Αυτό το ρημάδι το μπάτζετ…

Διαβάζω κι ακούω διάφορα για τον Παναθηναϊκό, που με τη Μάλαγα αποκλείστηκε χωρίς να καταφέρει στο ΟΑΚΑ να κάνει ούτε μια ευκαιρία. Αλλοι τα 'χουν με το Φερέιρα, άλλοι με τους παίκτες, που και καλά δεν είχαν πάθος, άλλοι με το Βύντρα (γιατί είναι ο Βύντρα) κι άλλοι με τον Κατσουράνη (γιατί είναι ο Κατσουράνης). Εγώ πάλι πιστεύω πως πριν από όλα αυτά φταίει ότι κανείς από όσους ασχολήθηκαν με τον Παναθηναϊκό φέτος το καλοκαίρι δεν έχουν γνώσης οικονομίας. Ακόμα οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο ως ξόδεμα χρημάτων: επειδή δεν μπορούν να κάνουν σπατάλες τους τρώει το άγχος.Στην Ελλάδα μας άρεσε τα προηγούμενα χρόνια να μιλάμε για μπάτζετ, χρησιμοποιώντας τα μάλιστα ως ενδείξεις υπεροχής ή ως δικαιολογίες αποτυχίας. Τι είναι όμως το ρημάδι το μπάτζετ; Στην πραγματικότητα τα χρήματα που έχεις στα χέρια σου για να τα ξοδέψεις σωστά.Τι σημαίνει ξοδεύω σωστά; Σημαίνει ότι το κάνω με τρόπο που στην επιχείρησή μου θα φέρει κέρδη. Πώς ξοδεύεις σωστά; Πρώτα από όλα αξιολογώντας σωστά τις προτεραιότητες. Όλα τα ματς π.χ δεν είναι ίδια και για τον ΠΑΟ στο πρόγραμμα τα σημαντικότερα ήταν το καλοκαίρι γιατί πρόκειται για παιγνίδια που φέρνουν χρήματα: τα άλλα, αυτά του πρωταθλήματος, συνήθως κοστίζουν χρήματα.Τι γνώριζε ο Παναθηναϊκός από την αρχή; Τους αντιπάλους του. Μπορεί να μην ήξερε ότι θα παίξει με τη Μάδεργουελ και τη Μάλαγα, γνώριζε όμως το σετάκι των ομάδων από το οποίο θα προέρχονταν αυτή με την οποία θα έπαιζε πρώτα στα προκριματικά και μετά στα play offs του Τσάμπιονς λιγκ. Φέτος η τύχη (και η κατάκτηση του Τσάμπιονς λιγκ από την τέταρτη στην Αγγλία Τσέλσι) τα έφερε έτσι ώστε, στα play offs του Τσάμπιοςν λιγκ (δηλαδή στα δυο ματς που μπορούσαν να τον κάνουν δέκα εκατομμύρια ευρώ πλουσιότερο), τον περίμεναν ομάδες απέναντι στις οποίες δεν ήταν χαμένος από χέρι. Η Μάλαγα διαλύονταν μετά την αραβική άνοιξη. Η Γκλάντμπαχ μυστηριωδώς κατέληξε τρίτη στη Μπουντεσλίγκα: δεν έχει την παραμικρή πείρα. Η Ουντινέζε πούλησε τους καλύτερους (από τον Ισλα και τον Ασαμόα μέχρο το Χαντάνοβιτς), η Λιλ έχασε τον ηγέτη της Αζάρ και η δυνατή Φενερμπαχτσέ με τις ελληνικές ομάδες πληρώνει πάντα τα άγχη της. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν στα χαρτιά καλύτερος κανενός από όλους αυτούς τους πιθανούς αντιπάλους, αλλά δεν ήταν και χαμένος από χέρι: αρκεί να διαχειρίζονταν το καταραμένο μπάτζετ σωστά.Πάμε παρακάτω. Τι έχασε ο Παναθηναϊκός σε σχέση με πέρυσι; Πρώτα από όλα το επιθετικό του δίδυμο: εκτός από τον τραυματία Λέτο έχασε και τον Κλέιτον που τον ξεχάσαμε γρήγορα. Εχασε επίσης τρεις κεντρικούς αμυντικούς που έφυγαν (Καντέ, Μπιέρσμιρ και Σαριέγκι), έχασε το Σιμάο και έχασε και το Νίνη.Τι κέρδισε από όλους αυτούς; Κέρδισε μόνο ένα πράγμα: χρήματα – ακόμα κι ο Λέτο λόγω τραυματισμού και παρατεταμένης απουσίας έκανε κάποιο σκόντο. Για την ακρίβεια πέταξε από πάνω του συμβόλαια που έγιναν σε άλλες εποχές και που σήμερα δεν μπορεί οικονομικά να υποστηρίξει.Ας δούμε λίγο τις προτεραιότητες με βάση τη λογική. Η απόφαση να προωθηθούν στην ομάδα κάποια νέα παιδιά βόλεψε αρκε