Το μυστικό της... λίμνης

Του Διονύση Δελλή

Δύο αγωνιστικές πριν από τη λήξη του πρωταθλήματος και ακούς... μόνο για τα δυσάρεστα. Τον χορό των ομάδων που «φλερτάρουν» με την τραυματική εμπειρία του υποβιβασμού, τα οικονομικά αδιέξοδα, τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των ΠΑΕ.

Ποδόσφαιρο, μια διαχρονική μικρογραφία της κοινωνίας. Και πως αλήθεια στην Ελλάδα, αυτόν τον καιρό να βρεις «διάθεση» να εντοπίσεις τη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού.

Και όμως, υπάρχει και αυτή. Και όμως, σε μια τέτοια χρονική συγκυρία, αυτή η απίστευτη Κρίση που τρώει τα σωθικά μας, έχει καμία φορά και... αντίλογο. Μικρές καθημερινές ιστορίες «υπέρβασης» από «ταπεινούς ήρωες». Στην προκειμένη περίπτωση της Σούπερ Λιγκ; Ο ΠΑΣ Γιάννενα του Γιάννη Χριστόπουλου. Η νίκη επί της ΑΕΚ, δεν έγινε παρά κομμάτι στη συζήτηση για το αδιέξοδο των Κιτρινόμαυρων. Και όμως στη Λίμνη με αυτό το τρίποντο σφιχταγκάλιασαν μια θέση στα πλέι-οφ που οδηγούν στα κύπελλα Ευρώπης. Ο ΠΑΣ έχει 41 βαθμούς και την Κυριακή φιλοξενεί την, ήδη υποβιβασμένη, Κέρκυρα. Αν κερδίσει είναι οριστικά στην 5άδα. Αν κερδίσει για πρώτη φορά στην ιστορία του, τρέχει να βγάλει φωτογραφίες για διαβατήριο και ετοιμάζεται να συμμετάσχει στους προκριματικούς του Europa League.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, η ομάδα των Ιωαννίνων ήταν μια από τις πέντε που το καλοκαίρι πήρε με το... ζόρι άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Για όσους δεν το γνωρίζουν το μπάτζετ της, είναι ένα από τα δύο-τρία μικρότερα της Σούπερ Λιγκ. Για όσους δεν το γνωρίζουν πρόκειται για τη μοναδική, που τον Ιανουάριο δεν μπόρεσε να κάνει έστω μια μεταγραφή. Και όμως πρόκειται για... τρένο που δεν σταματάει. Με αξιοζήλευτη συνέπεια, καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν. Πώς τα κατάφερε; Χάρη στο ταλέντο, την ικανότητα, την εργατικότητα, την «φαντασία» ενός ανθρώπου, που μέχρι τον περασμένο Αύγουστο τον γνώριζαν ελάχιστοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Χάρη στις... χάρες του Γιάννη Χριστόπουλου.

Ο 41άχρονος τεχνικός έχει μεγάλη διαδρομή, σε αυτό που ονομάζουμε «παραγωγική διαδικασία». Έχει δουλέψει στους «μικρούς» του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού και έχει συνδράμει ουσιαστικά στο να εμφανισθούν στο προσκήνιο ποδοσφαιριστές όπως ο Σωτήρης Νίνης. Οι πραγματικά μυημένοι στο «αντικείμενο» ήξεραν εδώ και χρόνια ότι, πρόκειται για έναν πραγματικά ικανό Έλληνα που άξιζε μια ευκαιρία. Πού να τη βρει όμως στα χρόνια της «φούσκας»; Ποιός θα έδινε τον... πάγκο του, σε έναν άπειρο, άγουρο προπονητή; Ποιός θα τον πίστευε, όταν απλά ένα... τηλεφώνημα σε μάνατζερ μπορούσε να σου φέρει, Ισπανό, Πορτογάλο, Γάλλο, Βέλγο, Γερμανό κλπ. Πώς θα αντιδρούσαν οι απαιτητικοί... οπαδοί. Έπηξε το football από «δασκάλους» της μιας χρήσης. Και από «επαγγελματίες»... κασκαντέρ που αναλάμβαναν δράση, όταν δεν «έβγαινε» το πρώτο πλάνο!

Ο Γιάννης Χριστόπουλος, δεν προέρχεται ούτε από ποδοσφαιρικό «τζάκι», ούτε κουβαλά στο βιογραφικό του καριέρα ποδοσφαιριστή (έχει αγωνιστεί στην Δ' Εθνική). Ούτε βέβαια βρέθηκε ποτέ στη λίστα κάποιου «μεγαλο-μάνατζερ» ικανό να «προσπεράσει» όλα τα προηγούμενα και να τον... διορίσει σε κάποια ομάδα. Όχι της Σούπερ Λιγκ, αλλά ούτε έστω στη δεύτερη ή τρίτη Εθνική Κατηγορία. Πώς βρέθηκε στον ΠΑΣ; Από... σπόντα; Πρώτα σαν βοηθός του Στεφάν Ντε Μολ -που ξεκίνησε στον πάγκο της ομάδας των Ιωαννίνων- την περσινή περίοδο (2011-2012). Έπειτα δύο ματς σαν «υπηρεσιακός» (απέναντι σε Εργοτέλη και ΠΑΟΚ). Μετά σαν σκάουτερ (όταν ανέλαβε ο Άγγελος Αναστασιάδης φέρνοντας το δικό του τιμ βοηθών). Τρεις διαφορετικοί ρόλοι μέσα σε μια σεζόν... προσαρμογής.

Ίσως, αν τα οικονομικά του συλλόγου να ήταν διαφορετικά το περασμένο καλοκαίρι, τώρα να μην το «συζητούσαμε» καν. Ίσως και να αδικούμε τον πρόεδρο Γιώργο Χριστοβασίλη, που από τα τέλη Ιουνίου επέλεξε να λύσει το θέμα «προπονητής» με μια επιλογή... εσωτερικού για τον ΠΑΣ, δίνοντας ένα τέταρτο ποσό μέσα σε έντεκα μήνες, στον 41άχρονο τεχνικό. Όπως και να έχει, το έκανε. Και μάλιστα δεχόμενος μεγάλη κριτική, καθώς για τους «πολλούς» δεν υπέγραφε έναν ξεκάθαρο «συμβιβασμό» με το σκληρό μέλλον που θα έρχονταν.

Με την απαγόρευση μεταγραφών που είχε η ΠΑΕ, αλλά και το διαθέσιμο «μπάτζετ» για να τα φέρει βόλτα, εξ αρχής η... σωτηρία θα αποτελούσε ένα μικρό θαύμα. Πόσο μάλλον, με έναν προπονητή που δεν είχε το... παραμικρό παρελθόν. Και όμως, αυτός ο άνθρωπος οδηγεί φέτος τα Γιάννενα στη σεζόν της ιστορίας τους! Και μέσα από αυτό το μικρό θαύμα, δίνει κουράγιο σε όλους εκείνους, που ακόμη και τώρα πιστεύουν ότι στην Ελλάδα του σήμερα, υπάρχει τρόπος. Αρκεί να υπάρχει ένα πραγματικό σχέδιο, Αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι καταρτισμένοι. Αρκεί να δοθούν αληθινές ευκαιρίες, έστω υπό δύσκολες συνθήκες. Ελπίδα προκειμένου να αλλάξει η καθημερινότητα μας.