Με έντεκα… Καραγκούνηδες

Φανταστείτε τον Γιώργο Καραγκούνη να τριγυρνάει στο Λονδίνο και να ψάχνει να βρει τρόπο να δει το ματς της Εθνικής στη Λετονία. Δεν υπάρχει ασφαλώς καμία αμφιβολία ότι το ματς το είδε. Θα το έβλεπε ακόμη και αν βρισκόταν στο… Θιβέτ. Ούτε ματς της Εθνικής κορασίδων δεν χάνει ο «Τυπάρας».Φανταστείτε τον να μην τον χωράει ο τόπος (και τι τόπος, ολόκληρο Λονδίνο) στο 1-0. Πέρα δώθε στο 15λεπτο της διακοπής του ημιχρόνου να μονολογεί, λες και βρισκόταν και εκείνος στα αποδυτήρια.Ξέρετε πότε υποθέτω ότι ηρέμησε ο Καραγκούνης; Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου. Ας έμενε, για όσο έμεινε, το 1-0. αι ξέρετε γιατί; Διότι ξαφνικά είδε στον αγωνιστικό χώρο έντεκα «Καραγκούνηδες».Συνήθως για αυτά τα ματς της Εθνικής, αρκούσε και ο ένας, ο αυθεντικός. Με έντεκα σαν εκείνον, ήταν βέβαιο ότι θα γυρίσει το ματσάκι. Αφού και ο Σαμαράς έχει «μπολιαστεί» από τον αρχηγό, αφού μέχρι κι εκείνος μπορεί και βγάζει τέτοια νοοτροπία, όπως έκανε με το που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο, σημαίνει ότι ο Κάρα έχει παρασύρει και όλους τους υπόλοιπους.Αυτό αποτελεί μεγάλο κέρδος της Εθνικής, μεγάλη παρακαταθήκη που έχει αφήσει ο αρχηγός για τις στιγμές που λείπει. Με τη μεταγραφή του στην Φούλαμ, δεν θα υπάρχουν και πολλές ακόμη…Η αλήθεια είναι ότι τόσο χορταστική Εθνική, όπως αυτήν που είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο στην Ρίγα, σπάνια βλέπουμε. Πράγματι, η ιστορία θύμισε λίγο την πρεμιέρα των προκριματικών του Euro 2012. Πάλι πίσω στο σκορ, όπως τότε με την Γεωργία, πάλι ισοφάριση με τον Σπυρόπουλο, όπως τότε… Με μια μεγάλη διαφορά. Τότε ο Φερνάντο Σάντος ταρακουνήθηκε, άλλαξε το 4-4-2, παρότι πίστευε σε αυτό, για να σώσει την παρτίδα.Τώρα, επέμεινε στην επιλογή του, την στήριξε με την αλλαγή του Σαμαρά και είδε την ομάδα του να πετυχαίνει την ανατροπή με τον δικό του τρόπο, όχι τον δικό της, κυρίως την είδε να παρουσιάζει πολύ καλό ποδόσφαιρο. Αυτό σημαίνει ότι σε σχέση με τα προηγούμενα δύο χρόνια έχει μεγαλώσει η εμπιστοσύνη του και ταυτόχρονα η αυτοπεποίθησή του. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο νέο για την Εθνική.Εκτός από… Καραγκούνηδες, η Εθνική είχε και τους υπόλοιπους. Τον Μανιάτη, που μάλλον θα γίνει ο νέος Καραγκούνης. Τον Καρνέζη, που ενέπνεε σιγουριά. Τον Σαμαρά που όσο έπαιξε ήρθε με φόρα από το Euro. Τον Κατσουράνη, που μόνο εκείνος από τους Ελληνες ποδοσφαιριστές θα μπορούσε να βγάλει την ασίστ στον Γκέκα για το 1-2. Τον Τζιόλη, που έκανε πολύ σπουδαία εμφάνιση.Πάνω από όλους, τον Φορτούνη. Κορυφαίος όλων κατά την άποψή μου, όχι πλέον απλώς το μέλλον της Εθνικής, αλλά και το παρόν της. Ξεκάθαρα παίκτης του βασικού κορμού. Τα χτυπήματά του στην μπάλα, στημένα ή σε ροή αγώνα, δεν τα έχει κανείς άλλος από τους διεθνείς μας.Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νίκη της Εθνικής ήταν πολύ σημαντική. Ενας λόγος παραπάνω, που ήρθε με ανατροπή, ενόψει του αγώνα της Τρίτης (11/9, 21:45 GR) κόντρα στην Λιθουανία. Σε κάθε περίπτωση, παρά αυτό το εντυπωσιακό 1-8 της Βοσνίας στο Λιχτενστάιν, το πιο λιτό 1-2 της Εθνικής μας στη Λετονία, ήταν μια νίκη που ξεκαθάρισε τους λογαριασμούς από το ξεκίνημα.