Εκλογές, συμφέροντα και … πατάτες!

Του ΔημήτρηΓιαννακόπουλου
Διαβάζω για κάτι συμφέροντα που αποσκοπούν στην διάλυση τουπαρόντος πολιτικού συστήματος με την διαμόρφωση κλίματος που κατατείνει στηναύξηση των κομμάτων που θα εκπροσωπούνται στην επόμενη βουλή.
Σε κάθε περίπτωση οι ανησυχούντες προβληματίζονται στη βάσητης λογικής του ΚΚΕ σχετικά με την πρόσφατη κίνηση πατατοπαραγωγών ναπαρακάμψουν τους μεσάζοντες. Αν το εξετάσεις μακροπολιτικά, δίκιο έχει το ΚΚΕ.Αν το δεις σε επίπεδο μικροσχέσεων εξουσίας (και οικονομίας της αγοράς φυσικά),δίκιο έχει ο χειραφετημένος από τον χονδρέμπορο, παραγωγός. Ναι, αλλά τελικάποιος έχει........ δίκιο; Κανείς, με τον τρόπο που ετέθη στην αρχή το ζήτημα από το ΚΚΕκαι τους υποστηρικτές του «κινήματος». Όλοι, μετά την σχετική διαβούλευση καιτις επανατοποθετήσεις! Στην αγορά δεν υπάρχει «δίκιο», μόνον ικανοποίηση ή, ανθέλετε, συγκυριακό όφελος και κέρδος. Μα εμείς δεν συζητάμε με όρους αγοράς!Τότε, γιατί ασχολείστε με τις πωλήσεις και τις τιμές, το πολιτικό μάρκετινγκ καιτην τοποθέτηση (προβολή) προϊόντων, καθώς και την διαπραγματευτική ισχύ τωνμονοπωλίων απέναντι στον παραγωγό; Πού είπαμε ότι διαμορφώνεται η αξία; Στηναγορά και μάλιστα στιγμιαία κατά την φάση της συναλλαγής. Όποιος ελέγχει τηναγορά δεν κατασκευάζει απλώς τις τιμές, αλλά και τον παραγωγό που τον συμφέρεισε συνδυασμό με τον καταναλωτή, ο οποίος πρέπει κάθε φορά να θεωρεί ότι έκανεμια έξυπνη (συμφέρουσα) αγορά. Δύσκολη δουλειά αυτή των Ηνωμένων Εμιράτων τηςΔιαπλοκής (ελληνική πολιτικομεγαλοεπιχειρηματική τάξη), στον έλεγχο των ροών(πολιτικών, οικονομικών και προσωπικού).

Σας μπέρδεψα εγώ ή το «κίνημα» της πατάτας στην πολιτική;Μάλλον ο παράγοντας που προκαλεί σύγχυση συνδέεται με την απειλή εξοβελισμούτου κομματικού χονδρεμπόρου επ’ ωφελεία του «Supermarket» (μακροχρονίως), τουπαραγωγού και του καταναλωτή (στη συγκυρία). Ή, στην περίπτωσή μας, επ’ ωφελείατων Ηνωμένων Εμιράτων της Διαπλοκής (μακροχρονίως), προσωπικοτήτων (: (1) ηφιλοδοξία των οποίων δεν εξυπηρετείται με τον ιδανικότερο τρόπο εντός τωνυφιστάμενων κομματικών φορέων ή (2) απλώς ανθρώπων με ηγετικό ταπεραμέντο που θεωρούντον εαυτό τους ξένο ως προς τα κυρίαρχα ρεύματα συμφερόντων εντός των παλαιών«μαντριών»), αλλά και για την ικανοποίηση των πολιτών που αναζητούν συγκυριακόαπεγκλωβισμό από τον δικομματισμό ή και από φορείς που στήθηκαν για να τονδιασφαλίσουν από αριστερά και δεξιά, ως αποσβεστήρες πιέσεων για ριζική αλλαγήτου πολιτικού συστήματος.
Εγώ σας μπέρδεψα και όχι οι «πατάτες», αλλά είχα καλό σκοπό!Σας μπέρδεψα για να τα ξεμπερδέψουμε. Πάντα έτσι κάνω όταν εισαγάγω ένα νέοπροβληματισμό στον δημόσιο διάλογο. Αυτό είναι το τέχνασμα της απομυθοποίησηςμέσω της κριτικής κονστρουκτιβιστικής προσέγγισης. Είδες, φίλε πολιτικέ, πουμου έλεγες με ικανοποίηση και ύφος αυθεντίας ότι «το σύστημα στην Ελλάδαολοκληρώθηκε», τι τραβάνε τα ολοκληρωμένα συστήματα, όσο προφασίζονται ότιπαραμένουν δημοκρατικά; Είδες κι εσύ φίλε πολιτικέ, που με συμβούλευες να«κρατάω λόγια», τι μπορεί να συμβεί όταν η αφ