Οσμή και πολιτικών στη μαφία της Θεσσαλονίκης

Μυρίζει περίεργα κι άσχημα αυτή η ιστορία με τη μαφία της Θεσσαλονίκης.

Γιατί όσο προχωράνε οι έρευνες – και κυρίως των δημοσιογράφων, όχι της αστυνομίας – όλο και περισσότερο αποκαλύπτεται η «συγγένεια» (ας το πω έτσι κομψά) των μαφιόζων με πολιτικούς και κόμματα.

Να ξεκινήσουμε από τον κατηγορούμενο Καραμπέρη που η αστυνομία τον εμφανίζει ως αρχηγό, εγκέφαλο και καθοδηγητή της συμμορίας στις εγκληματικές ενέργειες,

Μπλεγμένος και στο Βατοπέδι, ο Καραμπέρης με δοσοληψίες

και με τον Εφραίμ στις off shore κυπριακές εταιρίες, όλη η Θεσσαλονίκη ήξερε ότι αυτός ο στενός συγγενής του αρχι-χουντικού Καραμπέρη της Θεσσαλονίκης εκτός από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζε με ληστρικά επιτόκια έγλυφε από το πρωί μέχρι το βράδυ και το βαθύ κομματικό κράτος της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη.

Στον αντίποδα ο Χρήστος Παπαχατζής, εφοριακός, επικεφαλής της συνδικαλιστικής οργάνωσης ΠΑΣΚΕ εφοριακών, μέλος της νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη μπαινόβγαινε τα τελευταία χρόνια στα γραφεία βουλευτών και υπουργών του ΠΑΣΟΚ σαν να ήταν σπίτι του.

Η κομματική νομεκλατούρα του ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης τον στήριζε ακόμα κι όταν με παρεμβάσεις του αθώωνε επίορκους και μιζαδόρους ελεγκτές, εφοριακούς και του ΣΔΟΕ.

Ο Φερέτης, ο δημοσιογράφος, που τον ξέρω χρόνια, που γνωρίζω ότι δεν έχει τη στόφα του εγκληματία αλλά έχει «χούγια» που θέλουν πολλά λεφτά, είναι κολλητός του Μητροπολίτη Άνθιμου και πάντα είχε στενές σχέσεις με πολιτικούς και των δύο μεγάλων κομμάτων.

Το ερώτημα είναι δεν ήξεραν άραγε οι πολιτικοί φίλοι όλων αυτών των συμμοριτών της Θεσσαλονίκης για τις παράνομες δραστηριότητές τους;

Απάντηση: Ήξεραν και ήξεραν πολλά, καθώς όλη η Θεσσαλονίκη εδώ και πέντε χρόνια βούιζε γι' αυτή τη συμμορία των τοκογλύφων.

Οπότε έρχεται το 2ο κρίσιμο ερώτημα: Αφού οι πολιτικοί ήξεραν γιατί δεν μιλούσαν;

Υπάρχει ένα αρχαίο πολύ σωστό ρητό που εγώ θα το διατυπώσω με ερώτημα: «όμοιος ομοίω αεί πελάζει;» Αμ, πελάζει (ακολουθεί), πελάζει γιατί μπορεί να βγουν κάτι σκελετοί από τις ντουλάπες και να ψάχνουμε για «πεντακαθαρήδηδες» όπως είπε ο μέγιστος Κουκουβίνος πριν από δύο χρόνια στον Καραμπέρη επί Βατοπεδίου, και να μην βρίσκουμε ούτε έναν τέτοιο στη Θεσσαλονίκη.