Αγγέλου: Η ζωή στον Aρη είναι σαν να γλείφεις το μέλι από το αγκάθι

Τον απολογισμό της σεζόν που ολοκληρώθηκε για τον Αρη έκανε ο προπονητής της ομάδας, Βαγγέλης Αγγέλου, σε συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε την Τετάρτη (29/5), ευχαριστώντας όλους όσοι έδωσαν και την ψυχή τους για να σώσουν τη φετινή δύσκολη χρονιά. Παράλληλα, αναφέρθηκε και στην παραμονή του στην τεχνική ηγεσία, ξεκαθαρίζοντας ότι υπάρχει διάθεση για ανανέωση, αλλά τονίζοντας ωστόσο ότι θα "πρέπει να επιδοθούν όλες οι υποχρεώσεις, μέχρι και το ποντίκι να βγει με το τυρί στο στόμα".Αναλυτικά οι δηλώσεις του Αγγέλου:"Ξεκινάω από την Την Τετάρτη 6 το απόγευμα 25 Οκτωβρίου όταν ο κ. Αρβανίτης μου έκανε ένα τηλέφωνο στην Χαλκίδα και 22:45 με πήρε ο υπεύθυνος της ομάδας για τα εισιτήρια και αποφάσισα πρωί Πέμπτης να έρθω σε αυτήν την ομάδα. Ο μόνος τρόπος, η πρώτη σκέψη που ήρθα ήταν μέσα από συζήτηση δύο ωρών και μου είπαν "μη το κάνεις, είναι λάθος". Ο αθλητισμός επαληθεύτηκε. Στους ανθρώπους προσφέρει έναν ιδιαίτερο εθισμό και την ικανοποίηση να αντιμετωπίζεις την πιο άνιση μάχη, να είσαι απέναντι με τον εαυτό του, αυτό το θηρίο που δύσκολα το ελέγχουμε.Ξεκινήσαμε το πρώτο ματς στις 27/10 με τον Ηλυσιακό και προγραμματίσαμε το επόμενο με την Ελευσίνα και φτάσαμε σήμερα να μιλήσουμε με αριθμούς. Η ομάδα του Αρη μέχρι το τελευταίο παιχνίδι με τον Πανιώνιο είχε 197 μέρες έργο από τη μέρα που ήρθα εγώ έγιναν 160 προπονήσεις μπάσκετ, το 35% ήταν διπλές. Εγιναν 60 προπονήσεις φυσικής κατάστασης και 50 μέρες ρεπό. Η ομάδα έπαιξε 24 παιχνίδια πρωταθλήματος με ένα πρόγραμμα σε μια χώρα που δυσκολεύεται να οργανώσει το οτιδήποτε, να φτιάξουμε ένα βραχυπρόθεσμο σχεδιασμό που να στηρίζεται σε τρεις κατηγορίες. Πρώτα στις προτεραιότητες ανάγκης, στις μικρές νίκες που μας έδιναν το δικαίωμα μετά από ένα τρίμηνο να βρούμε μικρούς στόχους και τρίτον να μπορέσουν όλα αυτά μαζί να δώσουν τη δύναμη στους παίκτες για να αποδώσουν σαν σύνολο και να ικανοποιήσουν ένα πολύ δύσκολο μπασκετικό κοινό όπως είναι ο Αρης, πολύ αληθινό, πολύ ιδιαίτερο και εθισμένο στην αγωνιστικότητα, στην οικογένεια και τις νίκες. Το τελευταίο είναι και το πιο δύσκολο.Χωρίσαμε δύο ομάδες. Την ομάδα του γηπέδου και την ομάδα των γραφείων. Προσπαθήσαμε με τους ανθρώπους της διοίκησης να συζητήσουμε γι' αυτόν τον σχεδιασμό και όσον αφορά το γήπεδο προσπαθήσαμε το καταπονημένο ρόστερ, με μια καλή προπονητική λογική σε σχέση με τις δυνατότητες το χωρίσαμε σε βασικότατους, βασικούς, αναπληρωματικούς και παίκτες προπόνησης.