Το... πρώτο των Γιαννακόπουλων!

Σαν σήμερα το 1998 ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα της μετέπειτα δυναστείας του κι ενώ είχε μείνει 14 χρόνια χωρίς τον τίτλο.Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα πράγματα δεν ήταν εξαρχής ρόδινα για τους αδελφούς Γιαννακόπουλους, οι οποίοι χρειάστηκαν αρκετά χρόνια υπομονής για να κατακτήσουν το πρώτο τους πρωτάθλημα. Ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό, αλλά και το ελληνικό μπάσκετ, οι σπουδαίοι αυτοί παράγοντες έμειναν πιστοί στην ομάδα και στο άθλημα, με τους κόπους τους να αποδίδουν καρπούς (αρχικά το 1996 με την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού και ύστερα) το 1998. Όταν δηλαδή θα ξεκινούσε η μεγαλύτερη δυναστεία ελληνικής ομάδας μέχρι σήμερα.Η σεζόν 1996-97 είχε ξεκινήσει εντυπωσιακά για τον Παναθηναϊκό ο οποίος ως πρωταθλητής Ευρώπης έπρεπε να υπερασπιστεί τα κεκτημένα της περασμένης σεζόν (κύπελλο και ευρωπαϊκό) αλλά και να φέρει στο ΟΑΚΑ το πολυπόθητο πρωτάθλημα. Η χρονιά ξεκίνησε με την ομάδα να προκρίνεται πρώτη στην πρώτη φάση της Euroleague, ήταν στις πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος και κατέκτησε το Διηπειρωτικό τρόπαιο το Δεκέμβρη απέναντι στην αργεντίνικη Ολίμπια. Η συνέχεια ωστόσο δεν ήταν ανάλογη αφού στο Final 4 του κυπέλλου αποκλείστηκε στον ημιτελικό από τον Απόλλων Πάτρας, στην Euroleague, παρότι είχε πλεονέκτημα έδρας, αποκλείστηκε εύκολα από τον Ολυμπιακό με 0-2 νίκες (49-69, 65-57) ενώ στο πρωτάθλημα τερμάτισε πέμπτος (!) το οποίο σήμαινε και υποβιβασμό την επόμενη χρονιά στο Κύπελλο Σαπόρτα. Και όπως ήταν φυσικό, η μεγάλη ομάδα εκείνης της χρονιάς των Αμίτσι, Ντίνκινς, Σκονοκίνι, Σάλεϊ διαλύθηκε. Το καλοκαίρι του 1997 λοιπόν, η ομάδα ξαναχτιζόταν, με τις επιλογές να απαιτείται να είναι προσεκτικές, και πάνω από όλα, να μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήθελε να δει την ομάδα του να επιστρέφει στους εγχώριους τίτλους και θα έκανε τα πάντα για να το πετύχει. Πρώτη κίνηση ήταν να εμπιστευτεί τα κλειδιά της ομάδας στο Λευτέρη Σούμποτιτς. Και εκείνος με την σειρά του έδειξε από την αρχή ότι είχε έρθει για να πετύχει. Αρχικά πείθει τον θηριώδη Κροάτη σέντερ, Ντίνο Ράτζα να έρθει στην Αθήνα. Η μεταγραφή του Ράτζα ήταν πολύ ηχηρή, δεν θα ήταν όμως και η μοναδική. Ο Παναθηναϊκός, όπως και το 1995, φέρνει ένα ακόμα μεγάλο όνομα από το ΝΒΑ, τον πρωταθλητή του ΝΒΑ με τους Λέικερς του showtime, Μπάιρον Σκοτ! Αυτό που έλειπε ήταν ο παίκτης που θα μπορούσε να "συνδέσει" τους δύο αυτούς σταρ, οπότε η επόμενη κίνηση ήταν κλειδί για το παιχνίδι της ομάδας. Η επιλογή της ομάδας ήταν ο Φάνης Χριστοδούλου. Ο "μπέμπης" μετά από χρόνια παρουσίας στον Πανιώνιο, στην τελευταία σεζόν της καριέρας του, μετακόμισε στο ΟΑΚΑ με σκοπό να κατακτήσει τον τίτλο που έλειπε από το παλμαρέ του. Το πρωτάθλημα. Με αυτές τις προσθήκες ο Παναθηναϊκός δημιούργησε την δική του "Big Three", η οποία σε συνδυασμό με τους ήδη υπάρχοντες Αλβέρτη-Οικονόμου-Κοχ δημιουργούσαν μια πολύ δυνατή ομάδα (στην ομάδα ήρθαν τότε οι νεαροί Καλαϊτζής και Φώτσης, καθώς και ο Κώστας Παταβούκας).Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε εντυπωσιακά τη σεζόν, τερματίζοντας εύκολα πρώτος στον όμιλο του κυπέλλου Σαπόρτα, έχοντας μόνο μία ήττα, ενώ στο πρωτάθλημα θα κοντραριζόταν με τον Ολυμπιακό για την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο. Το οικοδόμημα όμως παραλίγο να καταστραφεί, καθώς ο Παναθηναϊκός πηγαίνοντας τρένο στο κύπελλο Σαπόρτα, θα αντιμετώπιζε τη Στέφανελ Μιλάνο στα ημιτελικά. Στον πρώτο ημιτελικό η ομάδα του Σούμποτιτς επικράτησε εύκολα της ιταλικής ομάδας με 77-58 και (επειδή στο Σαπόρτα μετράνε οι διαφορές και όχι ρεκόρ νικών) όλοι πίστεψαν ότι ο Παναθηναϊκός είχε ήδη προκριθεί στον τελικό. Όλοι εκτός από τη Στέφανελ, διότι στο Μιλάνο ο Παναθηναϊκός έζησε τον απόλυτο εφιάλτη με αποτέλεσμα να ηττηθεί με 86-61 και να αποκλειστεί από τον τελικό! Η γκρίνια στον κόσμο ήταν πολύ μεγάλη όπως και το κλίμα στην ομάδα δεν ήταν καλό. Ο Παναθηναϊκός ωστόσο θα κάνει ιδανικό τελείωμα στην κανονική περίοδο αφού τερματίζει πρώτος, ισοβαθμώντας με τον Ολυμπιακό, έχοντας όμως καλύτερη διαφορά στα μεταξύ τους παιχνίδια (νίκη 68-48 στο ΟΑΚΑ, ήττα 67-65 στο ΣΕΦ). Όλοι περίμεναν να δουν στους τελικούς του πρωταθλήματος Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, λογάριασαν όμως χωρίς τον "ξενοδόχο", και συγκεκριμένα τον ΠΑΟΚ του Πέτζα Στογιάκοβιτς. Στους ημιτελικούς ο Παναθηναϊκός θα περάσει δύσκολα από το εμπόδιο της ΑΕΚ με 2-1 νίκες (65-57, 50-56, 51-47) και ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον ΠΑΟΚ. Με το σκορ στο 1-1 στα πρώτα δύο παιχνίδια, ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι στο ΣΕΦ με σκοπό να αποδράσει με το διπλό. Και θα το κατάφερνε, λόγω της τρίποντης "βόμβας" του Στογιάκοβιτς στο τέλος της αναμέτρησης (55-58) στέλνοντας τον ΠΑΟΚ στον τελικό με τον Παναθηναϊκό.Στους τελικούς οι δύο ομάδες υπερασπίστηκαν τις έδρες τους με αποτέλεσμα η σειρά να οδηγηθεί σε πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ (τα σκορ: 63-55, 55-48 στο ΟΑΚΑ, 73-58, 64-57 στο Αλεξάνδρειο). Στις 24 Μαϊου του 1998 λοιπόν είχε έρθει η ώρα για την τελική μάχη. Ο ΠΑΟΚ είχε κατέβει στην Αθήνα πάνοπλος, με τον Παναθηναϊκό να αγωνίζεται χωρίς τον Χριστοδούλου λόγω τραυματισμού. Η απουσία του "μπέμπη" κοστίζει ακόμη πιο πολύ στον Παναθηναϊκό αφού ο Ράτζα έχει φορτωθεί από νωρίς στο πρώτο μέρος με 3 φάουλ και περνάει μεγάλο μέρος του αγώνα στον πάγκο. Ο ΠΑΟΚ με τους Μαγκρέι και Σάκλφορντ κυριαρχεί κάτω από τα καλάθια, ο Σκοτ όμως στο δεύτερο ημίχρονο θα έχει διαφορετική άποψη, και πραγματοποιώντας μεγάλη εμφάνιση (21 πόντοι) οδηγεί τον Παναθηναϊκό στη νίκη με 68-58 και στο πρώτο πρωτάθλημα μετά από 14 ολόκληρα χρόνια! Ο Σούμποτιτς είχε πετύχει το στόχο του, οι Ράτζα και Σκοτ ήταν τα σημεία αναφοράς της ομάδας εκείνη τη χρονιά, ο Χριστοδούλου κατέκτησε επιτέλους το πρωτάθλημα, ενώ οι Αλβέρτης και Οικονόμου μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στην ομάδα είχαν επιτέλους κατακτήσει το πρώτο πρωτάθλημα στην καριέρα τους. Στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός κατέκτησε πολλά πρωταθλήματα κι έχτισε τη δική του δυναστεία, ωστόσο το πρώτο που κατέκτησε, στις 24/05/1998, είχε σίγουρα άλλη γεύση για τη διοίκηση, αλλά και τους φιλάθλους της ομάδας.