Άκριτη Κριτική Δικαστικών Αποφάσεων

Κώστα Δημ. Χρονόπουλου (Αρθρογράφου- Σχολιογράφου)
Είναι αυτονόητο πως πρέπει όλοι – από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο πολίτη – να σεβόμαστε και να πειθαρχούμε στις Δικαστικές αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων , αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε σε καθεστώς ανομίας. Ασφαλώς και οι (ανθρώπινες) αυτές αποφάσεις ενδέχεται να μην είναι πάντοτε – και σε όλους – αρεστές, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν ενδείξεις ή αποδείξεις ότι σημειώνεται επηρεασμός / κομμματοεξάρτηση της (ανεξάρτητης )Δικαστικής, από την Εκτελεστική Εξουσία. Τελευταία μια άλλη, ανεξάρτητη Αρχή, το ΕΣΡ παραθεωρήθηκε από τη Συγκυβέρνηση. Στο ΣτΕ έκρινε πως ήταν παράνομη η συνολική διαδικασία και αντισυνταγματικός ο νόμος της Κυβέρνησης. Δηλαδή αποκατέστησε την νομιμότητα, όπως είχε καθήκον να πράξει. Ούτε: «Ριφιφί» έγινε, ούτε «άρπαξε τα χρήματα των φτωχών και τα έδωσε στους πλούσιους» όπως ανεύθυνα , άδικα και ανόητα το κατηγόρησαν. (Σ.Σ Στο κείμενό μου : «Κωδωνισμός» είχα κάνει παραίνεση προς τους Δικαστές να μην επηρεαστούν, κάτι που .......έπραξαν κατά πλειοψηφία 14/11).
Κατά την άποψη μου κακώς οι Κυβερνώντες ενοχλήθηκαν, χολώθηκαν υπερβολικά και αντέδρασαν βίαια, επειδή προφανώς την εξέλαβαν ως απόρριψη της –απόλυτης; - εξουσίας τους από το ΣτΕ. Απειρία, αλαζονεία, άγνοια του διαχωρισμού των εξουσιών, ατζαμοσύνη ή αχαλιναγώγητη συναισθηματική αντίδραση (αντί λογικής αντιμετώπισης /ψύχραιμης παραδοχής- αποδοχής των αποφάσεων του καθ’ ύλην αρμοδίου Δικαστηρίου); Πήραν το ζήτημα … προσωπικά (;) και συμπεριφέρθηκαν με τρόπο που τους εξέθεσε. Έπληξαν το κύρος το δικό τους, αλλά και εκείνο της Δικαιοσύνης!... Αν το Κ.Σ = Κομματικό Σύστημα (πρώην Π.Σ =Πολιτικό Σύστημα) απεχθάνεται τις ανεξάρτητες αρχές, τότε να αλλάξει το Σύνταγμα και να τις καταργήσει . Ας βρει ….. υποκατάστατα ή ας (εγκατα)στήσει …. παραρτήματά της (όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες με τον κομματικοποιημένο Συνδικαλισμό) σε όλους τους χώρους: ΕΣΡ, Δικαιοσύνη, Ένοπλες Δυνάμεις, Μίντια κ.ο.κ).
Εκείνο το οποίο δεν μπορεί πλέον να γίνει ανεκτό, αποδεκτό, είναι η υποκρισία και ο –δήθεν – σεβασμός στις άλλες Αρχές και στους πολίτες. Ανοίκειες προσπάθειες επηρεασμού της Δικαιοσύνης γίνονταν πάντοτε, με διαφορετικό – εκάστοτε – τρόπο (προώθηση στα ανώτατα αξιώματα, εκβιασμοί , αποκαλύψεις της ιδιωτικής ζωής, δωροδοκίες, μισθολογικές αυξήσεις κ.ο.κ). Άξιο προσοχής είναι και το γεγονός ότι οι Κυβερνώντες ορισμένες φορές –όπως και πρόσφατα με την απόφαση δικαίωσης των ενστόλων - ……αρνούνται προκλητικά και αυταρχικά, ή καθυστερούν ετσιθελικά, να εφαρμόσουν τις αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων, παρανομούντες ανεπίτρεπτα και ανερυθρίαστα (!). Ταυτόχρονα και υποκριτικά δηλώνουν πως «σέβονται, τιμούν , συμμορφώνονται και πειθαρχούν στις αποφάσεις της (Αδέσμευτα Κομματοδεσμευμένης;) Δικαιοσύνης. Υποθέτω πως δεν εντάσσεται στα πλαίσια του σεβασμού του ΣτΕ η απόφαση της Συγκυβέρνησης για χορήγηση …. προσωρινών αδειών, μέχρις ότου ρυθμιστεί το ζήτημα του ΕΣΡ. Αδικαιολόγητη βιασύνη, περίεργη ανυπομονησία, ή ….; Σκέφτηκαν τι θα συμβεί αν υπάρξουν προσφυγές από τους νέους, προσωρινά θιγόμενους.

ΥΓ «Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο (εννοώ … ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Σύντροφοι) της Δανιμαρκίας»!..