Περιμένοντας την Μέρκελ

Στην Αθήνα την Τρίτη θα υπάρχει μια αντίθεση. Από τη μία τα κόκκινα χαλιά στο Μάξιμου και την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Από την άλλη οι χιλιάδες πολίτες που σε κατάσταση απόγνωσης, για αυτό που ζουν και πολύ περισσότερο γι’ αυτό που έρχεται, θα διαδηλώνουν απέναντι στην Καγκελάριο, την ηθική αυτουργό της βίαιης εξαθλίωσης τους, μέσω των Μνημονίων. Είναι οι δύο κόσμοι, που η Γερμανική Ευρώπη του ευρω-μάρκου και της νέας αποικιοκρατίας ,δημιούργησε στην Ελλάδα.

Ανάμεικτα

είναι τα συναισθήματα για τον ερχομό Μέρκελ στην Αθήνα. Το πολιτικό σύστημα διοίκησης της χώρας έχει προσδοκίες σταθεροποίησης από την παρουσία της Καγκελαρίας. Επίσης δίνει μεγάλη σημασία στις τυχόν φραστικές δεσμεύσεις Μέρκελ, για παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Όλα για το σύστημα και την επονομαζόμενη «Ελληνική τρόικα», στηρίζονται στην εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ, που θα δώσει άλλη μια χρονική παράταση , στο ελληνικό ζήτημα. Κανείς φυσικά δεν ασχολείται ακόμη και σήμερα, με το πώς θα επιλυθεί το ελληνικό ζήτημα.

Γιατί επί της ουσίας ούτε αυτά τα 31,5 δισ. ευρώ είναι λύση. Πέρα από τη μυθολογία που έχει αναπτυχθεί για τον όγκο του δανείου, αυτό μοιράζεται με τέτοιο τρόπο, που δεν δίνει λύση. Στην ουσία τα 20 δις. ευρώ, προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που προχωρώντας με γοργό ρυθμό στις συγχωνεύσεις τους, αποτελούν και τη μόνη ελπιδοφόρο παράμετρο για το μέλλον. Είναι δηλαδή μια βασική διαρθρωτική αλλαγή.

6-7 δισ. ευρώ , προορίζονται για να δοθούν σε επιχειρήσεις και ιδιώτες, που τους χρωστά το κράτος επιστροφή φόρου και ΦΠΑ. Θα καλύψουν δηλαδή «τρύπες» και δεν πρόκειται να αλλάξουν την εικόνα στην αγορά και την οικονομία. Απλά κάποιες πτωχεύσεις επιχειρήσεων, μπορεί και να καθυστερήσουν λίγους μήνες.

Από τα υπόλοιπα που απομένουν υπάρχουν κάποια ομόλογα που λήγουν και περίπου 2 δισ. ευρώ, που θα καρπωθεί για τις ανάγκες του το ελληνικό δημόσιο. Στην ουσία μιλάμε δηλαδή για ένα ποσό, αντίστοιχο, με μια δημοπρασία εντόκων γραμματίων , μικρότερη μάλιστα από προηγούμενη που χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση στη λήξη προηγούμενων ομολόγων, επί Στουρνάρα στο υπουργείο Οικονομικών.

Μάλιστα το πακέτο των 31, 5 δισ. ευρώ χάνει περαιτέρω την αξία του, αν ισχύσει αυτό που βάσιμες πληροφορίες από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, εκτιμούν ως βεβαιότητα. Ότι θα δοθεί σε δόσεις και όχι, μια και έξω. Αφού ο στόχος είναι με αυτό να υπάρξει «χειραγώγηση» της ελληνική πολιτικής και εφαρμογή των Μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας, χωρίς καθυστερήσεις.

Από την άλλη πλευρά τα μέτρα των 13,5 δισ. ευρώ, που λαμβάνονται ακόμη και αν κινηθούν μέχρι τα 11,5 δισ. ευρώ, στην πλειοψηφία τους , μέχρι του ποσού των 9 δισ. ευρώ, αφορούν μισθούς , συντάξεις και συγκεκριμένους φόρους. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 10 δισ. ευρώ, θα βγουν από την ήδη σε κατάρρευση ελληνική αγορά. Τι σημαίνει αυτό , σε μια οικονομία που ακόμη και σήμερα στηρίζεται στον κύκλο της κατανάλωσης και όχι της παραγωγής και των εξαγωγών; Νέες χρεοκοπίες, π