Οι βασικότατοι και βασικοί παίκτες του Αρη κατά τη διάρκεια αυτών των 8,5 μηνών έχασαν 1-1,5 μήνα. Οι νεαροί παίκτες του Αρη και οι αναπλρωματικοί έχασαν 1,5-2 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι σε μια χρονιά που η ομάδα έχει μόνο ένα πρωτάθλημα, με τόσες μεγάλες διακοπές, υπήρχε πάρα πολύ μεγάλη απώλεια τραυματισμών. Αν το αναλύσει αυτό κανείς, θα δει ότι είτε υπάρχει πρόβλημα προπονητικής υποδομής ή προπονητικής διαχείρισης. Εκεί αποφασίσαμε ότι θα κάνουμε υπομονή 1-1,5 μήνα, θα ρισκάρουμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια, στηριζόμενοι στο ιατρικό τιμ. Καταφέραμε να φτάσουμε σε κάποιες καθοριστικές στιγμές όπου η μόνη δυσκολία ήταν να περάσουμε στους παίκτες του ειδικό βάρος αυτής της φανέλας.Πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι με πολύ απλό τρόπο να σου πουν πού ήρθες, πως θα προσαρμοστείς. Αυτό το διάστημα είναι πολύ δύσκολο και είναι ικανότητα σε μια ομάδα να μπορεί να εντάσσει μέσα από τη γνώση του περιβάλλοντος που έχει έναν παίκτη ή έναν νεαρό. Εμείς βλέπαμε μια δυσπιστία από τους παίκτες. Ενώ μπορούσαμε να παίξουμε καλύτερα, είχαμε να λύσουμε πολλά θέματα. Φτάσαμε και ευτυχήσαμε όλοι μας να μας το δώσει αυτό το νόημα αυτού του συλλόγου η εκδήλωση για τον Νίκο Γκάλη. Εγώ το είδα στα μάτια των παικτών. Αυτές οι εκδηλώσεις ενθάρρυναν την άποψή μου ότι η ιστορία είναι η κολώνα, η βάση της ομάδας. Δεν ξέρω ποιος έγινε, ποιος το σκέφτηκε, ποιοι το υλοποίησαν, βγήκε ένα μαγικό αποτέλεσμα και αυτή την αύρα εισέπραξε αυτή η ομάδα και τελείωσε όπως τελείωσε.Θέλω να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους πολύ απλά. Πρώτον την διοίκηση, δεν θέλω να αναφερθώ σε ονόματα, γιατί η διοικητική ομάδα του Αρη, όσο περισσότερο ομάδα γίνει, τόσο πιο ομαδικό προϊόν θα παράγει. Μιλήσαμε, βγήκαμε έξω, μας έστελναν μηνύματα, μας ανέχτηκαν, μας υποστήριξαν.Στο διοικητικό προσωπικό, στα γραφεία του Αρη, που για μένα είναι από τα πιο έμπειρα και πιο ικανά σταφ στην Ευρώπη που έχω δει. Μέσα από καλές και κακές στιγμές έβλεπες στο βάθος της ψυχής του πονούν και αγαπούν αυτήν την ομάδα και κόντρα σε πολλά άντεξαν και μας βοήθησαν πάρα πολύ.Στους παίκτες μας και λέω "μας" γιατί έγιναν "μας" και κομμάτι μας και είναι πολύ δύσκολο να σας μεταφέρω την εικόνα μέσα στα αποδυτήρια στην Νέα Σμύρνη.Τους ευχαριστούμε έναν έναν γιατί κατάφεραν και άντεξαν τις αμφιβολίες, αλλά βρήκαν χημεία μεταξύ τους και μας δίδαξαν τι μπορεί να κάνει ένα γκρουπ όταν ενώνεται.Στους συνεργάτες μας, τον Θανάση Μολυβδά, τον Σάββα Καμπερίδη και τον Παναγιώτη Ζάλογγο. Δεν κάναμε κανένα μίτινγκ και αυτοί με ανέχτηκαν και δεν ξέρω πως και αυτό που έδωσαν ήταν από μέσα τους και τους ευχαριστώ.