Συγκινητικό «τελευταίο αντίο» στον Γιώργο Αντωνίου

Στην αγκαλιά της αργολικής γης αναπαύεται από την Κυριακή 28 Ιουλίου ο δημοσιογράφος Γιώργος Αντωνίου.

Η είδηση του απρόσμενου θανάτου του Γιώργου Αντωνίου από καρδιακό επεισόδιο συγκλόνισε και «πάγωσε» ολόκληρο το νομό.

Ο Γιώργος Αντωνίου, δημοσιογράφος, λαογράφος, ερευνητής έφυγε από τη ζωή την περασμένη Παρασκευή σε ηλικία 62 ετών.

Στην κηδεία του την Κυριακή το πρωί, το χωριό Λευκάκια, στο οποίο επέλεξε να ζήσει με την οικογένειά του, αποδείχθηκε πολύ μικρό για να χωρέσει τον κόσμο, που τον συνόδευσε

Ο Αντωνίου από το ξεκίνημα του στη δημοσιογραφία κέρδισε τον κόσμο. Το ρεπορτάζ του είχε πάντα ψυχή και ο ίδιος υπηρέτησε με συνέπεια τις αρχές, τα ιδανικά και τις ιδέες του κι αυτό τον έφερε άμεσα πολύ κοντά στους κατοίκους ακόμη και των πιο απομακρυσμένων περιοχών του νομού.

Επίμονος και ακάματος, έντιμος και ακέραιος χαρακτήρας αγαπήθηκε όσο κανείς δημοσιογράφος στο νομό, του οποίου ανέδειξε την ιστορία και τον πολιτισμό κι άφησε πίσω του ένα σπουδαίο ιστορικό και πολύτιμο λαογραφικό έργο, με το οποίο θα μεγαλώνουν οι επόμενες γενιές.

Η απώλεια είναι μεγάλη όχι μόνο για την οικογένεια και τους φίλους του, αλλά για ολόκληρη την Αργολίδα.

Ήταν παντρεμένος με τη Ράνια Ιστικοπούλου και είχε δύο αγόρια, τον Άκη και τον Αναστάση.

Καλό σου ταξίδι καλέ μου φίλε Γιώργο. Θα μου λείψεις.

Ναταλία Κανταρτζή

Ο Γιώργος Αντωνίου γεννήθηκε και μεγάλωσε το 1951 στο Μάζι Αλιάρτου Βοιωτίας. Τα δεκαεννιά τελευταία χρόνια δημοσιογραφούσε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς της Αργολίδας αλλά και της Αθήνας. Άρθρα του με λαογραφικό περιεχόμενο έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό αλλά και στον αθηναϊκό Τύπο.
Με τη λαογραφική έρευνα ασχολήθηκε για πρώτη φορά το 1995 όταν παρουσίασε τη φωτογραφική έκθεση με θέμα «Τα παλιά σινεμά της Αργολίδας» (11 φωτογραφικές εκθέσεις ) σε συνεργασία με το Τμήμα Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Δήμο Ναυπλίου.

Ακολούθησαν οι έρευνες - εκθέσεις:
Μύλοι της Αργολίδας - 2003 (14 φωτογραφικές εκθέσεις) - Συνεργασία με Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αργολίδας.
Προσκυνητάρια της Αργολίδας - 2003 ( 2 εκθέσεις) - Συνεργασία με Δήμο Ναυπλίου.
Αυλόπορτες - Μπαλκόνια - Ρόπτρα του Άργους και των χωριών του - 2003 (1 έκθεση) - Συνεργασία με Πνευματικό κέντρο Δήμου Άργους.
Πηγάδια της Αργολίδας - 2004- (ΤΕΔΚ) Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Αργολίδας.
Σκιάχτρα της Αργολίδας - 2004 (6 εκθέσεις) - Δήμος Επιδαύρου.
Πηγάδια - Κρήνες - Μύλοι του Δήμου Ασκληπιείου - 2005- Δήμος Ασκληπιείου.
Παλιές επιγραφές της Αργολίδας (8 εκθέσεις)
Γκράφιτι της Αργολίδας - 2005 - ΔΕΠΑ Ναυπλίου (4 εκθέσεις)
Παλιά Αυτοκίνητα της Αργολίδας - 2005 ( 6 εκθέσεις )
Το Εμποροβιομηχανικό Παρελθόν της Αργολίδας - 2007 - Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Αργολίδας.
Η Νέα Κίος του Χθές - Δήμος Νέας Κίου
Η Αργολίδα που φεύγει - 2008

Επίσης ήταν δημιουργός των ντοκιμαντέρ:
Τα παλιά σινεμά της Αργολίδας - 1995
Νεροτριβές του Κεφαλαρίου - 2001
Οινοποιοί του αμπελώνα Πελοποννήσου - 2003
Μύλοι της Αργολίδας - 2003
Πηγάδια της Αργολίδας - 2004
Προσκυνητάρια - 2004
Πηγάδια - Κρήνες -Μύλοι του Δήμου Ασκληπιείου - 2005
Παλιά αυτοκίνητα της Αργολίδας ( 2005 )
Λυγουριό και Αρχαίο Θέατρο - 2007 - ( Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2007)
Η Νέα Κίος του Χθές - 2007
Η Αργολίδα που φεύγει - 2008
Ένας Αιώνας Εμποροβιοτέχνες του Άργους - 2009
Το Εμποροβιοτεχνικό Παρελθόν του Ναυπλίου - 2009

Τον Δεκέμβρη του 2003 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Μύλοι της Αργολίδας» (έκδοση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αργολίδας), ενώ κυκλοφορούν τα Λευκώματα «Παλιές Επιγραφές της Αργολίδας», «Σκιάχτρα της Αργολίδας», «Γκράφιτι της Αργολίδας», « Η Αργολίδα που φεύγει », «Ένας Αιώνας Εμποροβιοτέχνες του Άργους», και « Το Εμποροβιοτεχνικό Παρελθόν του Ναυπλίου».

Για το ερευνητικό του έργο είχε τιμηθεί δύο φορές (2003 και 2004) από τον Οργανισμό Πολιτισμού και Αθλητισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αργολίδας, από τον Προοδευτικό Σύλλογο Ναυπλίου «ο Παλαμήδης» (2001), καθώς και από άλλους φορείς της Αργολίδας.