Εργατοπατέρες σε απόγνωση

Από το Μαρικάκι
Διανύουμε τον ένατο μνημονιακό μήνα με τον πολιτικόχρόνο να τρέχει ιλιγγιωδώς. Με τις εργασιακές σχέσεις κατεδαφισμένεςκαι κάθε κοινωνικό δικαίωμα και αγαθό υφαρπαγμένα από την κυβέρνησηΠαπανδρέου η οποία τα έχει εναποθέσει στις προθήκες του νεοφιλελεύθερουσούπερ μάρκετ της προς πώληση, είναι άγνωστο αν ως την τέταρτη δόση τουδανείου θα υπάρχει κοινωνία και χώρα ώστε να έχει νόημα η επίκληση τουδημοσίου συμφέροντος. Τι θα μας πούνε; «Ψοφήστε για να σωθεί η χώρα»;Δεν έχει μείνει και τίποτα για «διαπραγμάτευση».Την κατάσταση αυτή άλλοι την πρόβλεψαν από πολύ νωρίς καιπροσπάθησαν να προειδοποιήσουν τον κόσμο, άλλοι προσπάθησαν να τηνεξωραϊσουν ή να καλλιεργήσουν ελπίδες στις διάφορες κατηγορίεςεργαζομένων ότι υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης με την τρόικα ώστενα σωθούν κεκτημένα. Όμως μετά τις εκλογές τα ψέμματα τελείωσαν και η.........συνδικαλιστική βάση της ΠΑΣΚΕ αγρίεψε μπροστά στη στοχοποίηση των ΔΕΚΟκαι το άνοιγμα του δρόμου για «εξυγίανση» με συνέπεια τέραστιε