Κυριακή των Βαΐων βλέπουν εκλογές στη Ν.Δ.

Μπορεί να μην κοιμάται αγκαλιά με το ημερολόγιο -και, πρόσφατα, το απέδειξε- όμως ο Αντώνης Σαμαράς έχει κυκλώσει με χοντρό κόκκινο μαρκαδόρο μια πολύ συγκεκριμένη Κυριακή. Στο ημερολόγιο του γραφείου του, στον 3ο όροφο της Συγγρού, η 8η Απριλίου κάνει μπαμ. Μια βδομάδα μετά

Τα γαλάζια μαθηματικά θέτουν ως ημερομηνία-ορόσημο τη 12η Μαρτίου 2012. Από αυτή αρχίζουν τους υπολογισμούς τους. Διότι τότε η Ελλάδα καλείται να εξοφλήσει το τεράστιο ομόλογο των 14,4 δισ. ευρώ, το οποίο δεν πληρώνεται χωρίς εξωτερική βοήθεια. Βεβαίως, έρχονται κι άλλα 5 δισ. στις 20 Μαρτίου, αλλά αυτά αφορούν σε εσωτερικό δανεισμό και υπάρχουν τρόποι χειρισμού τους.

Τα πιθανά σενάρια είναι τα εξής -πολύ απλά- δύο. Αν δεν έχουμε στο μεταξύ πάρει τα λεφτά, θα χρεοκοπήσουμε. Και τότε το πράγμα ζορίζει τόσο πολύ που ξεφεύγει από κάθε δυνατότητα -σημερινής τουλάχιστον- πρόβλεψης. Αν, όμως,. αποφύγουμε τη χρεοκοπία (αν δηλαδή περίπου ένα μήνα νωρίτερα από τη 12η Μαρτίου έχει ολοκληρωθεί το PSI, υπογραφεί η δανειακή σύμβαση και διατεθούν τα 30 δισ. για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών) τότε οι εκλογές -σύμφωνα με τη λογική της Συγγρού- μπορούν να προκηρυχθούν ακριβώς την ημέρα της εκταμίευσης των χρημάτων. Αρα, ως πρώτη πιθανή ημερομηνία εκλογών, κατά το σχεδιασμό του γαλάζιου επιτελείου, φαντάζει η 1η Απριλίου. Για να αποφευχθούν οι περίεργοι συνειρμοί με την Πρωταπριλιά, δίνουν και μια εβδομάδα ακόμη περιθώριο. Και καταλήγουν στις 8 Απριλίου. «Από κει και πέρα, όμως, δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για περαιτέρω καθυστέρηση», λέει στο newsbomb.gr άνθρωπος που βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με τον πρόεδρο.

Βέβαια, όπως σπεύδει να διευκρινίσει ο ίδιος, η ημερομηνία των εκλογών θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει πλήρως μόνον όταν ολοκληρωθεί το PSI. «Νωρίτερα, κανείς δεν είναι τρελός να επωμιστεί το βάρος να οδηγήσει τη χώρα ταυτόχρονα στις εκλογές και στη χρεοκοπία», εξηγεί.

Εν όψει εκλογών, πάντως, στη Συγγρού παραμένουν αισιόδοξοι ότι θα επιτύχουν, τελικά, και την αυτοδυναμία. Αυτό «διαβάζουν» στις δημοσκοπήσεις. Θεωρούν λάθος την ανάλυση που σταματά με τη Ν.Δ. να συγκεντρώνει ένα 30-32% των ψήφων. Ποντάρουν στο 35% που -κατά μέσο όρο- οι δημοσκοπήσεις αφήνουν απ’ έξω ως «αδιευκρίνιστη ψήφο». Πιστεύουν ότι δεν πρόκειται για ψήφο που θα καταλήξει στην Αριστερά, αφού η λογική λέει ότι θα πιστωνόταν ήδη στα κόμματά της. Είναι είτε κοψοχέρηδες του ΠΑΣΟΚ, είτε -οι περισσότεροι από τους μισούς, κατά την ανάλυση της Συγγρού- ψηφοφόροι της Ν.Δ. που σήμερα της χρεώνουν ότι δεν έχει τηρήσει ακόμη σκληρότερη στάση, σε συνδυασμό με την είσοδό της στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Σε αυτούς ακριβώς και στην επιστροφή τους στις τάξεις της Ν.Δ. -όσο περνούν οι εβδομάδες και ξεθυμώνουν- βασίζεται η περί αυτοδυναμίας αισιοδοξία.

Πώς, λοιπόν, θα πείσουν αυτούς -και άλλους- ψηφοφόρους να ρίξουν γαλάζιο στην κάλπη; Πρώτον, με το επιχείρημα του… κορσέ: