Η ιδιαιτερότητα του Φιλαθλητικού για το Ελληνικό μπάσκετ

Η ολοκλήρωση του πρωταθλήματος της Α2 Εθνικής για την περίοδο 2012-2013 βρήκε θριαμβευτές τις ομάδες των Τρικάλων και της Νέας Κηφισιάς , οι οποίες "’πάνω στο νήμα’" προσπέρασαν τον Φιλαθλητικό Ζωγράφου και κέρδισαν την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Γράφει ο "Basketmaniac"Κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει την επιτυχία των "προβιβασθέντων" ομάδων . Η προσπάθεια τους είχε συνέχεια και συνέπεια, έδειξαν μεγαλύτερη σταθερότητα από την ομάδα του Ζωγράφου. Σημαντικό ρόλο στην τελική τους επικράτηση έπαιξε το γεγονός ότι στο ρόστερ τους υπάρχουν αρκετοί έμπειροι παίκτες με θητεία στην Α1 κατηγορία.Η πλειονότητα των παικτών του Φιλαθλητικού ήταν νεαρής ηλικίας προερχόμενοι από τις κατηγορίες των ΕΣΚΑ και ΕΣΚΑΝΑ είτε από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Αξίζει να σταθούμε και να παρατηρήσουμε αυτή την ομάδα, ένα από τα υγιέστερα "κύτταρα" του μπάσκετ της χώρας μας.Ντόπιοι παίκτες , χαμηλός μ.ο. ηλικίας , ελκυστικό μπάσκετ: Σαμοθράκης, Γκίκας, Αγγέλου (playmaker), Γ.Αντετοκούμπο ("point-forward"), Θ.Αντετοκούμπο, Πέρβι (shouting guard), Σαλούστρος, Χείλαρης (small forward). Γεωργιάδης, Καμπερίδης (power forward), Γιαννουλάκος(center). Προπονητής: ΖήβαςΑυτή η ομάδα έπαιξε ένα όμορφο μπάσκετ προσφέροντας θεαματικές  φάσεις και ενθουσιάζοντας όσους την παρακολούθησαν. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά - λόγω του ότι βρέθηκαν από μικρή ηλικία στo σύλλογο του Ζωγράφου– αποτέλεσαν την αιτία για να "δεθούν" με το Φιλαθλητικό οι ντόπιοι φίλαθλοι και παράγοντες και η ομάδα να παρουσιάζει ξεχωριστό χαρακτήρα και δυναμική . Αξίζει να σταθούμε λίγο σε αυτή την παρατήρηση. Βλέπουμε πολλές ομάδες στην Α2 αλλά και στην Α1 να προσπαθούν να βασιστούν σε βετεράνους έλληνες παίκτες  και μέτριους ξένους που βέβαια λόγω εμπειρίας αποδίδουν άμεσα καλύτερα από νέους ταλαντούχους έλληνες. Τι να σημαίνει όμως για τον ντόπιο φίλαθλο ο περαστικός γυρολόγος που έρχεται από την άλλη άκρη της Ελλάδας ή του κόσμου; Μπορεί να φτιάχνονται έτσι ομάδες που να παίρνουν κάποια άμεσα αποτελέσματα αλλά σίγουρα αυτό δεν συμβάλλει στην ‘’υγεία’’ και την εξέλιξη του Ελληνικού Μπάσκετ .Ο σκοπός ύπαρξης των τμημάτων υποδομήςΓαλλικά , πιάνο και … μπάσκετΑν ζητούσαμε από αυτούς που ασχολούνται με τα τμήματα υποδομής των συλλόγων να μας απαντήσουν ειλικρινά – με το χέρι στην καρδιά – ποιος είναι ο βασικότερος λόγος ύπαρξης των ακαδημιών μπάσκετ θα παίρναμε διάφορες πολύ ωραίες (sic) απαντήσεις..."’Η κερδοσκοπία".... Ναι , μπορεί κάποιοι να... κοκκίνιζαν από ντροπή  με  αυτή την απάντηση αλλά είναι μια μεγάλη αλήθεια . Αρκεί να αναφέρουμε ότι η ετήσια συνδρομή για κάποιες από τις "καλύτερες" ακαδημίες μπάσκετ αγγίζει τα 400€!!! Είπατε τίποτα;"Ο πρωταθλητισμός"... άλλη εξαίσια απάντηση... Η παιδική ομάδα πρέπει να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα στο πρωτάθλημα! Μπορεί κάποια από τα παιδιά να έχουν "την τύφλα τους" από πλευράς τεχνικής αλλά ο κόουτς είναι ικανός να τρώει τα 50 από τα 70 λεπτά της προπόνησης για να έχει μια παιδική ομάδα 20 συστήματα εναντίον μαν του μαν και 25 εναντίον ζώνης. Μπορεί επίσης ομάδα από τις ισχυρότερες εφηβικές της Αττικής (ονόματα δε λέμε) να χρησιμοποιεί το νέο του 1.97μ. σαν σέντερ επειδή είναι πιο δυνατός και αλτικός από τα άλλα παιδιά και έτσι η ομάδα θα πάει ψηλά ( το παράδειγμα είναι πολύ συγκεκριμένο και ο παίκτης αυτός -που δεν έχει βέβαια και τα προσόντα του Χάινς- κλήθηκε πρόσφατα  και στην εθνική Νέων)."