«Απροστάτευτος ο πολίτης από την αθρόα εισαγωγή γενόσημων»

Η πρωτοβουλία του Υπουργού Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης να εισαγάγει, στο πλαίσιο του αλυσιτελώς επιχειρούμενου εξορθολογισμού των οικονομικών, με τις διατάξεις του υπό ψήφιση πολυνομοσχεδίου για θέματα υγείας και περίθαλψης, την εφεξής υποχρέωση συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία, προκαλεί τουλάχιστον ερωτηματικά, τόσο για την εμμονή, όσο και για τις πραγματικές του προθέσεις.

Τα ερωτηματικά δε αυτά μεγεθύνονται ακόμα περισσότερο όταν ιατρικοί σύλλογοι, πολίτες και Ελλήνες βιομήχανοι, που δραστηριοποιούνται στο χώρο του φαρμάκου αντιδρούν και εγείρουν σειρά αιτιάσεων, που κοινό

τόπο έχουν την προστασία της δημόσιας υγείας.

Η αδήριτη ανάγκη για τη λεγόμενη «επανίδρυση» του κράτους, ωθεί τους αρμοδίους, όλο και πιό συχνά, σε επιφανειακές, θεωρητικού επιπέδου και μηδενικού οφέλους αξιολογήσεις των υφιστάμενων δομών.

Οι αξιολογήσεις αυτές επιτείνουν την κοινωνική αβεβαιότητα και αναστάτωση και οδηγούν, με τις ευλογίες της Τρόικα και της Task Force, σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και αποσύνθεση του κοινωνικού και του εγχώριου παραγωγικού ιστού.

Τα ανωτέρω έχουν απόλυτη εφαρμογή στην περίπτωση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, αφού η διάταξη για την συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, αφενός είναι ισχνού οικονομικού αποτελέσματος για το Κράτος, που ως στόχο έχει τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. Αφετέρου, ο στόχος αυτός είναι καταλυτικά δυσανάλογος με τον ελοχεύοντα για την υγεία όλων μας κίνδυνο από τη λήψη φαρμάκων αμφιβόλου ποιότητας.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου αυτού, ως εφαρμοστικός νόμος του 2ου μνημονίου, ουσιαστικά θα αφαιρέσει από τα φαρμακεία και τα νοσοκομεία πολλά ποιοτικά και αποτελεσματικά, για τον ασθενή, ελληνικά φάρμακα και θα τα αντικαταστήσει με φθηνά εισαγόμενα που έχουν βάσιμως στοχοποιηθεί για ανεπαρκή δράση και παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό, προερχόμενα από χώρες όπως η Ινδία και το Πακιστάν!

Στην πραγματικότητα όμως ο επιγενόμενος κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος, αφού η αθρόα εισαγωγή και διάθεση των γενόσημων, όπως λέγονται τα σκευάσματα αυτά, που προωθούνται συστηματικά απο τις ξένες πολυεθνικές, θα καταστήσουν τον πολίτη κυριολεκτικώς απροστάτευτο απέναντι στις ασθένειες, ιδιαίτερα σε μια εποχή, που οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, υπάρχουσες ασθένειες γίνονται ανθεκτικότερες και πιο επίμονες και παλαιές ή «ξεχασμένες» επανεμφανίζονται στην ευρωπαική ήπειρο.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η θεσμοθέτηση της αρχής ότι μοναδικό κριτήριο για τη χορήγηση ενός φαρμάκου στον ασθενή, θα είναι η πιό φθηνή τιμή και η ύπαρξη της δραστικής ουσίας, χωρίς να εξετάζονται τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, θα οδηγήσει σε βέβαιο θάνατο τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, που αποτελούν πυλώνα της εναπομείνασας βιομηχανίκης παραγωγής της χώρας μας και θα στείλει στο ταμείο ανεργίας χιλιάδες εργαζομένων στον τομέα του ελληνικού φαρμάκου.

Επειδή δε, ο αρμόδιος Υπουργός, ορθώς προτάσσει ως συνταγματολόγος, το θέμα της νομιμότητας και της συνταγματικής κατοχύρ