Η κλιματική κρίση κοστίζει 16 εκατ. δολ. την ώρα λόγω καταστροφών...

Πόσο κοστίζει η κλιματική κρίση; Σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο Βικτόρια του Ουέλιγκτον στη Νέα Ζηλανδία, την περίοδο 2000-2019 η κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που φέρνει, όπως καταιγίδες, πλημμύρες και καύσωνες έχει προκαλέσει ζημιές σε όλο τον πλανήτη τουλάχιστον 2,8 τρισ. δολάρια...

Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 16 εκατ. δολάρια την ώρα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ίλαν Νόι, που πραγματοποίησε με τη συνάδελφό του Ρεμπέκα Νιούμαν αυτή τη μελέτη, την πρώτη που υπολογίζει σε οικονομικούς όρους το κόστος της κλιματικής αλλαγής, κατ' έτος το κόστος είναι 140 δισ. δολάρια, δηλαδή «ένα πολύ μεγάλο ποσό». Εξήγησε ωστόσο ότι αυτοί οι υπολογισμοί και οι ποσοτικοποιήσεις μέσω υπολογιστικών μοντέλων στην πραγματικότητα «υποτιμούν τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής».
Οι λόγοι είναι προφανείς: οι καταιγίδες, οι πλημμύρες, οι καύσωνες και οι ξηρασίες έχουν αφαιρέσει πολλές ζωές και έχουν καταστρέψει εκτεταμένες περιουσίες τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ η υπερθέρμανση του πλανήτη κάνει τα καιρικά αυτά φαινόμενα όλο και πιο έντονα.
Το κόστος ποικίλλει σημαντικά από έτος σε έτος. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν κόστος 280 δισ. δολαρίων το 2022. Οι ερευνητές επισημαίνουν επίσης ότι η έλλειψη δεδομένων, ιδιαίτερα σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, μπορεί να σημαίνει ότι τα στοιχεία δεν καταγράφουν την ακριβή κατάσταση. Επίσης, στη μελέτη δεν έχουν συμπεριληφθεί άλλα πρόσθετα κόστη, τα οποία απορρέουν από αιτίες όπως η μείωση της απόδοσης των καλλιεργειών και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας.
Οι εκτιμήσεις των ερευνητών προέρχονται από το συνδυασμό δεδομένων για το πόσο η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει επιδεινώσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα με οικονομικά δεδομένα για τις απώλειες και τις καταστροφές. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός των ανθρώπων που επλήγησαν από ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής κρίσης, σε αυτές τις δύο δεκαετίες, ήταν 1,2 δισ. σε διάστημα δύο δεκαετιών.
Ανθρώπινες ζωές τα 2/3 του κόστουςΤα δύο τρίτα του κόστους των ζημιών οφείλονταν σε απώλειες ζωών, ενώ το ένα τρίτο οφείλεται στις καταστροφές περιουσιακών στοιχείων. Καιρικά φαινόμενα όπως ο τυφώνας Harvey και ο κυκλώνας Nargis ευθύνονται για τα δύο τρίτα του κόστους της κλιματικής κρίσης, με το 16% να αποδίδεται στους καύσωνες και το 10% στις πλημμύρες και τις ξηρασίες.
