«Business» στα Βαλκάνια για την Τουρκία

Του Μανώλη Κυπραίου

Η Τουρκία εξαργυρώνει πλέον και στρατηγικά την οικονομική της ανάπτυξη, έχοντας να επιδείξει τα τελευταία τρία χρόνια μια πρωτοφανή διείσδυση στις χώρες της Χερσονήσου του Αίμου.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν εκμεταλλεύτηκε τη «χρυσή εποχή» της ανάπτυξής της, παρά τις εκκλήσεις ειδικών στον τομέα της οικονομίας και των διεθνών σχέσεων. Τώρα με την οικονομική κρίση να έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα της χώρας μας, η Ελλάδα παρακολουθεί-και θα παρακολουθεί-ανήμπορη την αύξηση επιρροής της γείτονος και τη μείωση της δικής της.
Πάντως είναι πασιφανές πως αυτή η διείσδυση της Τουρκίας στα Βαλκάνια είχε προαναγγελθεί εδώ και δέκα χρόνια από το σημερινό υπουργό της Τουρκίας Αχμεντ Νταβούντογλου, να είχε δηλώσει πως τα Βαλκάνια πρέπει να τεθούν υπό τη κηδεμονία της Αγκυρας.
Η τουρκική κυβέρνηση ήδη χρηματοδοτεί επιχειρήσεις της χώρας να επενδύσουν στα Βαλκάνια, ακολουθώντας το επιτυχημένο μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε σε χώρες της Μέσης Ανατολής αλλά και της Κεντρικής Ασίας. Υπέυθυνη για το πρόγραμμα επενδύσεων στα Βαλκάνια, είναι.........
η διεύθυνση Βαλκανικών Χωρών της Γενικής Γραμματείας Εξωτερικού Εμπορίου την ευθύνη της οποίας έχει τυπικά ο ίδιος ο τούρκος πρωθυπουργός.

Για το λόγο αυτό άλλωστε, τη τελυταία διετία τόσο ο πρόεδρος της χώρας Αμντουλάχ Γκιούλ, όσο και ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν έχουν προβεί σε ασυνήθιστο αριθμητικά βαθμό, επισκέψεων στις χώρες των Βαλκανίων, με το κύριο βάρος να δίνεται στα κράτη που διαθέτουν μεγάλο αριθμό μουσουλμάνων, όπως στην Αλβανία, την Βουλγαρία, τα Σκόπια, αλλά και την Ρουμανία.
Ενδεικτικό της αύξησης και του ενδιαφέροντος της Τουρκίας για τα Βαλκάνια είναι  η σύγκριση του ύψους των συναλλαγών το 2000 με το 2009. Συγκεκριμένα, το εμπόριο των τουρκικών εταιριών με τις βαλκανικές χώρες το 2000 ήταν της τάξης των 2,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το 2009 έφτασε τα 22 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτό βέβαια που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, είναι πως, μπορεί οι βαλκανικές χώρες να είναι αρκετές, αλλά οι οικονομίες τους είναι αδύναμες και η καταναλωτική ισχύς των πολιτών τους πολύ μικρή. Οι χώρες αυτές εισάγουν μόλις το 7% των εξαγωγών της Τουρκίας, σε αντίθεση με τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας που εισάγουν το 87% των τουρκικών προϊόντων και επενδύσεων.

Ο «σκόπελος» με της χώρες της Ε.Ε.

Παράλληλα υπάρχει και ο μεγάλος ανταγωνιστής που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση και κυρίως η Γερμανία με την οποία η Τουρκία δεν θέλει να έρθει σε αντιπαράθεση. Αντίθετα φαίνεται πως έχουν μοιράσει τους ρόλους τους, με το Βερολίνο σε ρόλο «λιονταριού» και η Τουρκία σε ρόλο «ύαινας».
Αυτό φυσικά έχει φέρει σε αντιπαράθεση την Τουρκία με άλλα κράτη της Ε.Ε. που επιδιώκουν και αυτά-για τους δικούς τους γεωστρατηγικούς λόγους-να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή. Αυτά είναι κυρίως, η Γαλλία, η Αυστρία και η Ιταλία. Και δεν είναι περίεργο, γιατί αν ανατρέξει κάποιος στο πρόσφατο παρελθόν θα επιβεβαιώσει το πώς τα εν