Η ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΣΤΟ ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΦΑΓΑΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ.

Του Μάνδαλου Παναγιώτη
Εδώ και πολύ καιρό ειπώθηκε από Έλληνα ευτραφή πολιτικό ηλέξη μαζί τα φάγαμε εννοώντας ότι και όλοι οι διορισμένοι και όλοι που κατέχουνθέσεις εργασίας είναι στην ίδια μοίρα. Η παράφραση του όρου αποτελεί καιδιαστρέβλωση του όρου εργασία και δικαίωμα στην εργασία. Και ας πάρουμε ταπράγματα όπως έχουνε. Ο πολίτης πήγαινε στον βουλευτή, στον δήμαρχο και τονεκάστοτε πολιτευόμενο και...... παρακαλούσεγια μια θέση για τον ίδιο ή για κάποιον δικό του. Ο φιλόκαρδος πολιτευτήςκουνούσε θεούς και δαίμονες για να βρει μια θέση έστω και των 500 ευρώ για ναβολέψει τον ψηφοφόρο του ο οποίος τον ευγνωμονούσε για την καλοσύνη του. Και σεαυτό το σύστημα έγινε η κομματικοποίηση του κράτους όπου τα συνδικάτα κοιτούσαντα κόμματα και τα κόμματα τα συνδικάτα και οι διαπλεκόμενοι πέρνανε τα μάλα και έβγαζαν στην ανοχή καιστην ελπίδα του κόσμου για καλύτερο μέλλον, πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Αλλά πραγματικά ο βουλευτής έβρισκε δουλειά ή κάτι άλλογινότανε. Σύμφωνα λοιπόν με το σύνταγμα δικαίωμα στην εργασία έχουν όλοι.Μάλιστα υποχρέωση του κράτους και των κυβερνήσεων είναι ακριβώς αυτό. Η εύρεσηεργασίας στον κόσμο και η εκμηδένιση της ανεργίας. Άρα ο πολιτευόμενος ψηφιζότανε για να κρατήσει τις θέσεις εργασίαςκαι να εκμηδενίσει την ανεργία, ναπροσπαθήσει για μια καλύτερη και ευημερεστερη κοινωνία. Αυτός, από την άλληαπολάμβανε για την περίοδο εκλογής του, όλα τα προνόμια που συνεπάγονται όπωςκαλύτερη μισθοδοσία, αφορολόγητα, κλπ., και φυσικά την επωνυμία στο ανώνυμοπλήθος. Άρα η υποχρέωση στις θέσεις εργασίας ήταν του βουλευτή, δήμαρχου, κλπ,και όχι του ψηφοφόρου. Και από την άλλη ο απλός πολίτης είχε την εργασία τουκαι το δικαίωμα να ζήσει την οικογένεια του ευπρεπώς. Συνεπώς η μεγάλη χάρηγινότανε από τον ψηφοφόρο που ψήφιζε και έβγαζε τον άρχοντα που ήταν ο επώνυμοςπολίτης με τα πλουσιοπάροχα προνόμια στο ανώνυμο πλήθος.Εδώ όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι μίζες έπεφτανβροχή, τα εκατομμύρια στις τσέπες ατόμων χωρίς όρεξη για δουλεία και προκοπήκαι η ασυδοσία και τα σκάνδαλα χωρίς τέλος. Από την άλλη η ατιμωρησία και ηασυδοσία σε όλο της το μεγαλείο. Η υποχρέωση των πολιτευτών για ένα καλύτερο μέλλον μετατράπηκε σε υποχρέωση τωνψηφοφόρων προς αυτούς γιατί τους βρήκαν εργασία και μάλιστα με μισθό ότι καιότι. Αφού δουλεύεις μην μιλάς. Οι φόροι των κλεμμένων γίνανε κοινοί για όλουςκαι αφού μαζί τα φάγαμε δηλ. ο πολιτευτής τον ελέφαντα και ο εργαζόμενος τομερμήγκι καλό είναι να το πληρώσει αυτός που έφαγε το μερμήγκι. Για νακαλυφθούν και οι διάφορες παρανομίες και με την σύμπραξη και των άλλων αςκάνουμε ότι μας προτάξουν και ας πουλήσουμε ακόμα και την πατρίδα αρκεί αν μηνμας πειράξουν. Κάθε κυβέρνηση που ερχότανε έβαζε σαν στόχο την επανίδρυση τουκράτους. Μα ποιου κράτους; Αυτού που οι ίδιοι δημιουργήσανε; Και τι σημαίνειόταν λες ότι έχουμε ένα κράτος διεφθαρμένο όταν είσαι εσύ υπουργός,πρωθυπουργός, κλπ για 40 χρόνια και η αλληλοκάλυψη των κομμάτων πουεναλλάσσονταν στην εξουσία καλά κρατούσε. Παραλάβαμε κα