Η εβδομάδα που θα κρίνει τα επόμενα χρόνια …

Του Δημήτρη ΓιαννακόπουλουΑυτή την εβδομάδα αναμένονται αποφάσεις τόσο σε πολιτικοθεσμικό,  όσο και σε οικονομικό επίπεδο που θα κρίνουν της εξέλιξη της παγκοσμιοποίησης για τα επόμενα χρόνια. Το μέλλον της ΕΕ. Την κατάληξη της ελληνικής περιπέτειας. Και την τύχη του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν λέω ότι θα κριθεί και η τύχη της ελληνικής κοινωνίας, καθώς  ευτυχώς αυτό είναι ακόμη ρευστό – τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω - και εξαρτάται από την ωριμότητα του ελληνικού λαού και την πολιτικότητα και αρετή των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.  Επειδή όμως δεν θέλω να μπερδεύω τις επιθυμίες μου με την πραγματικότητα, στις παρακάτω αράδες θα αναφερθώ αποκλειστικά στα «νέα» που προβληματοποιούν σε μια μάλλον διαφορετική βάση την ελληνική και.... γενικότερα ευρωπαϊκή κρίση. Ο χρόνος των πειραματισμών στην ευρωζώνη με κεντρικό σημείο αναφοράς την ελληνική κρίση παρήλθε. Η χρηματαγορά, όπως μαθαίνω από βρετανικές πηγές, σκοπεύει να επιταχύνει και να αυξήσει γεωμετρικά την πίεση στη Γερμανία, ώστε αυτή να προχωρήσει άμεσα σε αναθεώρηση της στρατηγικής της με την δημιουργία ολοκληρωμένης οικονομικής κυβέρνησης, η οποία θα αυτονομηθεί από το διακυβερνητικό μοντέλο της Ένωσης. Για πρώτη φορά οι οικονομικοί παράγοντες των ΗΠΑ ζητούν επιτακτικά από τη Γερμανία να υιοθετήσει και να εισηγηθεί αυτή την εβδομάδα ένα νέο μοντέλο εξουσίας στην ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από ένα ολοκληρωμένο οικονομικό σώμα, και θα προωθούνται για θεσμική διευθέτηση από το υπάρχον διακυβερνητικό μοντέλο (Σύνοδοι ). Στο πλαίσιο αυτού του «τελεσιγράφου» -  όπως θα το χαρακτήριζα, με μικρή μόνον επιφύλαξη ως προς την πολιτική σημασία του όρου – επιδιώκεται η πολιτική αυτονόμηση της  Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία σε συνεργασίας με ένα νέο θεσμό (Ευρωπαϊκό Οικονομικό Συμβούλιο) θα αναλάβει να παίξει αντίστοιχο ρόλο με την αμερικανική FED.Σύμφωνα με το σχέδιο του «τελεσιγράφου» - για το ποίο πίεζε τόσο καιρό το αμερικανοεβραϊκό λόπμυ – προβλέπεται καταρχήν και στο πλαίσιο της ΕΚΤ η δημιουργία ενός Board of Governors , αποτελούμενο από τους κεντρικούς τραπεζίτες της ευρωζώνης με την προαίρεση να προστεθούν σε αυτό αργότερα και οι τραπεζίτες άλλων χωρών που θα εντάσσονται στην ζώνη, ανάλογα με την διεύρυνσή της. Την πολιτική ευθύνη για τη λειτουργία αυτής της υπερτράπεζας (πλήρης και αυτεξούσιος χρηματοπιστωτικός μηχανισμός) θα έχει ο νέος θεσμός (Ευρωπαϊκό Οικονομικό Συμβούλιο) για την δομή και λειτουργία του οποίου γίνονται  εξαντλητικά παζάρια μεταξύ Γερμανίας- ΗΠΑ -Γαλλίας το τελευταίο δίμηνο. Η έντονη αυτή διαπραγμάτευση θα καταλήξει μέχρι την Παρασκευή σε τελικές αποφάσεις που θα προσδιορίσουν τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο τη νέα οικονομική διακυβέρνηση στην ευρωζώνη.  Με δύο λόγια οι πάτρωνες της χρηματαγοράς με την πολιτική υποστήριξη της διοίκησης των ΗΠΑ, αλλά και κάποιων άλλων κρίσιμων για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα χωρών όπως η Ρωσία, επιζητούν να δημιουργηθεί αμέσως ένα ιδιόμορφο ομοσπονδιακό σύστημα οικονομικής κυβέρνησης στην ΕΕ, που θα στηρίζεται όμ