Η ανάδυση του νέου πολιτικού …

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Πολύς λόγος για την «ανανέωση» των κομμάτων –και ιδίως των μεγάλων-…Για την «ανανέωση» σε επίπεδο προσώπων –τουλάχιστο- αυτό-…Όμως, ποιο είναι το περιεχόμενο αυτού του όρου; Του «νέου πολιτικού»;Είναι τυχαίο ότι ο όρος «νέος πολιτικός», δεν έχει προσδιορισθεί ως προς το περιεχόμενό του; Ποιοι είναι αυτοί οι «νέοι» πολιτικοί; Τι σημαίνει «νέος πολιτικός»; Ιδού μερικά ερωτήματα που...... αξίζουν κάποιων τοποθετήσεων και θα έλεγα, κάποιων «απομυθοποιήσεων».
Το επίθετο «νέος», δεν ταυτίζεται κατ’ ανάγκην με το νέος στην ηλικία. «Νέος» πολιτικός μπορεί να είναι ο νέος στην ηλικία, αλλά, επίσης μπορεί να είναι και εκείνος, που ανεξάρτητα από την ηλικία του, αποφασίζει για πρώτη φορά να ασχοληθεί όχι απλώς ενεργά αλλά και σχεδόν αποκλειστικά με την πολιτική, αφήνοντας ή θέτοντας σε δεύτερη προτεραιότητα μια μέχρι τώρα άλλη επαγγελματική του ενασχόληση, επιτυχημένη ή λιγότερο επιτυχημένη. Από την άλλη, η φράση «νέος πολιτικός», είναι ανάγκη να διακρίνουμε ότι δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην κάτι το νέο στην πολιτική. «Νέος πολιτικός» δεν εξισούται κατ’ ανάγκην με τη «νέα πολιτική».Τολμώ να υποστηρίξω, ότι ακούγοντας ορισμένους απ’ αυτούς τους «νέους πολιτικούς», πράγματι διερωτώμαι πώς είναι δυνατόν να υστερούν σε «φρεσκάδα» απόψεων από πολλούς παρωχημένης ηλικίας. Ανάγκη λοιπόν να καθορισθούν ορισμένες κατ’ αρχήν προϋποθέσεις για την αποσαφήνιση της έννοιας «νέος πολιτικός».1. Νέος είναι ο πολιτικός που δεν απορρίπτει κάθε τι το παλαιό, απλώς επειδή δεν ειπώθηκε σήμερα.2. Νέος είναι ο πολιτικός, που δεν αναζητά την αλήθεια μονόπλευρα «πέραν των Άνδεων».3. Νέος είναι ο πολιτικός, που δεν αμφισβητεί απλώς αυτό που πρέπει ν’ αμφισβητηθεί, ούτε ασκεί απλώς κριτική, αλλά και που θέλει και μπορεί να προτείνει λύσεις, πολιτικές λύσεις.4. Νέος είναι ο πολιτικός, που δεν αρκεί να τολμά στη φραστική αντίρρηση στα όσα το κόμμα του ως πολιτική δράση και επιλογή υιοθετεί, αλλά, και που τολμά έργω να καταδικάζει, όταν το «καταδικαστέον» αντικρούει ισχυρές ατομικές πεποιθήσεις περί του αντιθέτου.5. Νέος είναι ο πολιτικός, που δεν αντικαθιστά το Βήμα στη Βουλή με το Βήμα των ΜΜΕ, σιωπών στο πρώτο και κραυγάζων ή έστω αναδεικνυόμενος λαλίστατος στο δεύτερο.6. Νέος είναι ο πολιτικός, που δεν αισθάνεται την πολιτική σαν επάγγελμα, ούτε καν σαν λειτούργημα. Την αισθάνεται, πολύ περισσότερο, σαν ένα χώρο διαρκών θυσιών, για ένα «κοινό καλό», από το οποίο δεν προσδοκά κατ’ ανάγκην, ούτε σύντομη αναγνώριση.7. Νέος είναι ο πολιτικός, που θέτει ως όραμά του, όχι τη θεοποίηση του λαού, αλλ’ αντίθετα, τολμά να καυτηριάσει λάθη του λαού, τολμά ν’ αμφισβητήσει το «αλάθητό» του, στον ίδιο βαθμό που εξυμνεί τα όποια προτερήματά του, ο πολιτικός που διαπαιδαγωγείται από τον λαό αλλά και τον διαπαιδαγωγεί. Το «θάρρος» αυτό, σε καμία περίπτωση να μην το συγχέουμε με την περιφρόνηση, ούτε με την αλαζονεία, που υπό μια άποψη μπορούν να υποδηλώνουν και έλλειψη πολιτικού θάρρους.8. Νέος είνα