Το Freak Show του κ. Χάλσεϊ

Δεν είμαι από αυτούς που βαριούνται να συζητάνε για τη διαιτησία – ίσα ίσα. Στη ζωή μου για δημοσιεύματα που αφορούν τη διαιτησία έχω πάει δυο τρεις φορές κατηγορούμενος σε δικαστήρια – ευτυχώς στο τέλος πάντα τη γλύτωσα.Όταν εγώ γράφω για τη διαιτησία δεν αναφέρομαι σε κουταμάρες του τύπου «έπρεπε να δώσει μια κίτρινη» ή «έπρεπε να μετρήσει το γκολ»: αυτά είναι για τους τηλεκριτικούς και τα θεωρώ το πιο ασήμαντο μέρος του παιγνιδιού. Τον τελευταίο καιρό δεν έχω δει τίποτα το σοβαρά επιλήψιμο – έχω βέβαια δει αρκετά λαθάκια, αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα φέτος ένα αριστούργημα σαν τη διαιτησία του κ. Μαρκ Χάλσεϊ στο πρόσφατο Λίβερπουλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είχαμε την τύχη να το δούμε. Στην Ελλάδα με τον καιρό έχουμε καταλήξει πως όλα είναι στημένα και προαποφασισμένα και πως οι διαιτητές είναι κάτι ανθρωπάκια που πάνε σε ένα γήπεδο να κάνουν ό,τι τους είπανε. Το ποιοι τους το είπανε σπανίως τολμάει να το πει κάποιος – δεν εννοώ τους απλούς οπαδούς που λένε ό,τι θέλουν, μιλάω για παράγοντες που καταγγέλλουν, δημοσιογράφους που ξέρουν, παλιούς διαιτητές που επειδή δε γίνανε παρατηρητές έγιναν ντέντεκτιβ, και άλλα τέτοια ωραία.Πρέπει να σας πω ότι με τον καιρό έχω καταλάβει πως οι παράγοντες είναι μεγαλύτερες «κότες» από τους δημοσιογράφους: στην αθλητικογραφία όλο και κάποιος τρελός κατά καιρούς προκύπτει, έτοιμος να ζωστεί με εκρηκτικά και να κάνει το σόου του – οι παράγοντες, εννιά φορές στις δέκα, καταγγέλλουν μέσω διαρροών σε εφημερίδες, τρομάζουν να μιλήσουν με τη φωνούλα τους, δεν τολμάνε το παραμικρό.Θυμάμαι το 2007 χαλούσαν τον κόσμο ο Παναθηναϊκός και ο Ντέμης Νικολαϊδης. Η φασαρία είχε φτάσει μέχρι τον Αρειο Πάγο και ο Γενικός Εισαγγελέας του Κράτους, που τότε ήταν ο κ. Σανιδάς, φώναξε καμιά δεκαριά ανθρώπους για να ρωτήσει τι συμβαίνει: αυτοί που φώναζαν πιο πολύ έλαμψαν δια της απουσίας τους! Ακόμα και σήμερα το ίδιο συμβαίνει: αν π.χ ο πρώτος ανακριτής της υπόθεσης των «στημένων» ο κ. Κασίμης, αλλά και ο αρμόδιος για θέματα αθλητισμού εισαγγελέας κ. Κορέας έδιναν στη δημοσιότητα, τις καταθέσεις όσων φώναξαν για να μιλήσουν στα πλαίσια της έρευνας, θα γελούσε κάθε πικραμένος.Οσο το ποδόσφαιρο γίνεται πιο γρήγορο και ο καθαρός χρόνος των αγώνων θα μεγαλώνει. Σήμερα σε πολλά ματς του Τσάμπιοςν λιγκ παίζεται πάνω από 60 λεπτά ποδόσφαιρο(!), από 40 και 50 που καταγράφονταν τη δεκαετία του 90 όταν και ξεκίνησε η σχετική μέτρηση από τους στατιστικομελετητές. Οσο πιο πολύ  ποδόσφαιρο παίζεται, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες του καλύτερου να κερδίσει: το να σταματήσεις μια ομάδα που παίζει καλύτερα με τη βοήθεια του διαιτητή είναι πλέον πολύ δύσκολο.Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα σπορ επαφών και πολλών φάουλ όπως το μπάσκετ: ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ένας διαιτητής σφυρίζει διαρκώς και πάλι τα πιο πολλά του σφυρίγματα είναι υπέρ αυτού που έχει τη μπάλα – το αντίθετο δεν το έχω δει, αν και είμαι βέβαιος ότι μπορεί και να έχει γίνει. Ωστόσο σε σοβαρό επίπεδο, ακόμα και το πιο μεγάλο λάθος ο καλύτερος μπορεί να το ξεπεράσει σχετικά εύκ