«Ξένιος Ζευς» και οι συνέπειές του

Σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία όσων δικαιούνται διεθνή προστασία, ζητεί το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, με αφορμή την έναρξη των επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ με τον κωδικό «Ξένιος Ζευς».

Με μια σκληρή ανακοίνωση, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, υπενθυμίζει στην ελληνική Πολιτεία πως εκτός από το κυριαρχικό δικαίωμα του ελέγχου των συνόρων, η χώρα μας έχει και υποχρεώσεις. «Ανάμεσα στις υποχρεώσεις αυτές», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, «είναι η παροχή διεθνούς προστασίας σε όσους τη δικαιούνται

(πρόσφυγες και άτομα που δεν πρέπει να επιστρέψουν στη χώρα τους για λόγους ανωτέρας βίας ή γιατί κινδυνεύουν να υποστούν εκεί κάποια σοβαρή βλάβη), καθώς και η ένταξή τους. Επίσης, (κάτι που δυστυχώς συχνά λησμονείται τον τελευταίο καιρό), υποχρέωση της Ελλάδας είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσων βρίσκονται στην επικράτεια, είτε είναι Έλληνες είτε ξένοι, ανεξαρτήτως του τρόπου που βρέθηκαν και παραμένουν σε αυτή».

Εκφράζοντας επιφυλάξεις για την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς», στην ανακοίνωση αναφέρεται επίσης, ότι, «ειδικά σε ό,τι αφορά στους ανθρώπους που δικαιούνται διεθνή προστασία, η αστυνομία, μέχρι σήμερα, στην ουσία εμποδίζει την πρόσβαση στο άσυλο. Στην Αθήνα για παράδειγμα, γίνεται δεκτή η κατάθεση μονάχα λιγοστών αιτημάτων ασύλου και αυτό μόνο ια φορά την εβδομάδα. Ίδια ή παρόμοια συμπεριφορά παρατηρείται και στην υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ δεν είναι ίγες οι περιπτώσεις που η αστυνομία εξαπατά αιτούντες βάζοντάς τους -εν αγνοία τους- να υπογράψουν
αιτήσεις παραίτησης από τη διαδικασία ασύλου και επαναπροωθεί ή απελαύνει ανθρώπους που στη χώρα τους
υπάρχει κίνδυνος για τη σωματική τους ακεραιότητα και τη ζωή τους».

Επίσης, υπενθυμίζει πως τουλάχιστον μέχρι σήμερα, κατά τη σύλληψη και κράτηση όσων εισέρχονται παράτυπα στη χώρα, δεν υπάρχει διαδικασία εντοπισμού ευάλωτων πληθυσμών (πρόσφυγες, ανήλικοι, θύματα βασανιστηρίων, θύματα trafficking), ενώ σε πολλές περιπτώσεις καταγράφονται λανθασμένα εθνικότητες και ηλικίες. Αποτέλεσμα είναι, ακόμη και παιδιά, να μην λαμβάνουν καμία προστασία από την Ελληνική πολιτεία (παρόλο που είναι υποχρέωσή της) και να γίνονται αντικείμενα παντός είδους εκμετάλλευσης».