Η Ελλάδα επ' ενεχύρω

Γράφει ο Κώστας ΜερκουράκηςΣτην Ελλάδα του Μνημονίου οι εμπορικοί δρόμοι όλης της χώρας γέμισαν άδειες σκονισμένες τζαμαρίες. Τους τελευταίους μήνες όμως, στη θέση των λουκέτων ξεφυτρώνουν μικρά μαγαζιά στο χρώμα του λεμονιού, αφίσες πλήρεις υποσχέσεων, προσφορές – προσκλητήρια για όσους διαθέτουν μικρές χρυσές «περιουσίες» αλλά όχι χρήματα. Τα ενεχυροδανειστήρια ή αλλιώς οι μοντέρνοι «Σαράφηδες» επιστρέφουν δυναμικά. Το 1998 σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Αστυνομικής Διευθύνσεως Αττικής, στο Λεκανοπέδιο λειτουργούσαν 84 νόμιμα ενεχυροδανειστήρια. Εν έτει 2011, τα στοιχεία δείχνουν τριπλασιασμό των με κρατική άδεια καταστημάτων, και υπερδιπλασιασμό των παράνομων. Παράλληλα, υπάρχει....... πάντα και η επιλογή του Κρατικού Ενεχυροδανειστήριου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και λειτουργεί από το 1933, ενώ στο κόλπο μπαίνουν δυναμικά, μεγάλες ξένες επιχειρήσεις που μυρίστηκαν τα μεγάλα περιθώρια κέρδους.Δεν υπάρχει περίπτωση να βγεις από το Μετρό ή να μην ανακαλύψεις στο παρμπρίζ σου διαφημιστικά κάποιου αμφιβόλου ποιότητας ενεχυροδανειστήριου. Πριν λίγους μήνες τα συγκεκριμένα καταστήματα δεχόντουσαν τα πάντα: χρυσά και ασημένια σκεύη ή κοσμήματα, ηλεκτρικές συσκευές, αυτοκίνητα ή σκάφη. Το τελευταίο διάστημα, με την αγορά να έχει στεγνώσει κυριολεκτικά, οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να προωθήσουν τη «λεία», με συνέπεια οι περισσότεροι πλέον να αποδέχονται μόνο πολύτιμα μέταλλα, τα οποία λιώνουν και πουλούν στο εξωτερικό, καθώς οι τιμές στις διεθνείς αγορές έχουν εκτοξευτεί σε ιστορικά επίπεδα. Επίσης, πολλοί αντί να «δανείσουν» πιέζουν για άμεση αγορά, σεμνά και ταπεινά.Τα μετρητά που θα πρέπει να προσδοκά κανείς στις… πολύ καλύτερες των περιπτώσεων αναλογούν στο μισό της αρχικής αξίας του αντικειμένου που ενεχυριάζει. Ευδοκιμούν οι απατεώνες στο χώρο, καθώς είναι εύκολο να λειτουργεί κάποιος χωρίς την απαραίτητη άδεια. Δεν είναι μόνο το πόσο χαμηλά θα εκτιμήσει κάποιος το αντικείμενο που προσφέρεις αλλά και το ότι οι περισσότεροι χρεώνουν με υπέρογκα ποσά τόσο την «εκτίμηση» όσο και τη «φύλαξη» του κατά τη διάρκεια του δανεισμού. Οι ποινικές κυρώσεις γι’ αυτούς που θα συλληφθούν παράνομοι, αφορούν πταίσμα που συνεπάγεται μόνο πρόστιμα που αντιστοιχούν σε μερικές εκατοντάδες ευρώ. Η μόνη αξιόπιστη λύση στο δανεισμό επ' ενεχύρω είναι το Κρατικό Ενεχυροδανειστήριο, το οποίο επιβάλει σχετικά μικρό τόκο και μεγαλύτερα περιθώρια εξόφλησης. Ένα ποσοστό της τάξης του 10% – 15%, βάση των εκτιμήσεων των εργαζομένων στο Κ. Ε., δεν καταφέρνει να επιστρέψει πίσω το κεφάλαιο που δανείστηκε.Οι τράπεζες δάνεια δε δίνουν, ενώ χιλιάδες είναι αυτοί που διαβάζουν το όνομα τους στη λίστα του Τειρεσία. Συνταξιούχοι, μετανάστες, το τελευταίο καιρό ακόμη και νεαρά ζευγάρια πουλούν ή παραδίδουν τιμαλφή ως ενέχυρο για ρευστό, προκειμένου να καλύψουν καθημερινά έξοδα. Όσοι δεν καταφέρουν να επιστρέψουν το αρχικό κεφάλαιο βλέπουν τα – πρώην - αντικείμενα τους σε πλειστηριασμούς. Στην αίθουσα του Κ.Ε. δυνατότητα συμμετο