Η Τουρκία θέλει νέα σύνορα. Εμείς ;

Οι άξονες της διεθνούς πολιτικής της Άγκυρας και τα χρονικά και διπλωματικά περιθώρια της Ελλάδας

Τα τελευταία χρόνια ειδικά από το 2008 και μετά στην Ελλάδα έχουμε μια και μοναδική συζήτηση. Αφορά τα οικονομικά. Είτε αυτά συσχετίζονται με το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα , είτε με τις ιδιωτικοποιήσεις, τη διαπλοκή και τις ξένες επενδύσεις, είτε με το ΑΕΠ, το εισόδημα των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων

Μέσα στο χάος μιας τέτοιας συζήτησης , που έγινε μοναδική μετά τα Μνημόνια, την τρόικα και τα έκτακτα δημοσιονομικά μέτρα που δεν τελειώνουν στην αναγγελία τους , δεν πετυχαίνουν στην εφαρμογή τους και δεν υλοποιούνται με στρατηγικό βάθος προς όφελος της χώρας, έχουμε χάσει παντελώς τον αυτοπροσδιορισμό της προοπτικής μας.

Αποδεχθήκαμε σαν Έλληνες , κάτι που η πολιτική ηγεσία μας, παρουσίασε ως τετελεσμένο και μέσα από μια επίμονη προπαγάνδα, ως κάτι απολύτως θετικό . Ανήκουμε λέει στην Ευρώπη, η οποία μάλιστα μας καλύπτει σε όλα τα επίπεδα , ακόμη και σε αυτό της εσωτερικής ασφάλειας και της εθνικής άμυνας. Μάλιστα δεν υπάρχει πλέον να έχουμε ούτε εξωτερική πολιτική , απλά να λύσουμε τα παραδοσιακά προβλήματα με την Τουρκία , με δείπνα και προσκλήσεις στον Ερντογάν , ζειμπέκικα , ενεργοποίηση της Ελληνοτουρκικής φιλίας , με μεταφορές κεφαλαίων , διείσδυση των γειτόνων στη χώρα μας, ευρωπαϊκές συζητήσεις , για το κοινό μέλλον, σίριαλ τούρκικα στην ελληνική τηλεόραση.

Όλα αυτά είναι ένα ψέμα , αλλά για τους απεθνικοποιημένους , χωρίς κοινωνική ταυτότητα και συνοχή πλέον Έλληνες, το σύνολο από ψέματα «έφτιαξαν « την κυρίαρχη πραγματικότητα τους. Κανείς δεν θέλει να μάθει αλήθειες, γιατί αυτές συνήθως ξεβολεύουν και δημιουργούν αμηχανίες.

Κι όμως η Ευρώπη δεν μας καλύπτει σε τίποτα . Οϋτε απέναντι στην λαθρομετανάστευση , ούτε απέναντι στην Τουρκία , όταν θέλει να κάνει «ζοριλίκια» τύπου Ιμίων , ούτε όμως σε θέματα οικονομίας, αφού το ευρωπαϊκό πεδίο είναι ανταγωνιστικό σε βάρος του Νότου, εθνικιστικό σε επίπεδο παραδοσιακών Μεγάλων Δυνάμεων , νεοαποικιοκρατικό στη φιλοσοφία του, ως προς την κατανομή της σχέσης κόστους/οφέλους μεταξύ των ισχυρών και των λιγότερο ισχυρών.

Σήμερα η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει. Δεν είχε χρεοκοπήσει πριν τα Μνημόνια , αλλά στη βάση των Μνημονίων. Η Ευρώπη δεν εγγυάται τίποτα και σε κανένα επίπεδο. Η Τουρκία , έχοντας τα τελευταία αρκετά χρόνια ξεπεράσει τα οικονομικά της προβλήματα , έχει αναπτύξει νέο-αυτοκρατορικά στρατηγικά σχέδια. ‘Έχει εξοπλισθεί, έχει συγκροτηθεί ιδεολογικοπολιτικά, έχει φιλοδοξίες νέο-οθωμανισμού. Η απάντηση των Τούρκων στα σχέδια της παγκοσμιοποίησης για το τέλος των Εθνών ήταν και είναι : Δεν πειράζει εμείς δεν είμαστε το εθνικό κράτος των νεότουρκων , αλλά η Ανατολική Αυτοκρατορία των Οθωμανών. Στη λογική αυτή μάλιστα απέκτησαν και «στρατηγικό βάθος». Όπως είναι φυσικό τώρα πλέον επιζητούν και νέα , ευρύτερα , σύνορα που θα τους εξασφαλίσουν την συνοχή και την ισχύ τους, στις νέες συνθήκες στην Εγγ