18 χρόνια χωρίς τον Ayrton Senna [w/video]

Πάνε κιόλας δεκαοχτώ χρόνια από τη μαύρη Πρωτομαγιά της Formula 1. Την ημέρα που ο θρύλος, Ayrton Senna, έχασε τη ζωή του στην Imola. Ο Βραζιλιάνος λατρευόταν από τους συμπατριώτες του και λάτρευε τον Θεό. Η πίστη του ήταν το μεγαλύτερο όπλο του. Αλλά Εκείνος αποφάσισε να τον πάρει πρόωρα κοντά

του… «Όλα είναι θέλημα Θεού και κατευθυνόμενα από Εκείνον», έλεγε ο Ayrton. Πίστευε βαθιά και κάθε φορά που έμπαινε στο μονοθέσιο ξεκινούσε μία μυστική κουβέντα με Το δημιουργό του. Προσευχόταν και κοιτούσε το άπειρο, άδειαζε τον εαυτό του από κάθε σκέψη και συναίσθημα. Και μετά, πατούσε το γκάζι και τρέλαινε τα χρονόμετρα, κάνοντας συχνά πράγματα πέρα από τη λογική. Όπως στα δοκιμαστικά του GP του Monaco το 1988, όπου βρισκόμενος “σε άλλο, τρομακτικό επίπεδο” κατέβασε από το πουθενά το χρόνο των υπολοίπων οδηγών κατά 2 και πλέον δευτερόλεπτα. Ο Senna είχε αυτήν την απίστευτη ικανότητα, να σημειώνει ξαφνικά απίστευτους χρόνους. Ένα χάρισμα μοναδικό.

Υπερέβαλλε εαυτόν με μονοθέσια που στα χέρια άλλων θα έμοιαζαν αργά και πάνω απ’ όλα “χόρευε” στη βροχή. Όταν οι ουρανοί άνοιγαν κανείς δεν μπορούσε να τον νικήσει, παρότι η εποχή του περιελάμβανε κι άλλους σπουδαίους οδηγούς: Nigel Mansell, Nelson Piquet και φυσικά ο Alen Prost. Ειδικά ο Γάλλος αποτελούσε το αντίπαλον δέος. Ήταν ο μεγάλος του αντίπαλος και οι μεταξύ τους μονομαχίες εντός πίστας έχουν μείνει στην ιστορία. Όπως άλλωστε και οι καβγάδες τους αλλά ποτέ δεν έπαψαν να τρέφουν απεριόριστο σεβασμό ο ένας για τον άλλον.

Το αφιέρωμα του Top Gear στον Ayrton Senna

Όταν έτρεχε, ο Senna εκπροσωπούσε ένα ολόκληρο έθνος. Παρότι γόνος πλούσιας οικογένειας, είχε καταφέρει να αγγίξει και τον πιο φτωχό Βραζιλιάνο, που σε κάθε επιτυχία του ήρωά του, έβρισκε μία σύντομη απόδραση από την μιζέρια του. Και για αυτό θα αποτελεί για πάντα τον ήρωά τους. Έφυγε νωρίς και κανείς δεν ξέρει πώς θα είχαν διαμορφωθεί οι αριθμοί αν συνέχιζε μερικά χρόνια ακόμα. Τώρα, δεκαοχτώ χρόνια μετά, ακόμα και το απίστευτο ρεκόρ του με τις 65 pole position “έπεσε”.

Η καριέρα του Senna στη Formula 1, άρχισε το 1984. Τα επόμενα δέκα χρόνια, οδήγησε για λογαριασμό των Tolema, Lotus, McLaren και Williams. Με την τελευταία, όμως, πρόλαβε να τρέξει μόνο σε τρεις αγώνες και έξι γύρους.

“Φόβος είναι ο κίνδυνος που βιώνει ένας οδηγός να μην τραυματιστεί ή σκοτωθεί“, έλεγε, και την τραγική εκείνη Πρωτομαγιά διαισθανόταν αυτόν το φόβο. Ένα 24ωρο νωρίτερα, ο Αυστριακός Ronald Ratzenberger είχε χάσει τη ζωή του, όταν η Simtek που οδηγούσε είχε καρφωθεί στον τοίχο. Αυτό προκάλεσε σοκ στον Senna, που φώναζε για περαιτέρω μέτρα ασφαλείας και ήταν εμφανώς προβληματισμένος.

Λίγες στιγμές προτού το τραγικό δυστύχημα μέσα στο cockpit της Williams. San Marino Grand Prix, Imola, 1 Μαΐου 1994

Έμοιαζε να βρίσκεται πάλι σε ένα μακρινό κόσμο, βυθισμένος στις σκέψεις του, ίσως να μιλούσε πάλι με Εκείνον… “Το μονοθέσιο μου είναι νευρικό και η πίστα γλιστερή και επικίνδυνη, χωρίς αρκετά σημεία διαφυγής, δήλωνε λίγο πριν από τη