Η απουσία απόδειξης δεν είναι απόδειξη της απουσίας.

William Couper, Άγγλος ποιητής (1731-1800)
γράφει ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος Αποχαιρετήσαμε,με όση κακία είχε ο καθένας μας μέσα του το 2011 και υποδεχθήκαμε τον Νέο Χρόνομε ενθουσιασμό, λες και ξέρουμε με σιγουριά, τι άλλο κουβαλάει κι' αυτός στοσακούλι του, εκτός από τις 365+1 ημέρες του. Μάλλον άδικη συμπεριφορά ανπιστέψουμε την παροιμία που λέει, "κάθε πέρσι και καλύτερα". Οιπαραδόσεις όμως δεν ανατρέπονται εύκολα κι' έτσι, εγώ τουλάχιστον, δεν θα τοπροσπαθήσω. Ευτυχισμένος, λοιπόν καιμε Υγεία ο Νέος Χρόνος και θα δούμε. Aν και οι οιωνοί δεν είναι με το μέροςμας.
Θυμίζωότι οιωνούς ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες κάτι σαρκοφάγα όρνεα από το πέταγμακαι το κράξιμο. των οποίων προσπαθούσαν να..........μαντέψουν το μέλλον. Σήμερα, για τονσκοπό αυτό δεν παρατηρούμε ακριβώς το πέταγμα ούτε και το κράξιμο αυτών τωνπτηνών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εξέλειπαν τα όρνεα, όπως τα ξέρανε τότε,ούτε και τα χαρακτηριστικά τους. Απλώς έχει αλλάξει και εμπλουτιστεί ο τρόποςπαρατήρησης και ερμηνείας της συμπεριφοράς των "οιωνών", σαρκοφάγωνδίποδων όρνεων μεν αλλά όχι ποια "πτηνών", εξ' ου και τα εισαγωγικά.

Οισύγχρονοι "οιωνοί" λοιπόν, τον χρόνο που πέρασε, μας άφησαν πολλάοιωνοσκοπικά "σημάδια", ώστε με σιγουριά σχεδόν, να μπορούμε να μαντέψουμετι μας περιμένει το 2012.Τασχετικά με την οικονομία, γενικότερα, έχουν αναλυθεί εκτενώς, τόσο εκτενώς πουφθάσαμε να πιστεύουμε σχεδόν ότι ό,τι έγινε ήταν... θέλημα Θεού. Και κατά μίαέννοια βέβαια και γι αυτούς που πιστεύουν ότι ο Θεός είναι κακός, ήταν. Για εμάςτους άλλους όμως, δεν φταίει ο Θεός αλλά το ξερό μας το κεφάλι, που ό,τι κι' ανδούμε, ό,τι κι' αν ακούσουμε, ό,τι κι' αν πάθουμε, δεν αλλάζουμε με τίποτα. Γιατί με τρεις λέξεις: είμαστεπολιτικά αμόρφωτοι!!!
Εξακολουθούμεπ.χ. να πιστεύουμε ότι η πολιτική μας ηγεσία, σε όλη την κλίμακά της, είναιάξια, ικανή και εργάζεται για το καλό μας. Και το πιστεύουμε με τόσο πάθος πουεκπλήσσει. Αυτό φαίνεται καθαρά και στις δημοσκοπήσεις όπου ένα πολύ μεγάλοποσοστό (30%+) πολιτών θεωρούν ότι τα δύο "μεγάλα" κόμματα, μαζί ήχωριστά, μπορούν ν' αλλάξουν την ζωή μας προς το καλύτερο, χωρίς να έχουναλλάξει στο παραμικρό την πολιτική τους σκέψη και πρακτική, τα τελευταία 35χρόνια. Πως λοιπόν, θα το πετύχουν αυτό;
Ηπρακτική του παπατζή ή επί το κοσμιότερο, της κολοκυθιάς και του ψεύδους, πουείναι η βάση της λειτουργίας των κομμάτων, δεν είναι πλέον η καλύτερη μέθοδοςκαι υπέρ του Λαού.. Αν θα θέλαμε και βεβαίως θέλουμε, να δώσουμε ένα τίτλος σεόλη αυτή την "πολιτική" διαδικασία, αυτός θα ήταν: Ο Αμοραλισμόςστην Θεωρία και την Πράξη.
Πωςαλλιώς θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την σημερινή συμπεριφορά τωνκομμάτων, σχετικά με την αντιμετώπιση αυτής της πολυ-πολλαπλής κοινωνικήςκαι όχι μόνο οικονομικής (όπως θέλουν να πιστέψουμε) κρίσης, των τελευταίωντριών-τεσσάρων ετών; Δηλαδή δεν μας λέει κανείς ότι για να βγούμε από τηνκ