Η αθλητική παιδεία" και η δράση μέσα από την ομάδα . Αυτό θα απαντήσουν αρκετοί γονείς γνωρίζοντας ότι πολύ λίγα από τα παιδιά θα συνεχίσουν κάνοντας καριέρα αργότερα . Στην πορεία βέβαια κάποιοι από αυτούς τους γονείς πιστεύουν ότι το βλαστάρι τους είναι κάτι μεταξύ Γκάλη και Διαμαντίδη  και μετατρέπονται σε χούλιγκαν : Βρίζουν διαιτητές , διαμαρτύρονται γιατί ο προπονητής βάζει το παιδί 15 και όχι 25 λεπτά στον αγώνα , ρουφιανεύουν συμπαίκτες του κτλ... Από τις καλύτερες "ομορφιές" της νεοελληνικής κοινωνίας...Ο  Γ. Αντετοκούμπο (γεν. '94 , 2.06μ) ίσως να μην έπαιζε ποτέ του μπάσκετ αν οι ακαδημίες του Φιλαθλητικού δεν ήταν δωρεάν (δεν υπάρχει συνδρομή). Δεν θα είχε αυτή την αξιοθαύμαστη εξέλιξη (άρχισε σε μεγάλη ηλικία το μπάσκετ), αν ο Ζήβας δεν τον έβαζε να παίζει και playmaker. Φυσικά ο προπονητής πιστώθηκε κάποια λάθη που έκανε ο μικρός μέχρι να πάρει μπρός , αλλά όλοι  του αναγνωρίζουν ότι σοφά και μπασκετικά έπραξε.Στον Φιλαθλητικό λόγω της δωρεάν πρόσβασης είναι σίγουρο νομοτελειακά ότι θα βρεθούν κι άλλα ταλέντα στο μέλλον που λόγω οικονομικών προβλημάτων των γονιών τους δεν θα έχουν άλλη ευκαιρία.Στου Δημοτικού (Γυμναστηρίου) το... λάκο παίζουν Μπαχ και Μπακαλάκο!*Στην Ελλάδα ζούμε, η ανοργανωσιά και η τσαπατσουλιά  μάλλον είναι τελικά στο DNA μας. Οσοι από τους σκάουτερ και τους αντιπροέδρους των ομάδων του ΝΒΑ (και ήταν πάρα πολλοί) έσπευσαν στο γήπεδο που χρησιμοποιεί ως έδρα  ο Φιλαθλητικός για να δουν το βρέφος - θαύμα του ελληνικού μπάσκετ πρέπει να έπαθαν ένα... πολιτιστικό - μπασκετικό  σοκ: Ούτε το τελευταίο Γυμνάσιο των ΗΠΑ δεν θα χρησιμοποιούσε  γήπεδο όμοιο με το  Δημοτικό Γυμναστήριο Ζωγράφου !Αλλά είπαμε, στην Ελλάδα ζούμε, εδώ οι μεγαλύτερες ομάδες δεν έχουν δικό τους γήπεδο! Πρώτα κατακτούμε τρόπαια Euroleague και μετά ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι ζούμε στο νοίκι!!!Οι αδελφοί Αντετοκούμπο το καλοκαίρι αποχαιρετούν το Φιλαθλητικό. Φημολογείται ότι το ίδιο θα συμβεί με τους Καμπερίδη, Γκίκα . Ακόμα κι έτσι όμως η ομάδα ακολουθώντας σταθερά την ίδια στρατηγική, με την παραγωγή παικτών από τα παιδικοεφηβικά και το σκάουτινγκ για νέα ταλέντα σε μικρότερες κατηγορίες (Γκίκας και Καμπερίδης** είχαν εντοπιστεί σε Πλάτωνα και Μάνδρα αντίστοιχα), θα συνεχίσει την λαμπρή πορεία της και στο μέλλον. Πολλές από τις πρακτικές της πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση   για άλλες ελληνικές ομάδες.*Παράφραση παλιού σατυρικού στίχου του Χάρυ Κλύν**η φουρνιά  των γεν. '94 μπορεί να μην έχει τη λάμψη των 97ρηδων (φετινή Εθνική Παίδων) αλλά σίγουρά δεν είναι "του πεταμού’". Η θέση που πήρε η περσινή Εθνική Εφήβων στο Eurobasket U18 ήταν πλασματική, σημαντική αιτία ήταν ο τραυματισμός του Μίτσιαλου και βέβαια η μη συμμετοχή του Γ.Αντετοκούμπο. Δύο από τους διακριθέντες αυτής της ομάδας ο Αγραβάνης και ο Καμπερίδης ήταν μεταγραφικές ευκαιρίες , οι ομάδες τους αδυνατούσαν να τους κρατήσουν για διάφορους λόγους . Πανιώνιος και Φιλαθλητικός επωφελήθηκαν αντίστοιχα τη στιγμή που οι "μεγάλοι" κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου..."Basketmaniac"