«Ο σανδαλοποιός ποιητής»

Τα εκατό χρόνια ζωής πλησιάζει το κατάστημα «Ο σανδαλοποιός ποιητής», που βρίσκεται στην οδό Αγίας Θέκλας, στου Ψυρρή.

Ο Παντελής Μελισσινός, τρίτη γενιά σανδαλοποιού, ένας από τους τελευταίους τεχνίτες δερμάτινων σανδαλιών, πριν από περίπου δύο χρόνια αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Νέα Υόρκη, όπου ζούσε κι εργαζόταν για πολλά χρόνια ως σκηνογράφος, μετά τις σπουδές του στη Σχολή Parsons και να επιστρέψει στη Ελλάδα, σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι

συμπατριώτες μας αναζητούν διέξοδο από την κρίση στο εξωτερικό.

Ο κ. Μελισσινός μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στη Μάγδα Μπουλούκου γι αυτήν την απόφασή του κι επισήμανε πως, «εκτός από τον μαγνήτη που έχει η Ελλάδα και το γεγονός ότι εν μέσω μιας δύσκολης περιόδου πάντα υπάρχουν ευκαιρίες για πρόοδο», ο ίδιος, κυρίως, δεν άντεχε στην σκέψη ότι η οικογενειακή επιχείρηση που ξεκίνησε από την οδό Πανδρόσσου, το 1920, «κάποια μέρα θα έσβηνε μαζί με τον πατέρα του, τον Σταύρο Μελισσινό «τον σανδαλοποιό ποιητή», όπως τον έλεγαν χαριτολογώντας οι φίλοι του. Κι αυτό διότι εκτός από τα υποδήματα που έφτιαχνε ακολουθώντας κι αυτός το επάγγελμα του πατέρα του παράλληλα έγραφε και ποιήματα.

Ίσως, λοιπόν και με την διορατικότητα του καλλιτέχνη ο Σταύρος Μελισσινός σε μια πολύ δύσκολη εποχή, στην μεταπολεμική Αθήνα, είχε την έμπνευση με το που άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι τουρίστες να αρχίσει να φτιάχνει δερμάτινα σανδάλια
αρχαιοελληνικού τύπου. Τα γνωστά δερμάτινα σανδάλια, που βλέπουμε ως τα σήμερα κρεμασμένα παντού στο Μοναστηράκι και γενικότερα σε τουριστικές περιοχές όχι μόνον της Αθήνας αλλά και ολόκληρης της χώρας.

Για την εποχή, ήταν κάτι ασυνήθιστο κάτι πολύ εξεζητημένο, αλλά και τόσο επιτυχώς συνδεδεμένο με την Ελλάδα, που αμέσως έγινε ανάρπαστο στους τουρίστες και σύντομα ο σανδαλοποιός
ποιητής  άρχισε  να έχει παραγγελίες από το εξωτερικό.

Ανάμεσα στους διάσημους πελάτες του, φιγουράρουν ονόματα όπως η Σοφία Λόρεν, η Τζάκι Κέννεντι, ο Άντονι Κουίν και τα θρυλικά Σκαθάρια, οι Beattles.
Μέσα στο κατάστημα της οδού Αγ. Θέκλας, και μάλιστα σε περίοπτη θέση, μπορεί κανείς να δει τις καρέκλες που κάθισαν τότε τα Σκαθάρια για να δοκιμάσουν τα σανδάλια τους.

Ακόμη-ακόμη, υπάρχει και η επιταγή που έδωσε η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ για να αγοράσει τα σανδάλια με το νούμερο «27» τα επονομαζόμενα «Θήβα». Άλλωστε καθένα σχέδιο σανδαλιού φέρει κι ένα αρχαίο όνομα.

Με την ελπίδα ότι, θα είναι άξιος συνεχιστής της οικογενειακής επιχείρησης, η οποία μετρά πάρα πολλά κομμάτια της μικρής καθημερινής ιστορίας, ο κ. Παντελής Μελισσινός, είπε στην Μάγδα Μπουλούκου, ότι πιστεύει πως ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες μπορεί να ανθήσει και να καρποφορήσει μια καλή, πρωτότυπη ιδέα.
Αρκεί, όπως πρόσθεσε «να έχει κανείς τη θέληση να στηριχτεί στα δικά του πόδια και να χρησιμοποιήσει τα δικά του χέρια».

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΘΡΥΛΟ- ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΙΝΟΣ
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΑΝΔΑΛΟΠΟΙΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Ενα σταυροδρόμι ποίησης, τέχνης και αρχαίας σανδαλοποιείας. Αυτό α