Προϊόν χαμηλού επιπέδου

Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι θα υποστηρίζουν ότι εφέτος παρακολουθήσαμε ένα καλό και συναρπαστικό πρωτάθλημα στην χώρα μας. Ελπίζω να είναι λίγοι. Διότι οι εχέφρονες, όσοι έχουν ακόμη σώας τας φρένας, μάλλον δυσανασχέτησαν με ό, τι βλέπουν τα μάτια τους. Κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα κι αντικειμενικά από τις άδειες κερκίδες. Για χίλιους διακόσιους λόγους το προϊόν του ωραιότερου αθλήματος που παράγεται στη χώρα μας είναι επιεικώς απαράδεκτο. Και το προϊόν δεν είναι μόνον απόρροια χρημάτων, αλλά και παιδείας. Δεν είναι μόνον οι ποδοσφαιριστές που δίνουν την εικόνα του προϊόντος, αλλά το σύνολο των ατόμων που κάθε Κυριακή θα αποφασίσουν να πάνε στο γήπεδο.  Οι εποχές άλλαξαν, τα οικονομικά προβλήματα είναι ανυπέρβλητα και σίγουρα δεν υπάρχουν σήμερα χρήματα για μετεγγραφές τρανταχτών ονομάτων. Οι ανώνυμες εταιρίες προβληματίζονται. Με άλλα λόγια πολύ δύσκολα θα υπάρξει ομάδα που τουλάχιστον στο ορατό μέλλον θα φέρει στην Ελλάδα έναν Ριβάλντο ή έναν Ζιλμπέρτο Σίλβα. Αυτό γίνεται αντιληπτό από όλους. Αυτό που οι πολλοί φυσιολογικοί φίλαθλοι αδυνατούν να καταλάβουν είναι η συντήρηση που ακόμη υπάρχει στους οργανωμένους στρατούς που καθοδηγούν τις εξέδρες.Ως προς τους ποδοσφαιριστές κρίνω ότι τα πράγματα είναι απλά. Ας γεμίσουν τα γήπεδα Ελλάδα. Ας επιδιώξουν όσοι ασχολούνται με το άθλημα να προωθήσουν ελληνόπαιδα τα οποία έχουν τοποθετηθεί στη ναφθαλίνη κι ας τους δώσουν τις ευκαιρίες που πρέπει. Είναι πραγματικά απαράδεκτο να ξοδεύονται χρήματα για παίκτες αμφιβόλου αξίας από χώρες αφρικανικές ή της Λατινικής Αμερικής και να μην βλέπουμε στα γήπεδα Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ίσως και να έφθανα στο αυστηρό να υπάρξει υποχρέωση συμμετοχής συγκεκριμένου μεγάλου – εννιά στους έντεκα – αριθμού Ελλήνων παικτών κυρίως στη Β΄Εθνική. Ετυχε να παρακολουθήσω τον αγώνα μεταξύ της Καλλιθέας και του Απόλλωνα πριν από λίγες ημέρες. Δεν είμαι τακτικός θαμώνας  στους αγώνες της Β΄Εθνικής. Δεν γνώριζα τα πράγματα καλά. Διαπίστωσα όμως με έκπληξη ότι ακόμη και σε αυτές τις ομάδες έπαιζαν αρκετοί ξένοι παίκτες. Και μάλιστα κάποιοι μεγάλης ηλικίας. Και το ερώτημα μου είναι: Μα ούτε για τη Β΄Εθνική δεν κάνουν όλα αυτά τα νεαρά παιδιά που ματώνουν τα πόδια τους κι ελπίζουν μία μέρα να αγωνισθούν;Δεν θα ήθελα να αποδειχθώ μάντης κακών αλλά πιστεύω πως πολύ σύντομα μέχρι και η συνδρομητική τηλεόραση θα αντιληφθεί ότι το προϊόν που προσφέρει δεν πουλάει. Και τότε; Θα μειωθούν ακόμη περισσότερο τα χρήματα που θα λαμβάνουν οι ανώνυμες ποδοσφαιρικές εταιρείες. Όσον αφορά στο θέμα των κερκίδων η λύση είναι ακόμη πιό απλή από το αγωνιστικό. Απλώς μέχρι σήμερα δεν υπάρχει η βούληση να τελειώσουμε μία και καλή, όπως για παράδειγμα τελείωσαν στη γενέτειρα του χουλιγκανισμού Αγγλία.