Και μετά μας έβγαλε τη γλώσσα...

Η νοσταλγία για τα κόμικς, δηλαδή για τις περιπέτειες των σούπερ ηρώων με τις οποίες μεγαλώσαμε και για τις οποίες σας έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα, δεν είναι κάτι αποκλειστικά ελληνικό.Αντιθέτως εμφανίζεται παντού εκεί όπου προκύπτουν κατορθώματα στα οποία η κοινή λογική πάει περίπατο. Στο YouTube ένα από τα βίντεο που είδαν οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο αυτό το Σαββατοκύριακο είναι το γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο κόντρα στη Ράγιο.Οπως νομίζω προσέξατε αυτό το καταπληκτικό – σκάρφισμα του ιδιοφυέστατου άσου της Ρεάλ Μαδρίτης το είδαν πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι (!) μέχρι την Τρίτη το πρωί. Ο Κριστιάνο είναι ένας Μεγάλος Αντιπαθητικός, όμως τα κατορθώματα των αντιπαθητικών έχουν πάντα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από αυτά των καλών παιδιών: πάντα οι πράξεις των «κακών» κινούν τις όμορφες ιστορίες και αν δεν υπήρχαν οι κακοί ποτέ κανένα παληκαράκι δεν θα είχε σώσει τον κόσμο. Για του λόγου το αληθές, το επίσης βγαλμένο μέσα από κόμικς γκολ του Μέσι κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτηςτο είδαν μόλις 80 χιλιάδες πιστοί του Αργεντινού, αν και πρέπει να πω ότι ο αριθμός τους ανέβαινε λεπτό προς λεπτό. Στη σημειολογία των κόμικς κατορθωμάτων συγκαταλέγεται κι ένα βίντεο που έφτιαξαν οι φανατικοί του Κριστιάνο και που λέγεται ο Ρονάλντο κόντρα στην ΤύχηΣε αυτό, πολύ έξυπνα, ο άσος της Ρεάλ μοιάζει να πετυχαίνει το καταπληκτικό γκολ με το τακουνάκι, αφού προηγουμένως η ατυχία, του έχει απαγορεύσει να σκοράρει σε πάρα πολλές περιπτώσεις «σκοτώνοντας» εντυπωσιακές προσπάθειες του. Το γκολ κόντρα στη Ράγιο, σύμφωνα με το καλοφτιαγμένο αυτό βίντεο, είναι το σπάσιμο μιας κατάρας, ένα είδος απελευθέρωσης του Κριστιάνο από τα δεσμά του ανίκητου αντιπάλου που λέγεται γκίνια. Ανίκητου είπα; Συγνώμη, για τους σούπερ ήρωες, συμπαθείς ή αντιπαθείς, δεν υπάρχουν ανίκητοι. Αν υπάρχουν είναι αυτοί – κανείς άλλος.Ολοένα και περισσότερο πείθομαι ότι το YouTube είναι το μεγάλο περιοδικό κόμικς του αιώνα μας: σε αυτό η πραγματικότητα και η μυθοπλασία πολύ συχνά συγχέονται και είναι σχεδόν δεδομένο ότι θα βρεις σε αυτό, αν το ψάξεις, όλα εκείνα τα υλικά της φαντασίας που ακόμα σε κρατάνε παιδί.Η έκρηξη του διαδικτύου συνετέλεσε και με την έκρηξη του ποδοσφαίρου και την τελειοποίηση της κάλυψης του: σήμερα δεν ξέρω αν παρακολουθούμε το καλύτερο ποδόσφαιρο όλων των εποχών (η αξιολόγηση διαφέρει από γενιά σε γενιά και τα γούστα μεταλλάσσονται), όμως δεν υπάρχει η παραμικρή αντίρρηση ότι η κάλυψη των γεγονότων είναι συνταρακτική. Για μένα π.χ το ωραιότερο γκολ με τακουνάκι που έχω δει στη ζωή μου, παραμένει το γκολ του Ρομπέρτο Μαντσίνι με τη φανέλα της Λάτσιο κόντρα στην Πάρμα......όμως για να διακρίνεις τη σατανική διαβολιά του Μάντσιο χρειάζεται το τρίτο ριπλέι. Σήμερα η ίδια ακριβώς φάση θα είχε προβληθεί με μια άλλου τύπου μεγαλοπρέπεια.Πολλές φορές σκέφτομαι ότι πλέον οι ποδοσφαιριστές λειτουργούν ενσυνείδητα και ως μεγάλοι παραγωγοί highlights στιγμών: ίσως στο πίσω μέρος τους μυαλού τους να είναι πάντα το ότι η επίτευξη ενός σημαντικά δύσκολου γκολ σημαίνει ακόμα μεγαλύτε