σε συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές, ακόμα και με τον ΣΔΟΕ να κάνουν τους ελέγχους  που απαιτείται να κάνουν. Οι δασικές υπηρεσίες κατά μέσο όρο την τελευταία δεκαετία είχαν 18 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για να κόβουν ξύλα σε όλη τη χώρα. Τα διέθεταν με χαμηλό τίμημα στους πολίτες και ουσιαστικά επανεισέπρατταν τα χρήματα πάλι τα χρήματα τα οποία διέθεταν. Υπήρχε δηλαδή ένα ισοζύγιο -λίγο αρνητικό προς το κράτος. Όταν μειώνεις το ποσό των χρημάτων που δίνεις για την καυσοξύλευση, άρα ουσιαστικά, μειώνεις το ξύλο και αυξάνεις τη ζήτηση με αυτόν τον έμμεσο τ