Στο υπόλοιπο σταφ, τους γιατρούς, τους εξωτερικούς συνεργάτες, τον φυσιοθεραπευτή, τον φροντιστή, που ήρθαν και στήριξαν την προσπάθεια και βοήηθσαν την ομάδα σε δύσκολες μέρες. Στους συναδέλφος προπονητές στη Θεσσαλονίκη που ήρθα εδώ και ήμουν χαμένος, αλλά πάντα μου έδιναν μια κατεύθυνση. Ξέρουν ποιοι είναι αυτοί. Στον πυρήνα των παλαιμάχων του Aρη. Γνώρισα και συζήτησα μαζί τους και κατάλαβα ότι αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν και έχουν τον Άρη μέσα τους και είναι διαθέσιμοι να στηρίξουν κάθε προσπάθεια. Στους φιλάθλους που ήρθαν στο γήπεδο και βοήθησαν την ομάδα. Η εικόνα που είχε ήταν εντυπωσιακή στη γιορτή του Aρη, όπως και στο ματς με τον Πανιώνιο. Τέλος σε εσάς, που μου είπε χθες κάποιος οι δημοσιογράφοι του Aρη είναι ιδιαίτεροι. Θέλουν να δουν ότι υπάρχει όραμα. Ευχαριστώ που στηρίξατε και εσάς που με αντίθετες φωνές και στο τέλος μας ενθαρρύνατε και μας βοηθήσαμε και μας δώσατε αυτοπεποίθηση να σταθούμε μπροστά σας και να πούμε ότι προσπαθήσαμε.Θα ήθελα να πω πως μου λένε αρκετοί "όταν μιλάς δεν σε καταλαβαίνουμε". Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω και εγώ τον εαυτό μου. Ξέρω τι νιώθω όμως...Υπάρχουν κάποια μότο που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο και μια ομάδα, που θα ήθελα να τα πω και τα έχω ξαναπεί: "Για μια ομάδα είναι πολύ σημαντικό, αν χαθεί το καρφί, χάνεται το πέταλο. Αν χαθεί το πέταλο, θα χαθεί το άλογο. Αν χαθεί το άλογο, δεν υπάρχει μήνυμα και χάνεται ο πόλεμος".Θέλω να πω πώς είναι η ζωή στον Aρη, είναι σαν να γλείφεις το μέλι από το αγκάθι. Εμείς γλείψαμε τη γλύκα της ιστορίας χωρίς να ματώσουμε. Βγήκαμε πιο δυνατοί.Θα χρησιμοποιήσω ένα ρητό του Σοφοκλή: Να προσέξουμε όλοι μας γιατί η αλαζονεία γεννά τον τύραννο. Πρέπει να υπάρχει μέτρο σε όλα τα πράγματα. Το πολύ μπράβο φέρνει την αλαζονεία.Τέλος θα πω κάτι που συζητούσα με τον αδελφό μου στην Αμερική. Μου είπε ότι στη ζωή επικρατεί το "μπορείς να σκέφτεσαι μεγαλόπνοοα, αλλά πρέπει να δρας με σύνεση και μέχρι εκεί που είναι η κουβέρτα σου".Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω μεμονωμένα τον πρόεδρο και σε κάτι που μου είπε κάποιες φορές δίνουμε έναν αγώνα, λυπάμαι που δεν μπορώ να ικανοποιήσω κάποιες επιθυμίες σου. Είναι εύκολο να χρεώνεις, δύσκολο να ξεχρεώνεις. Μακάρι να βρουν χημεία στην ομάδα του και να βγει ο Αρης πιο δυνατός".Για την παραμονή του, είπε: "Διάθεση υπάρχει, επιθυμία υπάρχει. Και είπα κάτι στον Χρήστο Γαλιλαία. Φανταστείτε οτι είμαστε σε ένα πλήρωμα σε ένα γερό και ιστορικό σκαρί. Αυτό το πλήρωμα έφερε το καράβι στη στεριά, αλλά υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για το καινούριο ταξίδι. Πρέπει να επιδοθούν όλες οι υποχρεώσεις. Μέχρι και το ποντίκι να βγει με το τυρί στο στόμα. Αν αυτό γίνει ή προσπαθεί να γίνει, τότε είμαστε ειλικρινείς.Για μένα η χρονιά δεν έχει τελειώσει. Εγώ θα τους κοιτάξω στα μάτια τους παίκτες όταν η διοίκηση εκπληρώσει αυτά που τους υποσχέθηκε. Αυτά τα παιδιά άντεξαν πάρα μα πάρα μα πάρα μα πάρα πολλά".