Μαζική παραγωγή του καταδιωκτικού πέμπτης γενιάς Su-35C

Το συμβόλαιο για την πώληση Su-35 στην Κίνα ανοίγει, για το αεροσκάφος αυτό, το δρόμο για τις αγορές του εξωτερικού. Ταυτόχρονα, η ιστορία της στρατιωτικής – τεχνικής συνεργασίας με την Κίνα προκαλεί φόβους αναφορικά με την πιθανή «πειρατική αντιγραφή» των δεσμών και των τεχνολογιών που προμηθεύεται, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το σχετικά μικρό αριθμό αεροσκαφών που αγοράζει.

Η ιστορία του Su-35 ξεκινάει στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν στο Κομσομόλσκ να Αμούρ, ξεκίνησαν να κατασκευάζουν το εκσυγχρονισμένο μοντέλο του αεροσκάφους Su-27. Το μελλοντικό Su-27M, το οποίο στη συνέχεια

μετονομάστηκε σε Su-35, έπρεπε να ξεχωρίζει με την πιο σύγχρονη τεχνολογία του, τον ενισχυμένο εξοπλισμό του, συμπεριλαμβανομένου και του όπλου υψηλής ακρίβειας «αέρος – εδάφους», και τη δυνατότητα ανεφοδιασμού στον αέρα. Η ιστορία του πρώτου Su-35 ήταν άτυχη – η διάλυση της ΕΣΣΔ δεν επέτρεψε τη μαζική παραγωγή του αεροσκάφους.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η εταιρεία Σουχόι ξεκίνησε το σχεδιασμό του αεροσκάφους πέμπτης γενιάς, το οποίο στη συνέχεια έγινε γνωστό ως Τ-50 Pack FA. Ευθύς εξαρχής ήταν προφανές ότι η διαδικασία δημιουργίας ενός σύγχρονου αεροσκάφους δεν θα είναι άμεση. Στο τέλος, αποφασίστηκε η δημιουργία ενός «ενδιάμεσου» μοντέλου καταδιωκτικού στη βάση του Τ-10 (Su-27), το οποίο απέκτησε τον «ελεύθερο» χαρακτηρισμό Su-35. Για να αποφευχθεί οποιαδήποτε παρανόηση, προσέθεσαν στον κωδικό τα γράμματα «ΒΜ», - που στα ρωσικά είναι τα αρχικά των λέξεων «μεγάλος εκσυγχρονισμός», ενώ τα αεροσκάφη που παρήχθησαν μαζικά χαρακτηρίστηκαν ως Su-35M.

Από το αρχικό Su-27 το Su-35 διέφερε με τους τελειοποιημένους κινητήρες του, το σύγχρονο ραντάρ, τον ανανεωμένο εξοπλισμό του πιλοτηρίου, ο οποίος περιλαμβάνει πολύ-λειτουργικές έγχρωμες οθόνες, και μια σειρά άλλων καινοτομιών. Στο αεροσκάφος δοκιμάζονται μια σειρά συστήματα και εξαρτήματα, τα οποία σε βελτιωμένη εκδοχή χρησιμοποιούνται ήδη στο αεροσκάφος πέμπτης γενιάς.

Οι διαπραγματεύσεις για την πιθανή πώληση Su-35 στην Κίνα είχαν ξεκινήσει από τα τέλη της δεκαετίας του 2000, από τη στιγμή που είχαν ξεκινήσει οι δοκιμαστικές πτήσεις αυτού του αεροσκάφους. Και ευθύς εξαρχής είχαν διατυπωθεί επιφυλάξεις αναφορικά με τις πιθανές επιπτώσεις. Η Ρωσία έχει ήδη αρνητική εμπειρία: η Κίνα είχε διακόψει την συμφωνία για αδειδοτημένη προμήθεια Su-27SK, ξεκινώντας τη δική της μαζική παραγωγή αντιγράφων του Su-27 υπό την ονομασία J-11. Στη συνέχεια, στηριζόμενη στο αντιγραμμένο αεροσκάφος και σε ένα πρωτότυπο που αγόρασε από την Ουκρανία, του καταδιωκτικού καταστρώματος Su-33, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας κατασκεύασε το καταδιωκτικό καταστρώματος J-15. Αυτό προκαλεί υποψίες για τη πιθανή τύχη του Su-25S.

Την ίδια στιγμή, όμως, η πιθανή αντιγραφή του δεν έχει κανένα νόημα. Λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές που έχουν γίνει σε αυτό το αεροσκάφος σε σχέση με το Su-27 και τα προβλήματα, τα οποία μέχρι σήμερα δεν έχουν επιλυθεί με τη μαζική παραγωγή του αντιγράφου του J-11, ιδιαίτερα ως προς τη δύναμη πυρός, είναι προφανές ότι η αντιγραφή του Su-35S θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Εκείνη την εποχή όμως στη Ρωσία θα έχει ήδη δημιουργηθεί το εκσυγχρονισμένο μοντέλο αυτού του αεροσκάφους, και, το κυριότερο, θα έχει προχωρήσει η μαζική παραγωγή του καταδιωκτικού πέμπτης γενιάς. Εκτός από αυτό, το υπό συζήτηση συμβόλαιο για το Su-35 προβλέπει ουσιαστικές ρήτρες σε περίπτωση απόπειρας πειρατικής αντιγραφής της νέας τεχνολογίας, και είναι αμφίβολο αν η Κίνα θα θελήσει να χαλάσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία για το λόγο αυτό.

πηγη RT