Μία απρέπεια... στο πνεύμα της εποχής

γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Οκ. Ν. Χατζηνικολάου είναι ένας από τουςλίγους καλούς δημοσιογράφους της χώρας μας που έχει προσέξει ιδιαιτέρως τονλόγο του, τυπικό και ουσιαστικό και τηνεν γένει συμπεριφορά του. Φαίνεται όμωςότι από την στιγμή που αποφάσισε ναγίνει κι' αυτός επιχειρηματίας, έχειαρχίσει να... προσαρμόζεται στις απαιτήσειςτης νέας του δραστηριότητας, δηλαδή να.........προσέχει περισσότερο το "τι πουλάει".

Στηνχθεσινή (12/3) πρωινή εκπομπή του στοραδιόφωνο του REAL FM, λίγο πριν τις 11,θέλησε να τιμήσει την Δόμνα Σαμίου καιτο έργο της. Είπε λοιπόν, ότι θα έκλεινετην εκπομπή του με ένα τραγούδι της. Τοτραγούδι άρχισε και σε λιγότερο από30'' διεκόπη βάναυσα από τις διαφημίσειςπου έπεσαν απροειδοποίητα. Η εντύπωσή μου ήταν ότι τοτραγούδι της Σαμίου λειτούργησε ως"κράχτης", για την παγίδευση τωνακροατών, παύλα, καταναλωτών και όχι ωςμνημόσυνο της Δόμνας.
Βέβαια,αυτό το είδος της αξιοπρέπειας, πουθυσιάζεται στον βωμό του "τι πουλάει",δεν είναι πρωτότυπη ιδέα του κ.Χατζηνικολάου.Πρώτος την λανσάρισε ο ΣΚΑΪ, ο οποίος διακόπτει, εκτός από το τραγούδι καιτον οιονδήποτε συνεντευξιαζόμενο,ασχέτως κύρους και αξιώματος, χωρίς νατου επιτρέπει καν να ολοκληρώσει τηνλέξη του, προκειμένου να "πέσουν"οι διαφημίσεις "στην ώρα τους". Όσογια τον συνεντευξιαζόμενο, φαίνεται ναμην εκτιμά, ούτε αυτός, το "κύρος καιτο αξίωμά του", ιδιαιτέρως αν είναικαι πολιτικός, αποδεχόμενος αυτή τη συμπεριφορά, θέλοντας και μη αλλιώς δεν τον ξαναβλέπει γυαλί ούτε τον ξανακούει μικρόφωνο.Γιαόλους εμάς υπάρχει και το... ζάπιν.Ευτυχώς.