Παροχή κοινωφελούς εργασίας

Εργάζονται δίπλα μας, σε υπηρεσίες δήμων ή άλλων φορέων, για να «εξαργυρώσουν» μικρές ποινές, που τους έχουν επιβληθεί, και να κερδίσουν με την παροχή εργασίας την ελευθερία τους.

    Είναι ο κ. Νίκος, που σκουπίζει καθημερινά πεζοδρόμια, ο κ. Γιάννης, που περιποιείται το πάρκο, και τόσοι άλλοι, δεκάδες άνθρωποι, που προσφέρουν αμισθί υπηρεσίες, κάνοντας χρήση του θεσμού της κοινωφελούς εργασίας για μικρές ποινές, αυτές, που πριν χρόνια, η αδυναμία να εξαγορασθούν, θα τους οδηγούσε στην φυλακή.

    Η οικονομική κρίση αλλά και η απλοποίηση των όρων και διαδικασιών για την έκτιση ποινών μη σοβαρών εγκλημάτων, μέσω κοινωφελούς εργασίας, που εισήγαγε το υπουργείο Δικαιοσύνης, λειτούργησαν καθοριστικά για την ισχυροποίηση και αποδοχή του θεσμού. Όπως, δε, προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου, το ενδιαφέρον για χρήση της ρύθμισης, τόσο από καταδικασθέντες, όσο και από φορείς, που προσφέρονται για να τους απασχολήσουν, είναι διαρκώς αυξανόμενο.

    Ειδικότερα, με τον πρόσφατο νόμο του υπουργείου για τον «εξορθολογισμό και τη βελτίωση στην απονομή της Ποινικής Δικαιοσύνης» δίνεται η δυνατότητα σε καταδικασθέντες σε ποινές φυλάκισης έως τριών ετών, που αδυνατούν να πληρώσουν για τη μετατροπή της ποινής τους, να παρέχουν κοινωφελή εργασία σε φορείς, που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα. Ο νόμος, που στοχεύει και στο κρίσιμο θέμα της αποσυμφόρησης των φυλακών, δίνει δυνατότητα παροχής εργασίας του καταδικασθέντος και προς τον παθόντα, εφόσον ο ίδιος συναινεί.

    Σύμφωνα με τον νόμο, για έναν χρόνο ποινής φυλάκισης προβλέπονται από 100 έως 240 ώρες εργασίας, για έναν έως δύο χρόνια φυλάκισης από 241 έως 480 ώρες εργασίας και για δύο έως τρία χρόνια φυλάκισης από 481 έως 720 ώρες εργασίας.

    Σε δήλωσή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ειδικός γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρίνος Σκανδάμης, τονίζει:

    «Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου μας, πιστεύοντας βαθιά στην αξία του θεσμού της κοινωφελούς εργασίας, με τον νέο νόμο απλοποίησε τους όρους και το πλαίσιο για να τεθεί κάποιος στο καθεστώς αυτό. Πρόκειται για θεσμό εναλλακτικής έκτισης της ποινής φυλάκισης, που διευκολύνει την επανένταξη των καταδικασθέντων με τον ηπιότερο δυνατό τρόπο, αποφεύγοντας τη "στιγματιστική" διάσταση, που ενέχει ο εγκλεισμός. Με αυτό τον τρόπο οι παρέχοντες κοινωφελή εργασία έχουν τη δυνατότητα να παραμένουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον και να έχουν πλήρη κοινωνική και εργασιακή δραστηριότητα».

    Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης, οι αιτήσεις καταδικασθέντων για την παροχή κοινωφελούς εργασίας αυξάνονται διαρκώς, κάτι που ασφαλώς σχετίζεται τόσο με την ηπιότητα του μέτρου, όσο και με την οικονομική κρίση, που φέρνει πλέον συχνότερα ενώπιον της Δικαιοσύνης πολίτες -εμπόρους, βιοτέχνες κ.α- για οικονομικά αδικήματα, με ποινές τις οποίες αδυνατούν πλήρως να εξαγοράσουν.

    Όπως προκύπτει από τα στοιχεία των εισαγγελιών της χώρας που διαθέτει το