Ο Θαυμαστός Κόσμος της Wall Street και οι Σαρδέλες

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης Τοόνομά του είναι Ray Dalio. Το παρατσούκλι του ο «Hedgefonds-Καρχαρίας Dalio. Μόνο τον περασμένο χρόνοκέρδισε από τη λεγόμενη κρίση του ευρώ τέσσερα δις δολάρια μπαίνοντας στη λίστατων πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο. Το κυνήγι άγριων θηρίων στην Αφρική μετόξο και βέλη, είναι το αγαπημένο χόμπι του....... Ray Dalio. Με την ίδια νοοτροπία του ψυχρούκυνηγού, θηρεύει, ή καλύτερα, κερδοσκοπεί και στον κόσμο των «επενδύσεων»Τοπεριοδικό των πλουσίων, το "Forbes",τον χαρακτήρισε ως τον πιο επιτυχημένο Hedge Funds Manager, ως τον Steve Jobs των«.επενδύσεων». Τοαν ο κυνηγός άγριων ζώων, μόνο με μερικάτηλεφωνήματα, κερδίζει μέσα σε ένα χρόνο όσα κερδίζουν 30 ή 40 εκατομμύριααφρικανοί δουλεύοντας δώδεκα ώρες την ημέρα επί 365 ημέρες το χρόνο, είναιλογικό να μην ενδιαφέρει τους αναγνώστες του Forbes".Τοαν ο κυνηγός άγριων ζώων και «επενδύσεων» κερδίζει 4 δις διαλύονταςεπιχειρήσεις και στέλνοντας στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους ή στηχρεοκοπία χώρες όπως η Ελλάδα, γιατί αυτή είναι η δουλειά των λεγόμενωνεπενδύσεων υψηλού ρίσκου (Hedgefunds), είναιλογικό να μην ενδιαφέρει τους αναγνώστες του Forbes" και τους ανθρώπους που πιστεύουν πως πλούτος δημιουργείται μόνο απότην προσδοκία κερδοσκοπικών παιχνιδιών και όχι από την εργασία. Τοπαράδοξο είναι, ότι ακόμα κι αυτοί που έχασαν τη δουλειά τους απ’ τακερδοσκοπικά παιχνίδια του «κυνηγού άγριων ζώων και κεφαλών», έχουν πειστεί απότα ΜΜΕ, πως ο Ray Dalio και ο κάθε Ray Dalio, εκ των οποίων πολλοί είναι πρώηνυπουργοί οικονομικών των ΗΠΑ και άλλων χωρών ή πρώην σύμβουλοι τραπεζών, είναιοι αληθινοί ήρωες, οι μάγκες της εποχής μας. Ετσι, ότι πει οεκκεντρικός γιος ενός μουσικού της Jazz και μιας νοικοκυράς απ’ το Queens, όπως π.χ. «η οικονομία είναι όπωςμια μηχανή κερδίζει εκείνος που ξέρει να τη δουλεύει καλά», επαναλαμβάνεται απότα ΜΜΕ και παίρνει τη μορφή δόγματος ή ακόμα και θεϊκής εντολής. Πολλοί άνεργοικαι εργαζόμενοι οι οποίοι έχουν πληγεί άμεσα από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια πουμετέτρεψαν την παγκόσμια οικονομία σε ένα παιχνίδι ρώσικης ρουλέτας,φαντάζονται τον εαυτό τους στη θέση του Ray Dalio ή του Steve Jobs. Δεν έχουν καταλάβει, πως πραγματικός πλούτος δημιουργείται μόνο μεεργασία και πως σ’ αυτό το στημένο παιχνίδι είναι οι σαρδέλες και πως δίχως αυτές δεν θα υπήρχαν ούτε καρχαρίες, αλλά και πως ούτε οι ίδιοι μπορούννα γίνουν όλοι καρχαρίες.Δενέχουν καταλάβει αυτό που είχε γράψει, ο L. Thurow, πρώην πρύτανηςτου ΜΙΤ της Μασαχουσέτης και σύμβουλος του Κλίντον στο βιβλίο του «Πυραμίδα τουΠλούτου: « Ο μεγάλος πλούτοςεπιτρέπει σε κάποιον να προσλαμβάνει, να απολύει, να προάγει και να υποβιβάζειάλλα ανθρώπινα όντα…..Εκείνοι, που έχουν μεγάλο πλούτο μπορούν να ελέγχουν τοφυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον γύρω τους. Εκείνοι, που δεν έχουν πλούτο είναιυποχρεωμένοι να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους.» Αυτοί λοιπόν είναι πουέχουν φτιάξει ένα άδικο και παράλογο σύστημα με νόμους και αρχές στα μέτρα τους.Σωστότατη λοιπόν η θέση του L. Thurow , με μια προϋπόθεση, ότι, οι άλλο