Οι ερευνητές είπαν ότι η μεθοδολογία τους θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τον υπολογισμό της χρηματοδότησης που απαιτείται για να συσταθεί ένα ταμείο για την αντιμετώπιση των ζημιών, η ίδρυση του οποίου αποφασίστηκε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα το 2022, με στόχο να στηρίξει την ανάκαμψη των φτωχών χωρών που έχουν πληγεί από τις φυσικές καταστροφές.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Νόι, είναι πολλά τα ακραία καιρικά φαινόμενα για τα οποία δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τους θανάτους που προκάλεσαν ή τις οικονομικές ζημιές. «Δεν έχουμε ιδέα πόσοι άνθρωποι πέθαναν από τα κύματα καύσωνα σε όλη την υποσαχάρια Αφρική», τόνισε.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας έχει ανακοινώσει ότι σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1970 επταπλασιάστηκαν οι αναφερόμενες απώλειες λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων, χωρίς να είναι εύκολο να διαχωριστεί η υπερθέρμανσης του πλανήτη από άλλα ζητήματα, όπως η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, η αστικοποίηση και οι καταγραφές των φυσικών καταστροφών.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications, υιοθετεί μια διαφορετική προσέγγιση με βάση το πώς η κλιματική αλλαγή είχε επιδεινώσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Έχουν γίνει εκατοντάδες μελέτες «απόδοσης», υπολογίζοντας πόσο συχνότερη η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά δεν μπορούν να εκτιμήσουν το μέγεθος των ζημιών που προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα.
Οι χρονιές με το υψηλότερο κόστος εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής ήταν το 2003, όταν καύσωνας έπληξε την Ευρώπη, το 2008, όταν ο κυκλώνας Nargis έπληξε τη Μιανμάρ. και το 2010, όταν η ξηρασία έπληξε τη Σομαλία και καύσωνας έπληξε τη Ρωσία. Οι ζημιές σε περιουσιακά στοιχεία ήταν υψηλότερες το 2005 και το 2017, όταν οι τυφώνες έπληξαν τις ΗΠΑ, όπου η αξία των ακινήτων είναι υψηλή.
Μια ζωή ίσον 7 εκατ. δολάριαΟι επιστήμονες στην ανάλυσή του χρησιμοποίησαν μια στατιστική μέτρηση της αξίας απώλειας μιας ζωής, μετρώντας την σε 7 εκατ. δολ., ένα μέσο όρο των στοιχείων που χρησιμοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. «Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται πολύ άβολα με την ιδέα ότι βάζουμε τίμημα σε μια ζωή», είπε ο καθηγητής Νόι. «Αλλά αυτή είναι μια πολύ τυπική οικονομική πρακτική και προκύπτει επειδή, τελικά, πρέπει να λάβουμε αποφάσεις σχετικά με την την αξία των επενδύσεων σε διάφορα πράγματα».
Ο Νεοζηλανδός επιστήμονας επισήμανε ότι μόνο αν λαμβάνονταν υπόψη μόνο οι οικονομικές ζημιές που προκλήθηκαν στις υποδομές, αυτό θα στρέβλωνε σε μεγάλο βαθμό τις εκτιμήσεις κόστους για τις πλούσιες χώρες, παρά το μεγάλο κόστος των ζημιών από τα ακραία καιρικά φαινόμενα που πλήττουν τις φτωχότερες.
Σύμφωνα με τον δρα Στεφάν Αλγκάτε, της Παγκόσμιας Τράπεζας, το βασικό μήνυμα της μελέτης είναι ότι «η κλιματική αλλαγή αυξάνει εμφανώς τις οικονομικές απώλειες από καταστροφές παγκοσμίως. Αυτό ήταν ένα θέμα διαμάχης, με ορισμένους να υποστηρίζουν ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι αμελητέες σε σύγκριση με άλλους παράγοντες όπως η οικονομική ανάπτυξη και η αστικοποίηση». Ωστόσο, πρόσθεσε, «αυτή η μελέτη εξετάζει την απόδοση για το φυσικό συμβάν – είναι πολύ πιο απλή, ισχυρή και παρέχει μια πειστική απάντηση. Είναι ένα αναδυόμενο πεδίο και οι αβεβαιότητες είναι πραγματικά μεγάλες. Ένα μάθημα που προκύπτει από τη μελέτη είναι ότι τα διεθνή ερευνητικά κέντρα –που βρίσκονται κυρίως σε πλούσιες χώρες– πρέπει να εργαστούν περισσότερο για να καταλάβουν τι συμβαίνει στις φτωχότερες χώρες».