Μου έφυγε ένα βάρος...

Επαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, πίεσε πολύ, έχασε αρκετές φάσεις και κατάφερε να σκοράρει...Δεν ενθουσιάστηκα τόσο για τη νίκη, όμως, όσο την σιγουριά που αισθάνθηκα, τουλάχιστον εγώ, για την εστία μας. Στο 47 "κόντεψε" να μπει το πρώτο γκολ, εις βάρος του Ολυμπιακού. Η επέμβαση του Μέγιερι ήταν όμως εξαιρετική. Σίγουρα κάποιος άλλος στην θέση του να μην είχε καταφέρει να αποκρούσει την μπάλα... Εκτός της συγκεκριμένης φάσης, ο Ούγγρος νεαρός τερματοφύλακας έκανε μια θαυμάσια εμφάνιση.Στο 73ο λεπτό το παιχνίδι πήρε άλλη τροπή για τους Ερυθρόλευκους. Σε μια προσπάθεια του να σταματήσει τόν αντίπαλο που ήταν τετ-α-τετ, ο τερματοφύλακας μας άπλωσε τα χέρια του παραβαίνοντας το επιτρεπτό όριο, βρίσκοντας τα πόδια του επιθετικού. Φυσικά δέχτηκε την κόκκινη κάρτα. Μόλις 3, σχεδόν, λεπτά μετά το γκολ που σκόραρε ο Φουστέρ, τώρα η ομάδα του Πειραιά θα επαιζε με 10 παίχτες και μάλιστα είχε να σώσει ένα πέναλτυ για να κρατήσει το νικηφόρο αποτέλεσμα...Σειρά του Ρόι Κάρρολ να "καθίσει" κατω από τα δοκάρια, στο νεμπούντο του με τον Ολυμπιακό. Χωρίς ιδιαίτερη προθέρμανση, με θερμοκρασία 15 βαθμούς υπό του μηδένος, ο Ρόι έσωσε το πέναλτυ, καθιστώντας τον εαυτό του πρωταγωνιστή του αγώνα.Με αυτές τις δυο εμφανίσεις, ένιωσα σαν να μου έφυγε ένα βάρος. Είδα ένα πολύ ικανοποιητικό ρόστερ για την θέση του τερματοφύλακα, που μπορεί κρατήσει την ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Και να φανταστεί κανείς ότι πριν λίγους μήνες η περίπτωση Κοστάντσο έμοιαζε να μην έχει τέλος...Τάσος Νικολακόπουλος