Αν παίζαμε Πέμπτη...

Πριν από το παιχνίδι, έμοιαζε σχεδόν ακατόρθωτο να στείλουμε τα πάντσερ στο σπίτι τους. Περισσότερο όταν ξεκίνησε το ματς και εξελισσόταν... Ακόμα κι όταν ο Σαμαράς, μας έδωσε δικαίωμα στο όνειρο, η εικόνα του αγώνα μαρτυρούσε ότι αργά ή γρήγορα, η ελληνική άμυνα θα κατέρρεε. Οπως κι έγινε. Με τρία γκολ σε 13 λεπτά, η Γερμανία έδειξε ότι αυτή τη φορά θα κερδίσει ο καλύτερος. Οτι η διαφορά ποιότητας θα υπερισχύσει του πάθους και της ψυχής.Η καρδάρα με το γάλα δεν χύθηκε σε αυτό το παιχνίδι. Ισα - ίσα, που οι έλληνες διεθνείς προσπάθησαν να εξαντλήσουν τις -λίγες- πιθανότητες πρόκρισης που εξαρχής είχαν.Η ζημιά έγινε στα δύο πρώτα παιχνίδια του ομίλου. Εκεί, όπου η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει ομάδες που ήταν στα μέτρα της. Ατυχίες, αδικίες, μεγάλη εκτίμηση στον αντίπαλο και έλλειψη καθαρού μυαλού, είχαν ως συνέπεια να πετάξει πολύτιμους βαθμούς, με Πολωνία και Τσεχία. Βαθμοί, οι οποίοι φαίνονται τώρα, εκ του αποτελέσματος.Τελικά δεν ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση -όσο νομίζαμε- η πρωτιά στον όμιλο. Αν δεν έβγαινε ο Παπασταθόπουλος, αν μας έδινε το πέναλτι, αν ευστοχούσε από τη βούλα ο Καραγκούνης, αν μπαίναμε... έξι λεπτά νωρίτερα στο παιχνίδι με τους τσέχους, αν, αν, αν...Με τα αν, κανείς δεν έγραψε ιστορία, αλλά ακόμα βασανίζει η ιδέα ότι αντί για τους γερμανούς, θα αντιμετωπίζαμε μια ημέρα νωρίτερα -την Πέμπτη- τους πορτογάλους. Και εκεί θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Ναι, οι ίβηρες θα ήταν πάλι το φαβορί, αλλά δεν είναι γερμανοί. Το ψυχολογικό κομμάτι θα... έσπαγε διαφορετικά, αφού εκτός των άλλων, στο πλευρό μας θα είχαμε και τα... "φαντάσματα" του 2004.Ολα, όμως, τώρα είναι ιστορία και σε κάθε περίπτωση το πρόσημο είναι θετικό. Η Εθνική πέτυχε τον στόχο της, που ήταν η πρόκριση στους 8 και μπορεί να λέει ότι αποκλείστηκε από τα φαβορί της διοργάνωσης. Λάθη έγιναν, ατυχίες υπήρξαν, αλλά στο τέλος μένει η γλυκιά γεύση της προσπάθειας [αλλά ρε γαμώτο, αν παίζαμε την Πέμπτη...].Και εμείς τους ευχαριστούμε γι αυτό. Αλλωστε σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός...Και η Εθνική έχει να σκέφτεται πλέον το άλλο ταξίδι. Το μεγάλο, το υπερατλαντικό. Το ραντεβού στην "ποδοσφαιρομάνα" Βραζιλία για το Μουντιάλ του 2014.