Ο μαγικός αριθμός 27 στην Formula 1

Οι αντιδράσεις των οπαδών της Formula 1, στην απόφαση της FIA να χορηγήσει σταθερούς αριθμούς στους οδηγούς, ήταν κυρίως θετική, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες αλλαγές για το 2014. Το εγχείρημα αυτό κάθε άλλο παρά καινούριο είναι, καθώς εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες στα MotoGP και τα Nascar. Ακόμα και στην Formula 1,

Ο Nigel Mansell, έγινε γνωστός με τον αριθμό 5, ενώ η προτίμηση του Michael Schumacher στους μονούς αριθμούς είχε να κάνει κυρίως με προλήψεις. Αν προσθέσεις τους αριθμούς από το 2 έως το 7, το αποτέλεσμα είναι 27. Στην μουσική βιομηχανία, ο αριθμός 27 έχει στιγματιστεί από τους θανάτους των Kurt Cobain, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Brian Jones, Jim Morrison, Pigpen McKernan και Amy Winehouse, που όλοι πέθαναν σε ηλικία 27 ετών. Ο αριθμός 27 όμως, είναι και αυτός που έχει συνδυαστεί με το μεγαλύτερο ποσοστό κορυφαίων οδηγών.

Πριν την δεκαετία του ’70, η αρίθμηση των οδηγών ήταν χαοτική και άλλαζε από αγώνα σε αγώνα, καθώς οι αιτήσεις συμμετοχής γινόντουσαν απευθείας από τους οδηγούς και τις ομάδες, στον εκάστοτε διοργανωτή αγώνα. Για παράδειγμα, ο Ronnie Peterson στο Βρετανικό GP τον Ιούλιο του 1970, είχε τον αριθμό 27, ενώ στο Ιταλικό GP, που έγινε 2 μήνες μετά, είχε τον αριθμό 52. Το 1972, ο Αργεντίνος Carlos Reutemann, είχε τον αριθμό 2, στον αγώνα της πατρίδας του, ενώ στο Βρετανικό GP αγωνίστηκε με τον αριθμό 27.

Το 1974 ήταν η πρώτη χρονιά που οι οδηγοί ήταν υποχρεωμένοι να έχουν έναν αριθμό, για όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, μετά τον αντίστοιχο κανονισμό του 1973. Οι οδηγοί με τον αριθμό 27 το ’74 ήταν τρεις: ο Guy Edwards, ο Peter Gethin και ο Rolf Stommelen οδήγησαν για την Embassy Racing, κάνοντας ο καθένας κάποιους αγώνες. Ο Mario Andretti ήταν ο πρώτος οδηγός που χρησιμοποίησε το 27 για μια ολόκληρη χρονιά, στο πρωτάθλημα του 1975, οδηγώντας για την Jones Racing. Χρησιμοποίησε το νούμερο και για 2 αγώνες την επόμενη χρονιά, πριν η ομάδα αποσύρει την συμμετοχή της από την Formula 1.

To 1977, o Patrick Neve είχε τον μαγικό αριθμό στην Williams, αφήνοντάς τον όμως στην Ligier του Jean Pierre Jarier, για τον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος. Η πρώτη ουσιαστικά σωστή χρήση του αριθμού 27, ήρθε από τον Alan Jones, που τον χρησιμοποίησε από το ’78 έως το ’80, αφήνοντας τον έπειτα για το 1, καθώς κατέκτησε το μοναδικό του πρωτάθλημα, το 1980.

Επόμενος οδηγός ήταν ο Gilles Villeneuve και αυτή ήταν και η πρώτη φορά που ο αριθμός 27 φαινόταν στο πλάι μιας Ferrari, στην σύγχρονη εποχή της Formula 1. Η δυνατότητα του Villeneuve να οδηγάει στο όριο, ότι μονοθέσιο είχε διαθέσιμο στα χέρια του, αναγνωρίζεται ακόμη και σήμερα. Ο Καναδός, σε μια άτυχη στιγμή των μηχανοκίνητων σπορ, έχασε την ζωή του την επόμενη χρονιά, οδηγώντας το κόκκινο μονοθέσιο. Ο αντικαταστάτης του, Patrick Tambay, κληρονόμησε τον αριθμό του Villeneuve, μέχρι την αντικατάστασή του από τον Michele Alboreto, το 1984.

Η Ιταλική εταιρία, κράτησε τον αριθμό 27 στο μονοθέσιό της για 5 χρόνια, τοποθετώντας σε αυτό και τον Nigel Mansell το 1989. Την επόμενη χρονιά ο Alain Prost έφερε στο Maranello το 1, οπότε ο μαγικός αριθμός αναζήτησε σύντροφο σε άλλη ομάδα. Και τον βρήκε στον αείμνηστο Ayrton Senna. Ο Βραζιλιάνος έγινε πρωταθλητής εκείνη τη χρονιά και ο αριθμός 27 επέστρεψε στην Ferrari και στο μονοθέσιο του Alain Prost. Πριν το τελευταίο GP του ’91, η Ferrari απέλυσε τον Γάλλο, πληρώνοντάς τον όμως, για να μην οδηγήσει για καμία άλλη ομάδα. Έτσι τον αριθμό πήρε για έναν μόνο αγώνα, ο Gianni Morbidelli.

Επόμενος διάδοχος του τυχερού αριθμού ήταν ο Jean Alesi, που οδηγούσε με το 27 για 4 χρόνια, μέχρι τον τελευταίο του αγώνα για την Scuderia. Από τότε, κανένας οδηγός δεν ξαναχρησιμοποίησε το 27 μέχρι και το 2013, με την αίτηση της Ferrari για απόσυρση του ιστορικού αυτού αριθμού, να απορρίπτεται από την FIA.

Ποιός έχει άραγε το θάρρος και το θράσος, να απαιτήσει το μαγικό 27;

[Πηγές: Frank Santoroski, Apex]