Αλέξανδρος Νικολαϊδης: Η... Σημαία!

Μια ντουζίνα τίτλων δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης του ταλέντου του. Η δίψα, από την άλλη, για το "απωθημένο χρυσό" του δίνει κίνητρο να συνεχίζει να αγωνίζεται. Τις συμβουλές του προτύπου του, Μοχάμεντ Αλι, ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης φαίνεται να τις ακολουθεί κατά γράμμα, κάνοντας εδώ και 16 χρόνια υπερήφανους εκατομμύρια έλληνες. Στην πειθαρχία και την απόλυτη αφοσίωση μυήθηκε από τριών κιόλας ετών, καθώς μεγάλωνε στα ταταμί του ταε κβον ντο πλάι στον επίσης πρωταθλητή πατέρα του. Έτσι κατάφερε να βγει αλώβητος από τις δυσκολίες που σημάδεψαν τα πρώτα του βήματα."Μάνα, το έσπασα!", φώναξε στην κάμερα όταν την ώρα του αγώνα, στα προημιτελικά του Σίδνεϋ, έσπασε το δεξί του πόδι. Το ότι δέκα μήνες πριν είχε ξανατραυματιστεί στο ίδιο σημείο, αυτή τη φορά σε τροχαίο, τον έθετε ασυζητητί εκτός για μια διετία. Το πείσμα του να βγει ανεπηρέαστος και δυνατότερος τον έχρησε ασημένιο ολυμπιονίκη στις επόμενες δύο ολυμπιάδες.Την πρωτιά σίγουρα την περίμενε, αν όχι στο Πεκίνο τουλάχιστον μέσα στη χώρα του. Όμως το βράδυ του τελικού του 2004 αγκάλιασε τον Ντάε Μουν, ενώ, παρ’ όλο που το 2008 ηττήθηκε στα σημεία από τον Ντονγκμίν Τσα, ποτέ δεν παραπονέθηκε για διαιτητικά λάθη. "Είναι ο δικός μου χαρακτήρας. Διατηρώ πολύ καλές φιλίες ακόμα και με αντιπάλους μου", λέει παραδίδοντας μαθήματα αθλητικού ήθους.Εξάλλου, ακόμα και από ενδεχόμενη μεγαλύτερη επιτυχία οι πενιχρές οικονομικές απολαβές δε θα αρκούσαν για να τον κάνουν μικρόψυχο και ζηλόφθονα. "Με αυτό το άθλημα κάνουμε την τρέλα μας. Αν πάρω και τρίτο μετάλλιο το 2012, θα έχω καταφέρει σε 30 χρόνια καριέρας να πάρω τα μισά χρήματα από αυτά που παίρνει ο Σωτήρης Νίνης τη χρονιά".Η προοπτική μελλοντικής απόσυρσης τον γεμίζει αγωνία. Μπορεί να εργάζεται ως αξιωματικός του πυροσβεστικού σώματος, αλλά φιλοδοξεί να παραμείνει στο χώρο ως ομοσπονδιακός τεχνικός. Προς το παρόν  τις…προπονητικές του οδηγίες προσφέρει απλόχερα στον 20χρονο αδερφό του που αγωνίζεται σε ελαφρύτερη κατηγορία. Το ίδιο ευελπιστεί να κάνει και με τον 16 μηνών γιο του Φίλιππο, καρπό του γάμου του με την ρουμάνα βολεϊμπολίστρια Ρούξι Ντουμιτρέσκου.Πριν απ’ όλα, βέβαια, θα φροντίσει να του εμφυσήσει τη λατρεία του για τον Άρη. Ο δίμετρος Θεσσαλονικιός στον περιορισμένο ελεύθερο χρόνο του –όταν δεν ασχολείται με την κιθάρα του ή τα videogames που θα τον συνοδεύσουν μέχρι τους κοιτώνες του ολυμπιακού χωριού- είναι τακτικός θαμώνας στο Βικελίδης και το Αλεξάνδρειο. Μάλιστα την πορεία της αγαπημένης του ομάδας σχολιάζει και ως αρθρογράφος σε διαδικτυακό μπλογκ.Έχοντας συμπληρώσει τα 32 του χρόνια, μια ερώτηση που πολύ συχνά δέχεται είναι αν η ηλικία θα αποτελέσει πλεονέκτημα ή μειονέκτημα όσον αφορά την απόδοση του στο Λονδίνο. "Πλεονέκτημα αποτελεί η εμπειρία μου", απαντά.Σε αυτή την πολύτιμη εμπειρία πόνταρε και η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Τέσσερα χρόνια μετά τον ορισμό του ως πρώτου λαμπαδηδρόμου στην τελετή αφής της φλόγας για τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, ο "Μέγας Αλέξανδρος" του ταε κβον ντο θα βαδίσει ως σημαιοφόρος μπροστά από όλα τα