Στόουνρουκ: Οσο καλός φίλος κι αν είναι ο Ρομέιν για μία φορά ελπίζουμε ότι θα χάσει

Με το Final 4 της Βαρκελώνης να βρίσκεται μόλις μία ανάσα μακριά, ο Σον Στόουνρουκ της Σιένα... άνοιξε την καρδιά του στο blog που διατηρεί στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκα και μίλησε για όλα όσα σκέφτεται μερικές μέρες πριν το μεγάλο ραντεβού. Ο αμερικάνος φόργουορντ αναφέρθηκε στο χαμένο Final 4 του 2008, την δίψα του για διάκριση, την κόντρα με τον πρώην συμπαίκτη του Ρομέιν Σάτο, αλλά και την ευχή του να πανηγυρίσει μαζί με τους αγαπημένους του ανθρώπους, που θα ταξιδέψουν από τις ΗΠΑ, την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Σον Στόουνρουκ:"Είναι όλοι έτοιμοι για το Final 4 αυτό το Σαββατοκύριακο; Εγω πάντως είμαι σίγουρα. Δουλεύεις όλο τον χρόνο με αυτό τον στόχο στο μυαλό σου. Είσαι συγκεντρωμένος στο να φτάσεις στο Final 4 και τώρα αυτό είναι τόσο κοντά, που θέλεις να είσαι εκεί και να κερδίσεις! Προσωπικά θα ήθελα να υπάρχει μικρότερο χρονικό διάστημα ανάμεσα στα πλέι οφ και το Final 4, ωστόσο δεν έχει μεγάλη σημασία γιατί είναι συμβαίνει το ίδιο για όλες τις ομάδες και καμία δεν έχει πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα.Υπάρχει τόσο μεγάλη ανυπομονησία για την έναρξη του Final 4, που απλά θέλεις να ξεκινήσεις να παίζεις. Ο άλλος λόγος για τον οποίο είμαι ενθουσιασμένος, που θα συμμετάσχω στα τελικά της διοργάνωσης, είναι ότι την τελευταία φορά που έδωσα το παρών, έμεινα με μία πικρή γεύση στο στόμα-και ακόμα την έχω! Ηταν το 2008 και αγωνιζόμασταν με την Μακάμπι στον ημιτελικό, αλλά δεν... κατεβήκαμε στο παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο και τελικά χάσαμε. Πάντα ένιωθα πως χάσαμε μία μεγάλη ευκαιρία τότε. Τώρα ελπίζω να αναπληρώσουμε για την τελευταία φορά και να καταφέρουμε κάτι παραπάνω.Η αλήθεια είναι πως το 2008 όλα ήταν υπέροχα, μέχρι πριν την λήξη του ημιτελικού. Ηταν μία σπουδαία εμπειρία και πέρασα πολύ καλά μέχρι να φτάσω μέχρι εκεί, αλλά μετά την ήττα, δεν μπορούσα να αισθάνομαι χαρούμενος. Πάντα πίστευα πως έπρεπε να προκριθούμε στον τελικό και πως όλη την χρονιά ήμασταν μία από τις καλύτερες ομάδες, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, την ομάδα δηλαδή που κατέκτησε τελικά το τρόπαιο.Σίγουρα μπορεί να χάναμε στον τελικό, αλλά θα ήταν υπέροχο να είχαμε προσπαθήσει. Αυτό που πονάει είναι να μην ξέρεις. Θα ήθελα μία διαφορετική ανάμνηση από το Final 4, ώστε να αντικαταστήσω την υπάρχουσα. Για τον λόγο αυτό πάμε στην Βαρκελώνη τόσο διψασμένοι. Εγω έχω τους λόγους μου, ενώ ο Ριμάντας Καουκένας δεν μπόρεσε να παίξει το 2008, λόγω τραυματισμού, οπότε καταλαβαίνετε πόσο ενθουσιασμένος είναι που επιστρέφει. Ο Μπο ΜακΚάλεμπ έδωσε το παρών και την περυσινή χρονιά, ήταν εξαιρετικός, αλλά έχασε δύο παιχνίδια. Τώρα θέλει να νιώσει πως είναι να κερδίζεις.Πρέπει απλά να σιγουρευτούμε πως θα είμαστε έτοιμοι και ξέρω πως αυτό θα συμβεί. Εχουμε δει τον Μπο, αφού ήτα έξω για δύο μήνες, λόγω τραυματισμού, να καλυτερεύει μέρα με την μέρα στην προπόνηση. Εχει ξαναβρεί την ταχύτητά του και το... νεύρο του. Είδαμε τον Μάλικ Χέρστον να... βγάζει μάτια στα πλέι οφ. Επιασε φουλ απόδοση την τέλεια στιγμή, όταν χρειαζόμασταν